قمر میرزایی امیرآبادی؛ محمدرضا اسد؛ مصطفی رحیمی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 97-108
چکیده
هدف: چاقی زمینه ساز بروز بیماریهای مختلفی است و رشد بافت چربی با تغییرات عروق زایی آن ارتباط دارد. مطالعات نشانداده اند تمرین های مختلف ورزشی میتوانند در تنظیم عروق زایی بافت چربی اثرگذار باشند؛ بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسیتأثیر دو شیوه تمرین تناوبی شدید ) HIIT ( و تمرین تداومی با شدت متوسط ) MICT ( بر بیان ژن عامل رشد فیبروبلاستی ) FGF-2 ...
بیشتر
هدف: چاقی زمینه ساز بروز بیماریهای مختلفی است و رشد بافت چربی با تغییرات عروق زایی آن ارتباط دارد. مطالعات نشانداده اند تمرین های مختلف ورزشی میتوانند در تنظیم عروق زایی بافت چربی اثرگذار باشند؛ بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسیتأثیر دو شیوه تمرین تناوبی شدید ) HIIT ( و تمرین تداومی با شدت متوسط ) MICT ( بر بیان ژن عامل رشد فیبروبلاستی ) FGF-2 )در بافت چربی احشایی و زیرپوستی در موشهای صحرایی نر نژاد ویستار تعیین شد.روش ها: روش مطالعه حاضر از نوع تجربی بود. نمونه آماری شامل 24 سر موش صحرایی نر ویستار )سن 8 هفتگی و محدودهوزنی 220 - 250 گرم( بودند که به طور تصادفی به گروه های اصلی کنترل پایه، کنترل 8 هفته، تمرین HIIT و تمرین MICT تقسیمشدند. گروه های تمرین ورزشی به مدت 8 هفته و هر هفته 5 جلسه تمرین دویدن روی نوار گردان جوندگان انجام دادند. گروهMICT به مدت 15 تا 60 دقیقه و با شدت 50 تا 75 % اکسیژن مصرفی بیشینه تمرین کردند. گروه HIIT ، 4 تا 8 تناوب یک دقیقه ایبا شدت 70 تا 100 % اکسیژن مصرفی بیشینه و تناوب های استراحت فعال با شدت 50 تا % 70 اکسیژن مصرفی بیشینه را اجراکردند. بافت چربی احشایی و زیرپوستی، 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین برداشته و سنجش بیان ژن FGF-2 با روش Real time PCR انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که پس از 8 هفته فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط و تناوبی شدید، میزان بیان ژن FGF-2 در بافتچربی زیرپوستی و بافت چربی احشایی به ترتیب افزایش و کاهش داشت، هرچند این تغییرات معنی دار نبودند ) 05 / 0P> .)نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق، به نظر میرسد باوجود عدم تأثیر معنی دار فعالیت ورزشی بر بیان ژن FGF-2 ، پاسخمتفاوت بافت چربی زیرپوستی و احشایی به فعالیت ورزشی، احتمالاً نشان دهنده فعالیت متفاوت آنژیوژنیک این دو بافت باشد.هرچند عوامل مختلف و متعددی در این فرآیند مشارکت دارند که بررسی های بیشتر در این زمینه را می طلبد.
فتانه ملاحسن زاده؛ ناهید بیژه؛ مهتاب معظمی؛ مریم نورشاهی
دوره 9، شماره 2 ، خرداد 1395، ، صفحه 1365-1374
چکیده
سابقه و هدف :تمرینات استقامتی موجب افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی و عضله قلبی می‌شود. عامل رشد اندوتلیال عروق (VEGF) مهم‌ترین عامل درگیر در فرایند رگزایی می‌باشد. توسعه بافت چربی وابسته به آنژیوژنز است و VEGF عامل اصلی و کلیدی برای وقوع آنژیوژنز در بافت چربی است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر عامل رشد اندوتلیال ...
بیشتر
سابقه و هدف :تمرینات استقامتی موجب افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی و عضله قلبی می‌شود. عامل رشد اندوتلیال عروق (VEGF) مهم‌ترین عامل درگیر در فرایند رگزایی می‌باشد. توسعه بافت چربی وابسته به آنژیوژنز است و VEGF عامل اصلی و کلیدی برای وقوع آنژیوژنز در بافت چربی است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر عامل رشد اندوتلیال عروق (VEGF) و ترکیب بدن در زنان دارای اضافه وزن بود. روش تحقیق: این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه تجربی با دو گروه آزمودنی(تجربی و کنترل) و طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. در این مطالعه تعداد20 زن سالم غیرفعال داوطلب با میانگین سنی 77/2±15/25 سال و شاخص توده بدن 06/2±32/27 (کیلوگرم بر مترمربع) به دو گروه تجربی (10 نفر( و کنترل (10 نفر ) که از نظر BMI همگن شده بودند، تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه تمرین هوازی یک ساعت با شدت 75-55 درصد ضربان قلب بیشینه به‌طور فزاینده به مدت هشت هفته شرکت کردند. گروه کنترل در این مدت فعالیت عادی خود را انجام می‌دادند. خون‌گیری از هر دو گروه 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در حالت ناشتا انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تی – استیودنت وابسته و ویلکاکسون جهت برآورد تفاوت‌های درون‌گروهی استفاده شد و سطح معنی‌داری 05/0 P< در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق: یافته‌های تحقیق نشان داد که هشت هفته ورزش هوازی باعث افزایش معنادار VEGF به میزان (59%) و اکسیژن مصرفی بیشینه به میزان (63 %) در گروه تجربی شد، درحالی‌که میزان BMI (8/2%) کاهش معناداری یافت و همچنین توده چربی (4/3%) کاهش یافت. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق هشت هفته تمرین هوازی به طور فزاینده می‌تواند باعث افزایش عامل مؤثر در رگ زایی و بهبود ترکیب بدن در زنان دارای اضافه وزن گردد.
