فیزیولوژی ورزشی (عمومی)
زهرا نوروزی؛ جواد نعمتی؛ محسن ثالثی؛ رسول رضایی؛ محمد همتی نفر
چکیده
زمینه و هدف: افزایش فشار اکسایشی، مشخصة اصلی انواع آسیب‌های وابسته به سالمندی است. با توجه به نقش فعالیت بدنی در پاسخ‌های انطباقی به فشار اکسایشی و اهمیت مکمل‌های تغذیه‌ای، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید به‌همراه مصرف مکمل کوآنزیم Q10 بر مقادیر Nrf2 و NQO1 عضلة نعلی موش‌های صحرایی سالمند است.مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: افزایش فشار اکسایشی، مشخصة اصلی انواع آسیب‌های وابسته به سالمندی است. با توجه به نقش فعالیت بدنی در پاسخ‌های انطباقی به فشار اکسایشی و اهمیت مکمل‌های تغذیه‌ای، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید به‌همراه مصرف مکمل کوآنزیم Q10 بر مقادیر Nrf2 و NQO1 عضلة نعلی موش‌های صحرایی سالمند است.مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع تجربی و بنیادی بود که در آزمایشگاه حیوانات دانشگاه شیراز انجام گرفت. به‌منظور اجرای پژوهش از 44 سر موش صحرایی سالمند نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات پس از یک دورة یک‌هفته‌ای آشنایی با محیط تمرین بهطور تصادفی به گروههای تمرین تناوبی با شدت بالا، گروه مکمل، گروه تمرین تناوبی با شدت بالا به‌همراه مکمل و گروه کنترل (هر گروه 11 سر) تقسیم شدند. موش‌های گروههای تمرین به مدت شش هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا به‌صورت فزاینده انجام دادند، به‌طوری‌که در هفتة اول سه تکرار تناوبی، هفتة دوم پنج تکرار، هفتة سوم هفت تکرار و از ابتدای هفتة چهارم تا پایان هفتة ششم ۹ تکرار اینتروال اجرا شد. آزمودنی‌های گروههای مکمل نیز روزانه 200 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مکمل مصرف کردند. حیوانات در انتهای دوره با تزریق کتامین زایلازین بی‌هوش شدند، عضلة نعلی آن‌ها خارج و پس از انتقال به تانک نیتروژن جهت انجام آزمایش وسترن بلات در دمای 80- درجة سانتی‌گراد نگهداری شد. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی بررسی شد. نتایج: تمرین تناوبی شدید به‌همراه مصرف مکمل Q10بر مقادیرNrf2 عضلة نعلی موش‌های سالمند تغییر معناداری بین گروه‌ها ایجاد نکرد (05/0P>). ولی تمرین تناوبی شدید با و بدون مصرف مکمل کوآنزیم Q10 و همچنین مصرف مکمل کوآنزیم Q10 به‌تنهایی مقادیر NQO1 عضلة نعلی موش‌های صحرایی سالمند را بهطور معناداری درگروهای تمرینی کمتر کرد (001/0P<).نتیجهگیری: با توجه به عدم تأثیر تمرین تناوبی شدید بر مسیر Nrf2 و کاهش NQO1 در رت‌های سالمند، به‌منظور مشخص شدن سازوکار تأثیرگذاری تمرین تناوبی شدید بر مسیرهای ضداکسایشی باید شرایط برنامة تمرینی مانند مدت، شدت، تکرار و نوبت‌های تمرین را مدنظر قرار داد؛ همچنین توصیه می‌شود سایر مقادیر استاندارد مصرف مکمل کوآنزیم Q10 بررسی شود.
شیوا قدیر زاد؛ رقیه پوزش جدیدی؛ جبار بشیری؛ کریم آزالی علمداری
چکیده
زمینه و هدف: سرعت آسیب کلیه پس از انفارکتوس قلبی به‌سرعت افزایش می‌یابد، اما تمرینات هوازی و مکمل کورکومین پس از سکتة قلبی تأثیرات بسیار مثبتی بر کلیه و قلب دارند. همچنین رنالاز خون میتواند اطلاعات مناسبی از وضعیت سلامت هر دو اندام فراهم کند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر سطوح رنالاز، کراتینین ...
بیشتر
زمینه و هدف: سرعت آسیب کلیه پس از انفارکتوس قلبی به‌سرعت افزایش می‌یابد، اما تمرینات هوازی و مکمل کورکومین پس از سکتة قلبی تأثیرات بسیار مثبتی بر کلیه و قلب دارند. همچنین رنالاز خون میتواند اطلاعات مناسبی از وضعیت سلامت هر دو اندام فراهم کند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر سطوح رنالاز، کراتینین نیتروژن اورة خون (BUN) و آسیب توبولی کلیه در موش‌های صحرایی نر روش القایی سکتة قلبی بود.مواد و روشها: 40 موش صحرایی نژاد ویستار بهطور تصادفی به پنج گروه (هشت‌تایی) شامل سالم-کنترل، سکته-کنترل، سکته-تمرین، سکته-کورکومین و سکته-توأم (شامل تمرین و کورکومین) تقسیم شدند. سکتة قلبی از طریق تزریق ایزوپروترنول القا شد. تمرین طی هشت هفته به‌صورت پنج جلسه دویدن در هفته با شدت متوسط روی نوار گردان انجام گرفت و کورکومین نیز (mg/kg.day) 15 به‌صورت گاواژ مصرف شد. مقدار رنالاز خون به روش الایزا، مقدار کراتینین و نیتروژن اورة خون به روش آنزیمی و شدت آسیب بافتی به روش هیستولوژیک تعیین شدند و دادهها با تحلیل واریانس تکراهه (آزمون تعقیبی توکی) و آزمون خی‌دو در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند.نتایج: در گروه سکته کنترل، مقدار رنالاز (001/0P=)، کراتینین (001/0P=) و BUN(025/0P=) خون بهطور معناداری بیشتر از گروه کنترل سالم بود، اما در هر سه گروه مداخله شامل سکته-تمرین، سکته-کورکومین و سکته-توأم، مقدار این سه شاخص با گروه سالم کنترل تفاوت معناداری نداشت (05/0<P). با این حال، شدت آسیب کلیوی در هر سه گروه مداخله، بهطور معناداری کمتر از گروه سکته کنترل بود (به‌ترتیب 007/0P=، 037/0P= و 001/0P=). همچنین در گروه توأم از هر دو گروه سکته-تمرین (006/0P=) و سکته-کورکومین (003/0P=) کمتر بود.نتیجهگیری: آثار سوء سکتة قلبی بر هر سه متغیر پس از هر سه مداخله، برطرف می‌شود. با این حال، تأثیر مداخلة توأم برای کاهش آسیب هیستولوژیک، در مقایسه با هر دو مداخلة تمرین هوازی و مصرف کورکومین قوی‌تر است.واژه های کلیدی: انفارکتوش قلبی، تمرین، کورکومین، آسیب کلیه.
مژگان احمدی؛ آسیه عباسی دلویی؛ سعیده شادمهری؛ ندا آقایی بهمن بگلو
دوره 11، شماره 1 ، بهمن 1397، ، صفحه 139-152
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر وضعیت اکسیدان، آنتیاکسیدان و نیمرخ لیپیدیدر دختران چاق بود.روشها: سی دختر چاق )سن 5±30 سال، قد 2±60/1 سانتیمتر و شاخص توده بدنی 33-31 کیلوگرم بر مجذور متر( انتخابو بهطور تصادفی به سه گروه تمرین هوازی، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. گروههای تجربی، تمرین هوازی روی تردمیل ...
بیشتر
هدف: هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر وضعیت اکسیدان، آنتیاکسیدان و نیمرخ لیپیدیدر دختران چاق بود.روشها: سی دختر چاق )سن 5±30 سال، قد 2±60/1 سانتیمتر و شاخص توده بدنی 33-31 کیلوگرم بر مجذور متر( انتخابو بهطور تصادفی به سه گروه تمرین هوازی، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. گروههای تجربی، تمرین هوازی روی تردمیل با شدت60 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره و تمرین مقاومتی با شدت 55 تا 75 درصد یک تکرار بیشینه به مدت هشت هفته انجام دادند.نمونههای خون آزمودنیها 48 ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرینی و 12 ساعت ناشتایی جمعآوری شد. تحلیل دادهها با استفادهاز آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0≤P انجام شد.نتایج: تمرین هوازی موجب کاهش معنیدار سطوح مالوندیآلدئید و افزایش معنیدار سوپراکسیددیسموتاز و ظرفیتآنتیاکسیدانی تام پالسما در دختران چاق شد )05/0≤P )با اینوجود، بین اثر هشت هفته فعالیت هوازی و مقاومتی بر نیتریکاکساید پالسما در دختران چاق تفاوت معناداری وجود نداشت )069/0=P .)نتیجهگیری: بهنظر میرسد تمرین هوازی میتواند موجب ایجاد تغییرات قابلتوجه در دستگاه اکسایشی و ضداکسایشی بدن شودو با تعدیل نیمرخ لیپیدی، خطر بیماری قلبی عروقی در افراد چاق را کاهش دهد.واژههای کلیدی: تمرین، اکسیدان، آنتیاکسیدان، نیمرخ لیپیدی، دختران چاق.
ابراهیم بنی طالب؛ محمد فرامرزی؛ اکبر اعظمیان جزی؛ مهشید سلیمانی
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
نگرانی هایی در مورد مصرف مواد مخدر که دارای آثار افزایش وزن و اختلالات برخوریپس از ترک هستند. وجود دارد. الگوهای تغذیه ای نامناسب و افزایش بیش از حد وزن در دوره بازگشت از اعیاد به مواد مخدر و الکل مشاهده شده است. هدف از این تحقیق بررسی کارایی یک دوره فعالیـت بدنی و برخی متغیرهای آنتروپومتریک چون( وزن، شاخص توده بدنی و نسبت محیط کمر به ...
بیشتر
نگرانی هایی در مورد مصرف مواد مخدر که دارای آثار افزایش وزن و اختلالات برخوریپس از ترک هستند. وجود دارد. الگوهای تغذیه ای نامناسب و افزایش بیش از حد وزن در دوره بازگشت از اعیاد به مواد مخدر و الکل مشاهده شده است. هدف از این تحقیق بررسی کارایی یک دوره فعالیـت بدنی و برخی متغیرهای آنتروپومتریک چون( وزن، شاخص توده بدنی و نسبت محیط کمر به باسن) چربی های خونی و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی(kaeP² VO، قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و درصد چربی مدت 30تا 60 روز در دوره ترک اعتیاد بسر می بردند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به نسبت 1:1 تحت نظارت ناظر پروژه به گروه تجربی(32نفر) و کنترل (30نفر) تقسیم شدند. از 62 آزمودنی 38 نفر موفق به اتمام دوره تحقیق شدند(20آزمودنی گروه تجربی،18 آزمودنی گروه کنترل) 12 هفته تمرین شامل شرکت در فعالیت ها و ورزش هایی مانند بازی بدمینتون، پیاده روی و دوی نرم بود. ترکیب بدنی به وسیله کالیپر، کلسترول تام، لیپوپروتئین با دانسته بالا و پایین و تری گلیسیرید از طریق کیت های تشخیصی آنزیمی در ابتدا و پایان دوره مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در گروه تمرینی در میزان کشش بارفیکس، تعداد درازونشست و انعطاف پذیری افزایش معنی داری مشاهده شد.(01/0>P) نسبت محیط کمر به باسن در آزمودنی های گروه تجربی تفاوت معنی داری در پیش آزمون و پس آزمون نداشت(05/0>P) اما بین گروه کنترل و تجربی تفاوت معنی داری مشاهده شد(05/0>P) در آزمودنی های گروه کنترل در پایان 12 هفته در TCوTGوLDLتغییرات مشاهده شد. در حالی که در مقایسه با شروع تمرین افزایش معنی داری در مقایسه با شروع تمرین افزایش معنی داری در مقدار HDL و VLDL وجود نداشت(05/0
