مقاله مروری
سجاد احمدی زاد؛ مینو باسامی
چکیده
ویروس جدید کرونا که شیوع آن از چین شروع شده و بعنوان سندروم تنفسی حاد شدید ویروس کرونای 2 (SARS-CoV-2) شناخته شده است، بیماری ویروس کرونای 2019 (COVID-19) را ایجاد می‌نماید. با توجه به همه گیر بودن ویروس کرونا (COVID-19) و شیوع سریع آن، نگرانی‌ها‌یی را برای گروههای مختلف بویژه افراد سالمند و افراد دارای بیماری‌ها‌ی جانبی ایجاد نموده است. با توجه ...
بیشتر
ویروس جدید کرونا که شیوع آن از چین شروع شده و بعنوان سندروم تنفسی حاد شدید ویروس کرونای 2 (SARS-CoV-2) شناخته شده است، بیماری ویروس کرونای 2019 (COVID-19) را ایجاد می‌نماید. با توجه به همه گیر بودن ویروس کرونا (COVID-19) و شیوع سریع آن، نگرانی‌ها‌یی را برای گروههای مختلف بویژه افراد سالمند و افراد دارای بیماری‌ها‌ی جانبی ایجاد نموده است. با توجه به انتقال سریع و کشنده بودن این بیماری سازمان‌ها و مراکز معتبر پزشکی دنیا برای جلوگیری از شیوع و اثرات مخرب اجتماعی و اقتصادی آن علاوه بر رعایت موارد بهداشتی، جلوگیری از اجتماعات، حفظ فاصله اجتماعی و خانه نشینی را توصیه نموده اند. براین اساس تعطیلی تمامی مراکز ورزشی، باشگاه‌ها‌ی بدنسازی و خانه نشینی باعث کم شدن تحرک افراد شده است. چالش‌ها‌یی که برای حفظ سبک زندگی فعال ایجاد شده اند می‌توانند بیماری‌ها‌ی جانبی ناشی از کم تحرکی نظیر چاقی، بیماری‌ها‌ی متابولیکی (مانند دیابت)، بیماری‌ها‌ی قلبی - عروقی و سایر بیماری‌ها را ایجاد نمایند که باعث افزایش مراجعه به بیمارستان‌ها شود. فعالیت ورزشی و سبک زندگی فعال می‌تواند با افزایش انرژی مصرفی، متابولیسم بدن و بهبود آمادگی جسمانی و روانی باعث ارتقاء سلامتی و همچنین کاهش امکان آلودگی ویروسی و در صورت ابتلا به کرونا کمک به ریکاوری سریعتر افراد نماید. با توجه به اینکه بیماری کرونا سیستم‌ها‌ی ایمنی و قلبی- تنفسی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آمادگی جسمانی فرد می‌تواند در تحمل عوارض این بیماری موثر واقع شود، مقاله حاضر به تاثیر فعالیت ورزشی منظم بر سیستم ایمنی و عفونت‌ها‌ی ویروسی (التهاب)، سیستم قلبی-تنفسی و آمادگی جسمانی می‌پردازد و در انتها دستورالعمل‌ها‌ی ورزشی برای گروههای مختلف ارائه می‌نماید.
علمی - پژوهشی
رویا ذکری کندلجی؛ وحید ساری صراف؛ مریم نورشاهی
چکیده
هدف: روغن ماهی عاملی ضدالتهابی است و نقش مؤثری در کاهش التهاب و بهبود عملکرد دارد، با این حال نقش آن بر خستگی محیطی و میانجی‌های دخیل در آن هنوز مشخص نیست.
روشها: بدین منظور، 20 آزمودنی مرد سالم (سن: 64/2±90/26 سال، وزن: 42/10±33/78 کیلوگرم، قد: 89/4±80/175سانتیمتر و درصد چربی: 46/5±40/18) انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه روغن ذرت ...
بیشتر
هدف: روغن ماهی عاملی ضدالتهابی است و نقش مؤثری در کاهش التهاب و بهبود عملکرد دارد، با این حال نقش آن بر خستگی محیطی و میانجی‌های دخیل در آن هنوز مشخص نیست.
روشها: بدین منظور، 20 آزمودنی مرد سالم (سن: 64/2±90/26 سال، وزن: 42/10±33/78 کیلوگرم، قد: 89/4±80/175سانتیمتر و درصد چربی: 46/5±40/18) انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه روغن ذرت و روغن ماهی قرار گرفتند و به‌مدت 4 هفته روزانه 6 گرم مکمل دریافت کردند. قبل و بعد از مکمل‌دهی، آزمون بروس تعدیل شده تا واماندگی انجام پذیرفت و پیش، بلافاصله و بعد از 20 دقیقه از پایان آزمون نمونة خونی آزمودنی‌ها گرفته و سطوح پلاسمایی عامل نکروز توموری آلفا (TNF-α)، نیتریک اکساید (NO) و گونه‌های واکنشی اکسیژن (ROS) ارزیابی شد.
نتایج: تحقیق حاضر حاکی از کاهش معنادار سطوح پایة TNF-α و افزایش NO در پاسخ به 4 هفته مکمل‌دهی بود (05/0P<). همچنین، تفاوت معناداری میان دو گروه در تغییرات NO پس از فعالیت (034/0P=، 64/5F=) و بازیافت (011/0P=، 83/8F=) و TNF-α پس از بازیافت (015/0P=، 38/7F=) مشاهده شد.
نتیجهگیری: نتایج این تحقیق حاکی از تأثیر مکمل‌دهی بر کاهش سطح پایة TNF-α بود و به‌نظر میرسد که این عامل به افزایش سطح پایة NO منجر شده است. لذا، احتمالاً از این طریق خستگی در آزمودنی‌ها کاهش نشان داده است، ضمن آنکه افزایش اندک NO پس از فعالیت، شاید به‌دلیل کاهش فشار ناشی از فعالیت بر آزمودنی‌ها بوده است.
علمی - پژوهشی
حمید رجبی؛ محمدرضا افخمی اردکانی؛ پژمان معتمدی؛ ندا خالدی
چکیده
مقدمه: هر چند انجام فعالیت ورزشی یکی از راهکارهای کمک درمانی در کاهش سختی شریانی در بیماران دیابتی است اما، سازوکار آن معلوم نیست. هدف از این پژوهش تعیین اثر فعالیت هوازی بر محور کلوتو- عامل رشدی فیبروبلاست 23 (FGF23) و کلسیمی شدن شریان در زنان یائسه دیابتی نوع ۲ بود.روشها: 24 نفر زن یائسه دیابتی نوع-۲ از انجمن دیابت شهر شاهرود به صورت ...
بیشتر
مقدمه: هر چند انجام فعالیت ورزشی یکی از راهکارهای کمک درمانی در کاهش سختی شریانی در بیماران دیابتی است اما، سازوکار آن معلوم نیست. هدف از این پژوهش تعیین اثر فعالیت هوازی بر محور کلوتو- عامل رشدی فیبروبلاست 23 (FGF23) و کلسیمی شدن شریان در زنان یائسه دیابتی نوع ۲ بود.روشها: 24 نفر زن یائسه دیابتی نوع-۲ از انجمن دیابت شهر شاهرود به صورت تصادفی به دو گروه: ۱) تمرین ]۱۲ نفر[ با میانگین سنی ۶±۵۱ سال و توده بدن ۵ ± ۹/۳۱ kg/m2 و ۲) کنترل ]۱۲ نفر[ با میانگین سنی ۵±۵۲ سال و توده بدن ۸/۳ ± ۲/۲۹ kg/m2 تقسیم شدند. تمرینات هوازی شامل ۳ جلسه در هفته به مدت ۸ هفته و هر جلسه ۴۵ الی ۶۰ دقیقه دویدن روی تردمیل با شدت ۷۰-۴۵ درصد ضربان قلب ذخیره بود. نمونه خون، قبل و پس از دوره تمرین در حالت ناشتا گرفته شد و برای اندازه‌گیری کلوتو و FGF23 از روش الایزا استفاده شد. همچنین آزمون سختی شریان‌ها و فشارخون با استفاده از سیستم VaSera-VS-2000 انجام شد. دادهها با استفاده از آزمون‌های تی وابسته و مستقل (۰۵/۰>P) آنالیز شدند.یافتهها: تغییر معنیداری در فسفر، FGF23، حاصل‌ضرب کلسیم در فسفر، فشارخون دیاستول و حداکثر اکسیژن مصرفی در طی دوره تحقیق مشاهده نشد (۰۵/۰<P). اما، کلسیم در گروه تمرین نسبت به پیش‌آزمون به‌طور معنیداری کاهش یافت (۰۵/۰>P). همچنین فشارخون سیستولیک، نسبت کلوتو به FGF23 و سختی شریانی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به‌طور معنیداری کاهش و کلوتو به‌طور معنیداری افزایش یافت (۰۵/۰>P).نتیجهگیری: تمرینات هوازی می‌تواند باعث کاهش سختی عروقی در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع ۲ شود، که بوسیله فاکتورهای مرتبط با کلوتو، نسبت کلوتو به FGF23 و فشارخون تحقق می‌یابد. با این حال، با توجه به تحقیقات بسیار کم در این زمینه، نیاز است این یافتهها در تحقیقات آتی بررسی و تائید گردند.
علمی - پژوهشی
یزدان فروتن؛ ناصر بهپور؛ وحید تادیبی؛ سعید دانشیار
چکیده
هدف پژوهش: تمرینات قدرتی نظامند، با فواصل استراحتی مناسب تأثیرات زیادی بر بهبود سازگاریهای عصبی-عضلانی و هورمونی دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در مردان غیرفعال سالم انجام شد.روش پژوهش: 30 مرد جوان غیرورزشکار(سن30/2±97/18سال، قد89/4±28/187سانتیمتر، ...
بیشتر
هدف پژوهش: تمرینات قدرتی نظامند، با فواصل استراحتی مناسب تأثیرات زیادی بر بهبود سازگاریهای عصبی-عضلانی و هورمونی دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در مردان غیرفعال سالم انجام شد.روش پژوهش: 30 مرد جوان غیرورزشکار(سن30/2±97/18سال، قد89/4±28/187سانتیمتر، وزن 35/1±94/68 کیلوگرم) به صورت تصادفی در سه گروه تمرین قدرتی با استراحتی کاهنده(3دقیقه به 30 ثانیه)، تمرین قدرتی با استراحتی افزاینده(30ثانیه به 3 دقیقه) و تمرین قدرتی با استراحتی ثابت(3دقیقه)(گروه کنترل) تقسیم شدند.گروههای تمرینی(با یک دوره بندی ویژه از نظر بار، شدت و فاصله استراحتی بین ستها) به مدت 9 هفته و 3 جلسه در هفته إجرا شد. برنامة تمرینات قدرتی شامل؛ (5 الی 8 ست با 3 الی 15 تکرار و باری معادل60 الی %90 یک تکرار بیشینه) به صورت مشترک اعمال شد و تنها تفاوت بین گروهها فاصله استراحتی اعمال شده بین ستها بود. ضمناً دو جلسه تمرین مکمل پلایومتریک (با شدت60%HR) در طول هفته اجرا شد. نمونههای خونی قبل و بعد از 48 ساعت پس از دوره تمرین در ساعت10صبح درحالت ناشتا گرفته شدند و با استفاده از روش رادیوایمونوسی در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. دادهای پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس بررسی شدند. یافتهها: نتایج نشان داد قدرتبیشینه، استقامت عضلانی و غلظت هورمون تستوسترون در هر سه گروه به طور معنیداری افزایش یافت؛و تفاوت بین گروهها نیز معنیدار بود اما درصد تغییرات همة آزمونها در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم بیشتر بود. همچنین بعد از جلسة تمرینی، غلظت هورمونهای رشد درصد چربی بدن و برخی شاخص های توده چربی بدن به طور معنیداری به ترتیب افزایش و کاهش یافت؛ البته تفاوت بین گروهها معنیدار نبود. بحث و نتیجهگیری: نتیجه اینکه احتمالاً تمرین مقاومتی با فواصل استراحت فزاینده و کاهنده در مقایسه با فواصل استراحت ثابت، از اهمیت بیشتری برای افزایش قدرت بیشینه، استقامت عضلانی و برخی فاکتورهای بیوشیمایی و هورمونی برخوردار است.
علمی - پژوهشی
آرمین محمّدی گجوتی؛ سعید نیکوخصلت؛ جواد وکیلی؛ رامین امیرساسان؛ میرمعصوم سهرابی
چکیده
هدف: بیکربنات سدیم، با دارابودن خاصیت تامپونی، از جمله مکمل‌های مجاز و مؤثر برای کاهش خستگی است. از این‌رو، هدف اصلی تحقیق حاضر عبارت است از بررسی تأثیر مصرف حاد مکمل بیکربنات سدیم بر عملکرد بی‌هوازی مردان دوچرخه‌سوار نخبه و غیرنخبه.روشها: در طرح تحقیقی متقاطع و یک‌سویه کور، 12 دوچرخه‌سوار تایم‌تریل و سرعتی نخبه (3 سال سابقة ...
بیشتر
هدف: بیکربنات سدیم، با دارابودن خاصیت تامپونی، از جمله مکمل‌های مجاز و مؤثر برای کاهش خستگی است. از این‌رو، هدف اصلی تحقیق حاضر عبارت است از بررسی تأثیر مصرف حاد مکمل بیکربنات سدیم بر عملکرد بی‌هوازی مردان دوچرخه‌سوار نخبه و غیرنخبه.روشها: در طرح تحقیقی متقاطع و یک‌سویه کور، 12 دوچرخه‌سوار تایم‌تریل و سرعتی نخبه (3 سال سابقة رقابت‌های ملی و بین‌المللی) و 16 دوچرخه‌سوار غیرنخبه (بدون سابقة رقابت‌های رسمی) در محدودة سنی 17- 29 سال به‌صورت هدف‌مند انتخاب شدند و در دو گروه قرار گرفتند. هر دو گروه به فاصلة یک هفته، 60 دقیقه قبل از اجرای آزمون، 100 میلیگرم دارونما (نمک طعام) یا 300 میلیگرم بیکربنات سدیم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت محلول در 200 میلی‌‌لیتر آب مصرف کردند. سپس، با استفاده از آزمون بی‌هوازی وینگیت، شاخص‌های توان اوج، توان متوسط، شاخص خستگی و ضربان قلب بازیافت آزمودنی‌ها اندازه‌گیری و نتایج حاصل با استفاده از تحلیل واریانس (2×2) بررسی شد (05/0>P).نتایج: پاسخ متغیرهای وابسته به مکمل‌دهی بیکربنات سدیم در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (05/0> P)، با این حال، در هر دو گروه مصرف حاد مکمل بیکربنات سدیم موجب افزایش معنادار توان اوج (001/0P<) و توان متوسط (001/0=P) و کاهش مقادیر شاخص خستگی (001/0P<) و ضربان قلب بازیافت دقیقة پنجم (001/0P<) شد.نتیجهگیری: با توجه به بهبود ظرفیت بی‌هوازی مردان دوچرخه‌سوار نخبه و غیرنخبه متعاقب مصرف حاد مکمل بیکربنات سدیم، می‌توان اثربخشی بیکربنات سدیم را بدون توجه به سطح آمادگی یا ظرفیت تامپونی عضلات ورزشکاران محتمل دانست.
علمی - پژوهشی
محسن علی نقی زاده؛ رضا قراخانلو؛ مهدیه ملانوری شمسی
چکیده
هدف: یافتن ساختارهای ژنتیکی اثرگذار بر عملکرد ورزشی گام مهمی در توسعة روش‌های مربوط به استعدادیابی در ورزش، همچنین فردی‌سازی برنامه‌های تمرینی ورزشکاران است. در مطالعات گذشته نشان داده شده است که پلی‌مورفیسم عامل رشد شبه‌انسولین 2 (IGF2) با شاخص تودة بدن، تودة بدون چربی، قدرت پنجة دست و قدرت پا در ارتباط است. هدف از مطالعة پیش‌رو ...
بیشتر
هدف: یافتن ساختارهای ژنتیکی اثرگذار بر عملکرد ورزشی گام مهمی در توسعة روش‌های مربوط به استعدادیابی در ورزش، همچنین فردی‌سازی برنامه‌های تمرینی ورزشکاران است. در مطالعات گذشته نشان داده شده است که پلی‌مورفیسم عامل رشد شبه‌انسولین 2 (IGF2) با شاخص تودة بدن، تودة بدون چربی، قدرت پنجة دست و قدرت پا در ارتباط است. هدف از مطالعة پیش‌رو بررسی فراوانی پلی‌مورفیسم IGF2 rs680 در جودوکاران مرد ایرانی بود.
روشها: آزمودنی‌های گروه ورزشکار را 40 جودوکار مرد ایرانی مدال‌آور در مسابقات آسیایی و جهانی تشکیل دادند. آزمودنی‌های گروه کنترل متشکل از 120 مرد سالم غیرورزشکار بودند. DNA ژنومی از خون به‌روش غیرآنزیمی استخراج شد. ژن‌مانه‌گذاری به‌شیوة PCR-RFLP انجام گرفت. تفاوت‌ها در توزیع فراوانی این پلی‌مورفیسم با استفاده از آزمون آماری کای مربع ارزیابی شد.
نتایج: تفاوت معناداری در فراوانی ژن‌مانه بین جودوکاران (%5/37G=/G، % ۵/۴۲G/A=، 20% A/A=) و گروه کنترل (%۸/۳۰ G/G=، % ۳/۴۸ G/A=، 8%/20 A/A=) (در همة ژن‌مانه‌ها 5/0 P>)، همچنین فراوانی آللی بین جودوکاران (% 8/58 G=، % 2/41A=) و گروه کنترل (% 55G= ، 45% A=) (55/0 P=) مشاهده نشد.
نتیجهگیری: با توجه به اینکه عملکرد ورزشی به‌صورت پلی‌ژنی است و ژن‌های زیادی در آن ایفای نقش می‌کنند و با در نظر گرفتن اینکه ورزش جودو از عوامل مختلف اثر می‌پذیرد و کاملاً به یک عامل مانند قدرت یا استقامت وابسته نیست، احتمالاً پلی‌مورفیسم IGF2 rs680 نشانگر ژنتیکی مهمی در ورزش جودو در جمعیت مردان ایرانی محسوب نمی‌شود.
علمی - پژوهشی
پریسا نمازی؛ مصطفی زارعی؛ فریبرز هوانلو؛ محمد هادی قاسمی
چکیده
هدف: قدرت عضلانی برای اجرای بسیاری از حرکات و مهارت‌ها در فوتبال لازم است. در بسیاری از مطالعات، نشان داده شده است که قدرت عضلات کیفیت انجام مهارت‌های ورزشی را افزایش می‌دهد. اما، در مطالعات اندکی قدرت بازیکنان در سطوح مختلف مقایسه شده است. بنابراین، در پژوهش حاضر تلاش شده است مقایسة قدرت ایزوکنتیکی و ایزومتری عضلات زانوی بازیکنان ...
بیشتر
هدف: قدرت عضلانی برای اجرای بسیاری از حرکات و مهارت‌ها در فوتبال لازم است. در بسیاری از مطالعات، نشان داده شده است که قدرت عضلات کیفیت انجام مهارت‌های ورزشی را افزایش می‌دهد. اما، در مطالعات اندکی قدرت بازیکنان در سطوح مختلف مقایسه شده است. بنابراین، در پژوهش حاضر تلاش شده است مقایسة قدرت ایزوکنتیکی و ایزومتری عضلات زانوی بازیکنان مرد نخبه، زیرنخبه و آماتور فوتبال ایران بررسی شود.
روشها: قدرت ایزوکنتیکی عضلات زانوی 102 بازیکنان فوتبال شامل 29 نفر از بازیکنان تیم ملی فوتبال امید ایران (نخبه)، 29 نفر از بازیکنان دستة یک امید ایران (زیرنخبه) و 44 نفر از بازیکنان دستة 2 امید استان تهران (آماتور) در سرعت‌های زاویه‌ای 60 و 180 درجه بر ثانیه به‌وسیلة دستگاه ایزوکنتیک بایودکس اندازه‌گیری شد. قدرت ایزومتری عضلات خم‌کننده و بازکنندة زانوی بازیکنان نیز در زاویة 60 درجه اندازه‌گیری شد.
نتایج: قدرت ایزوکنتیکی عضلات خم‌کننده و بازکنندة زانوی بازیکنان نخبه در هر دو سرعت زاویة 60 و 180 درجه بر ثانیه و نسبت قدرت ایزوکنتیکی عضلات خم‌کننده/ بازکننده در سرعت زاویة 180 درجه بر ثانیه به‌طور معناداری بیشتر از بازیکنان زیرنخبه و آماتور بود. اما، تفاوت معناداری در نسبت قدرت ایزوکنتیکی عضلات خم‌کننده/ بازکننده در سرعت 60 درجه بر ثانیه مشاهده نشد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، می‌توان بیان کرد سطح رقابت بر میزان قدرت ایزوکنتیکی و ایزومتری عضلات زانوی بازیکنان جوان فوتبال ایران مؤثر است. بنابراین، توصیه می‌شود در تدوین برنامه‌های تمرینی برای ارتقای عملکرد و پیشگیری از آسیب بازیکنان در سطوح مختلف به این مسئله توجه داشت.
علمی - پژوهشی
فرهاد عظیمی؛ معرفت سیاه کوهیان؛ فرناز سیفی؛ رقیه افرونده
چکیده
هدف: سولفید هیدروژن نقش مهمی در عملکردهای فیزیولوژیکی بدن دارد. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاًثیر چهار هفته تمرین هوازی ویژه بر سطوح H2S و mRNA های آنزیم های CBS و SAM در هیپوکمپ رتهای نر نژاد ویستار بود. روششناسی: 14 سر رت نر نژاد ویستار ( با سن 8 هفتگی با میانگین وزنی 20±195)، به طور تصادفی در دو گروه کنترل و گروه تمرین هوازی قرار گرفتند. گروه ...
بیشتر
هدف: سولفید هیدروژن نقش مهمی در عملکردهای فیزیولوژیکی بدن دارد. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاًثیر چهار هفته تمرین هوازی ویژه بر سطوح H2S و mRNA های آنزیم های CBS و SAM در هیپوکمپ رتهای نر نژاد ویستار بود. روششناسی: 14 سر رت نر نژاد ویستار ( با سن 8 هفتگی با میانگین وزنی 20±195)، به طور تصادفی در دو گروه کنترل و گروه تمرین هوازی قرار گرفتند. گروه تمرینی 5 روز در هفته به مدت 4 هفته (15 دقیقه با سرعت 10 متر بر دقیقه) به تمرین پرداختند. بیان ژن آنزیم های CBS و SAM در هیپوکمپ با تکنیک Real time-PCR و برای اندازه گیری H2S از روش الایزا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون واریانس MANOVA و برای تعیین اندازه اثر از آزمون مجذور اتا و مجذور امگا در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد (05/0> P). نتایج: نتایج نشان داد که چهار هفته تمرین هوازی ویژه، سطوح CBS، SAM و H2S هیپوکمپ رت های تمرینی را در مقایسه با رت های کنترل، به طور معنی داری افزایش می دهد ( به ترتیب 15/68 ES= 002/0 = p، 85/84 ES= 001/0 = p، 32/77 ES= 001/0 = p). بحث و نتیجهگیری: با توجه به نتایج، چنین به نظر میرسد تمرین هوازی ویژه می تواند به واسطه تنظیم مثبت سولفید هیدروژن از طریق آنزیم های CBS و SAM، نقش مهمی در عملکردهای فیزیولوژیکی و پاتوفیزیولوژیکی ایفا کند و به عنوان یک روش درمانی غیر دارویی سودمند در بهبود بیماران زوال عقلی مورد استفاده قرار گیرد.
علمی - پژوهشی
سارا کربلایی فر؛ عباسعلی گایینی؛ محمدرضا کردی؛ رضا نوری؛ پدرام قربانی
چکیده
هدف: انفارکتوس میوکارد مرگ سلولی بخشی از عضلة قلب به‌علت ازبین‌رفتن جریان خون است. فرایند مولکولی افزایش تراکم مویرگی در پاسخ به فعالیت هنوز معلوم نیست. لذا، این پژوهش با هدف ارزیابی اثر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر مقادیر MMP-9 و eNOS و نسبت VEGF به COL-18 در موش‌های صحرایی مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفت.
روشها: 12 سرموش ...
بیشتر
هدف: انفارکتوس میوکارد مرگ سلولی بخشی از عضلة قلب به‌علت ازبین‌رفتن جریان خون است. فرایند مولکولی افزایش تراکم مویرگی در پاسخ به فعالیت هنوز معلوم نیست. لذا، این پژوهش با هدف ارزیابی اثر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر مقادیر MMP-9 و eNOS و نسبت VEGF به COL-18 در موش‌های صحرایی مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفت.
روشها: 12 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار 10 هفته‌ای با وزن 250 تا 300 گرم در دو گروه تمرین تناوبی شدید (60 دقیقه دویدن تناوبی روی نوارگردان و هر تناوب شامل 4 دقیقه با شدت 85-90 درصد VO2max و 2 دقیقه بازیافت فعال با شدت 50-60 درصد VO2max، 4 روز در هفته و به‌مدت 6 هفته) و گروه کنترل (بدون مداخلة تمرین) قرار گرفتند. بعد از آن، موش‌های صحرایی به انفارکتوس میوکارد مبتلا شدند و بیان ژن‌های MMP-9و eNOS و VEGF و COL-18 با استفاده از PCR Real time بررسی شد. دادهها با استفاده از نرم‌افزارSPSS 18 به روش آماری t مستقل تجزیه‌وتحلیل شد (05/0P≤).
نتایج: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد مقادیر MMP-9 گروه تمرین تناوبی شدید (mg/ml 541/3) به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (mg/ml 002/1) (012/0=P) و مقادیر eNOS گروه تمرین تناوبی شدید (mg/ml 23/4) نیز به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (mg/ml 68/3) است (014/0=P)، اما افزایش نسب VEGF به COL-18 گروه تمرین تناوبی شدید (mg/ml 856/1) نسبت به کنترل (mg/ml 245/1) معنادار نیست (263/0=P).
نتیجهگیری: به‌طور کلی، 6 هفته تمرین تناوبی شدید باعث افزایش MMP-9 و eNOS و نسبت VEGF به COL-18 و بهبود عملکرد قلبی در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار پس از وقوع انفارکتوس میوکارد می‌شود
علمی - پژوهشی
محمد اسماعیل افضل پور؛ هادی سریر؛ زوفا زنجیریان؛ محسن محمدنیا احمدی؛ الهام قاسمی
چکیده
هدف: سیرتوئین -3 (SIRT3) یک استیلزدای میتوکندریایی است که از طریق استیلاسیون پروتئین اگزو گوانین گلیکوسیلاز-1 (OGG1)، سبب ترمیم آسیب های DNA میتوکندریایی و جلوگیری از آپوپتوزیس سلولی می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین تداومی و تناوبی شدید همراه با مصرف رزوراترول، بر سطوح SIRT3 وOGG1 بافـت کبد موش های صحرایی نر ویستار بود.
روشها: ...
بیشتر
هدف: سیرتوئین -3 (SIRT3) یک استیلزدای میتوکندریایی است که از طریق استیلاسیون پروتئین اگزو گوانین گلیکوسیلاز-1 (OGG1)، سبب ترمیم آسیب های DNA میتوکندریایی و جلوگیری از آپوپتوزیس سلولی می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین تداومی و تناوبی شدید همراه با مصرف رزوراترول، بر سطوح SIRT3 وOGG1 بافـت کبد موش های صحرایی نر ویستار بود.
روشها: در این پژوهش 48 موش صحرایی بطور تصادفی به شش گروه هشت تایی شامل گروه های کنترل، مکمل، تمرین تداومی، تمرین تداومی + مکمل، تمرین تناوبی، و گروه تمرین تناوبی + مکمل تقسیم شدند. تمرینات تداومی و تناوبی به مدت شش هفته، شش روز در هفته، به ترتیب با سرعت 27 و 54 متر در دقیقه بر روی نوارگردان مخصوص موش ها اجرا گردید. گروههای دریافت کننده رزوراترول روزانه50 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مکمل به صورت گاواژ دریافت نمودند. پس از مداخله، حیوانات بی هوش و نمونه کبدی آن ها جهت تجزیه و تحلیل و انجام آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد استفاده قرار گردید.
نتایج : پس از شش هفته سطوح OGGI کبدی گروه های تمرین تداومی (0001/0=p) و تمرین تداومی + مکمل (0001/0=p) نسبت به گروه کنترل به طور معنی دار بیشتر بود. همچنین سطوح SIRT3 کبدی گروه های مکمل (01/0 =p)، تمرین تناوبی (04/0 =p)، تمرین تناوبی + مکمل (04/0 =p)، تمرین تداومی (001/0=p)، و تمرین تداومی + مکمل (001/0=p) نسبت به گروه کنترل پس از 6 هفته به طور معنی داری افزایش یافت.
نتیجه گیری: در مقایسه با تمرین تناوبی شدید، اجرای تمرینـات تدوامی به همراه مصرف رزوراترول می تواند بهبودی بیشتری در عوامل موثر بر بقای سلولی و طول عمر، مانند: SIRT3 و OGG1 ایجاد کند.
