اثر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مردان جوان غیرفعال

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 مدرس/گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد واحد اسدآباد-همدان،ایران

2 دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

3 گروه تربیت بدنی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آیت الله العضمی بروجردی (ره)، لرستان، ایران

چکیده

هدف پژوهش: تمرینات قدرتی نظامند، با فواصل استراحتی مناسب تأثیرات زیادی بر بهبود سازگاری­های عصبی-عضلانی و هورمونی دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی­های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در مردان غیرفعال سالم انجام شد.روش پژوهش: 30 مرد جوان غیرورزشکار(سن30/2±97/18سال، قد89/4±28/187سانتی­متر، وزن 35/1±94/68 کیلوگرم)  به صورت تصادفی در سه گروه تمرین قدرتی با استراحتی کاهنده(3دقیقه به 30 ثانیه)، تمرین قدرتی با استراحتی افزاینده(30ثانیه به 3 دقیقه) و تمرین قدرتی با استراحتی ثابت(3دقیقه)(گروه کنترل) تقسیم شدند.گروه­های تمرینی(با یک دوره بندی ویژه از نظر بار، شدت و فاصله استراحتی بین ست­ها) به مدت 9 هفته و 3 جلسه در هفته إجرا شد. برنامة تمرینات قدرتی شامل؛ (5 الی 8 ست با 3 الی 15 تکرار و باری معادل60 الی %90 یک تکرار بیشینه) به صورت مشترک اعمال شد و تنها تفاوت بین گروه­ها فاصله استراحتی اعمال شده بین ست­ها بود. ضمناً دو جلسه تمرین مکمل پلایومتریک (با شدت60%HR) در طول هفته اجرا شد. نمونه­های خونی قبل و بعد از 48 ساعت پس از دوره تمرین در ساعت10صبح درحالت ناشتا گرفته شدند و با استفاده از روش رادیوایمونوسی در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. دادهای پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس بررسی شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد قدرتبیشینه، استقامت عضلانی و غلظت هورمون تستوسترون در هر سه گروه به طور معنی­داری افزایش یافت؛و تفاوت بین گروه­ها نیز معنی­دار بود اما درصد تغییرات همة آزمون­ها در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم بیشتر بود. همچنین بعد از جلسة تمرینی، غلظت هورمون­های رشد درصد چربی بدن و برخی شاخص های توده چربی بدن به طور معنی­داری به ترتیب افزایش و کاهش یافت؛ البته تفاوت بین گروه­ها معنی­دار نبود. بحث و نتیجه­گیری: نتیجه اینکه احتمالاً تمرین مقاومتی با فواصل استراحت فزاینده و کاهنده در مقایسه با فواصل استراحت ثابت، از اهمیت بیشتری برای افزایش قدرت بیشینه، استقامت عضلانی و برخی فاکتورهای بیوشیمایی و هورمونی برخوردار است. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effect of strength training at different times of stress on some physiological and hormonal indicators in untrained men

نویسندگان [English]

  • Yazdan Foroutan 1
  • Naser Behpour 2
  • Vahid Tadibi 2
  • Saieed Daneshyar 3
1 Department of Physical Education and Sport Sciences, Islamic Azad University, Assad-Abad, Hamedan, Iran.
2 Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran
3 Department of Physical Education, Faculty of Literature and Humanities, Ayatollah Boroujerdi University, Lorestan, Iran
چکیده [English]

Purpose: The present study aimed to determine the effect of a strength training course with different rest intervals on some physiological and biochemical characteristics in inactive healthy men.
Methods: 30 non-athlete male (18.97±2.30 years old, 18.78±4.89 cm, weight 68.94±1.35 kg) were randomly divided into three groups: strength training with decreasing rest (from 3 minutes to 30 seconds), strength training with increasing rest (30 seconds to 3 minutes) and strength training with constant rest (3 minutes; control group). Training groups (with a special periodization in terms of load, severity and distance between sets) had 9 weeks and 3 sessions a week. Strength training program wad 5 to 8 sets with 3 to 15 repetitions and loads of 60 to 90% of a maximum repetition. The only difference between the groups was the gap spacing applied between the sets. Also, two sessions of plyometric supplement training (60% HR intensity) were performed during the week. Blood samples were taken at fasting time before and after 48 hours passed from training period and analyzed by radio-immunoassay method in the laboratory. Data were analyzed using covariance test.
Results: Maximal strength, muscle endurance and testosterone concentration increased significantly in all three groups; and the difference between the groups was significant, but the percentage change in all tests in the first and second groups was higher than in the third group, but not significant. Also, after the training session, the concentration of growth hormones, fat percentage, free fat mass and body fat mass index increased and decreased significantly, respectively; Of course, the difference between the groups was not significant.
Conclusion: Resistance training with rest intervals of increasing and decreasing in comparison with rest intervals constant, due more to increase maximal strength, muscular endurance and some biochemical and hormonal factors.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "strength training" "endurance muscale" "testosterone hormone" 'growth hormone"

مراجع

  1. منابع
  2. Buresh, R., Berg, K., & French, J. (2009). The effect of resistive exercise rest interval on hormonal response, strength and hypertrophy with training. The Journal of Strength & Conditioning Research, 23, 62-71.
  3. Brzucki, M. (1993). Strength Testing-Predicting a Max from Reps-To-Fatigue. Journal Exercise of Physiology, 68, 88-90.
  4. Boroujerdi, S.S., & Rahimi, R. (2009). Reaction hormones IGF-1 and GH intense resistance to the two programs with the same volume with different rest between sets. Journal Olympic, 17, 66-57. [Persian]
  5. Behrad, A., Askari, R., & Hamedinia, M.R. (2016).The effect of high intensity interval training and circuit resistance training on respiratory function and body composition in overweight females. Journal of Practical Studies of Biosciences in Sport, (4)7, 89-101. [Persian]
  6. De Souza, L.R.T.P., Fleck, S.J., Simao, R., Dubas, J.P., Pereira, B., De, Brito, & Pacheco, E.M. (2010). Comparison between constant and decreasing rest interval: influence on maximal strength and hypertrophy. The Journal of Strength & Conditioning Research, 24, 1843-1850.
  7. Durand, R.J., Castracane, V.D., Hollander, D.B., Tryniecki, J.L., Bamman, M.M., & Neal, S. (2003). Hormonal responses from concentric and eccentric muscle contractions. Journal Medicine & Science Sports & Exercise, 35,937-43.
  8. Farbiak, L. (2013). Effects of lower-and higher-volume resistance exercise on serum total and free testosterone, skeletal muscle testosterone and dihydrotestosterone content, and skeletal muscle androgen receptor mRNA expression and protein content. PhD Thesis. Baylor University, 50-158.
  9. Gharakhanlou, R., Saremi, A., Omidefar, K., Sharghi, S., & Gharaeti, M.R. (2008). Effect strength training on concentration serum Moissan, testosterone and cortical in yang men. Journal Olympic, 16, 43-51. [Persian]
  10. Ghahramanloo, R., Agha, Alinejad, H., & Gharakhanlou, R. (2007). Effects of strength, endurance and concurrent training on bioenergetics' characteristics, maximum strength and body composition in untrained men. Journal Olympic, 15, 40-45. [Persian]
  11. Hakkinen, P.A., Hannonen, P., Kautiainen, H., & Nyman, K. (2003). Neuromuscular adaptations during concurrent strength and endurancetraining versus strength training. European Journal of Applied Physiology, 24,555-514.
  12. Hansen, S., Kvorning, T., Kjaer, M., & Sjøgaard, G. (2001). The effect ofshort-term strength training on human skeletal muscle: theimportance of physiologically elevated hormone levels. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 11,347-54.
  13. Jeffrey, M., Willardson and Lee, & Burkett, N. (2008). The effect of different rest intervals between sets on volume components and strength gains. The Journal of Strength & Conditioning Research, 22,146-152.
  14. Jackson, A.S.,pollock, M.L., & ward, A.(1980). Generalized equations for predicting body denesity of women. Journal Medicine & Science Sports & Exercise, 12,175-182.
  15. Levine, A., Zagoory-sharon, O., Feldman, R., Lewis, J.G., & Weller, A. (2007). Measuring cortisol in human psychobiological studies. Journal Physiology & behavior, 90, 43-53.
  16. Meamarbashi A, Joodat H, & Siahkouhian M. (2016).Evaluation of computerized diet program on selected anthropometric and performance tests in bodybuilder athletes. Journal of Practical Studies of Biosciences in Sport, (4)7, 67-75. [Persian]
  17. Prestes, J., De Lima, C., Frollini, AB., Donatto, FF., & Conte, M. (2009). Comparison of linear and reverse linear periodization effects on maximal strength and body composition. The Journal of Strength & Conditioning Research, 23,266–274.
  18. Sillanpaa, E., Hakkinen, A., Nyman, K., Mattila, M., Cheng, S., & Karavirta, L. (2008). Body composition and fitness durining strength and/or endurance training in older men. Journal Medicine & Science Sports & Exercise, 4, 950-958.
  19. Shakeri, N., Nikbakht, H., Azarbayjani, M.A., & Amirtash, A.M. (2012). The effect of different types of exercise on the testosterone/cortisol ratio in untrained young males, Journal of Practical Studies of Biosciences in Sport, 22, 21-27. [Persian]
  20. Spiering, B.A., Kraemer, W.J., Vingren, J.L., Ratamess, N.A., Anderson, J.M., & Armstrong, L.E. (2009). Elevated endogenous testosterone concentrations potentiate muscle androgen receptor responses to resistance exercise. The Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology, 114,195-99.
  21. Smilios, I., Pilianidis, T., Karamouzis, M., & Tokmakidis, S.P. (2003). Hormonal responses after various resistance exercise protocols. Journal Medicine and science in sports and exercise, 35,644-54.
  22. Taipale, R.S., & Häkkinen, K. (2013). Acute hormonal and force responses to combined strength and endurance loadings in men and women: the “order effect”. Plos One. The Journal of Strength & Conditioning Research, 8, 51-55.
  23. Van Der Loo, H., Van, E., & Eline, M. (2007). Effects of high-intensity exercise on the romp training device on muscular strength and body composition. Journal Medicine & Science Sports & Exercise, 39,303

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 04 اردیبهشت 1396
  • تاریخ بازنگری: 19 بهمن 1399
  • تاریخ پذیرش: 11 دی 1399
  • تاریخ اولین انتشار: 11 دی 1399
  • تاریخ انتشار: 01 شهریور 1399

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار