محمد رضا اسد؛ فریبرز هوانلو؛ سیروس شیخی؛ محسن میرعالی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، ، صفحه 1333-1344
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات حاد کشش PNF عضله مخالف بر حداکثر گشتاور، مقدار پرش عمودی ارتفاع و خستگی عضله موافق در مفصل زانو افراد غیر ورزشکار بود. روش شناسی: پانزده نفر از دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی (3/1±7/21 سال ، 02/7±9/180 سانتی متر و 8/9±2/75 کیلو گرم) بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. نمونه‌های تحقیق، آزمون‌های پرش ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات حاد کشش PNF عضله مخالف بر حداکثر گشتاور، مقدار پرش عمودی ارتفاع و خستگی عضله موافق در مفصل زانو افراد غیر ورزشکار بود. روش شناسی: پانزده نفر از دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی (3/1±7/21 سال ، 02/7±9/180 سانتی متر و 8/9±2/75 کیلو گرم) بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. نمونه‌های تحقیق، آزمون‌های پرش ارتفاع، حداکثر گشتارو تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو با سرعتهای 60 و 300 درجه بر ثاینه و همچنین آزمون 25 تکرار حداکثر گشتاور تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو با سرعت 60 درجه بر ثانیه را جهت خستگی، اجرا کردند. اطلاعات الکترومایوگرافی از عضلات پهن جانبی و دوسر رانی در حین اجرای آزمون خستگی ثبت شد. از روش آماری t تست وابسته برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج: نتایج آماری پژوهش نشان داد که در حداکثر گشتاور تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو در سرعت 60 درجه بر ثانیه (257 در مقابل 257 نیوتن بر متر: 945/0P=) و در سرعت 300 درجه بر ثانیه ( 145 در مقابل 146 نیوتن بر متر: 754/0P=) به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش هیچ تفاوت معنا داری وجود ندارد. در مقدار پرش عمودی ارتفاع نیز به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش هیچ تفاوت معنا داری یافت نشد (3/54 در مقابل 1/53 سانتی متر: 358/0P=). همچنین در مقدار درصد کاهش فرکانس میانه عضله پهن جانبی چهار سر ران (3/14 در مقابل 8/4 درصد: 161/0P=) و خستگی کار عضلات موافق (6/49 در مقابل 8/49 درصد: 891/0P=) به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش تفاوت معنا داری وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: این نتایج نشان می‌دهد که انجام کشش حاد PNF عضلات مخالف بر حداکثر گشتاور، مقدار پرش عمودی ارتفاع و خستگی عضلات موافق تاثیر معناداری ندارد، بنابراین ممکن است استفاده از این شیوه قبل از تمرین، تاثیر مثبتی بر افزایش عملکرد عضلات موافق نداشته باشد.
رستم علیزاده؛ خسرو ابراهیم؛ سجاد احمدی زاد؛ فریبرز هوانلو
دوره 6، شماره 2 ، اردیبهشت 1392
چکیده
هدف تحقیق حاضر مطالعه رابطه ٪VO2R با ٪HRR و ٪RPE در افراد 10 تا 17 ساله سالم بود. تعداد 96 کودک و نوجوان سالم (انحراف معیار ± میانگین، سن 2/2±5/13 سال، قد 4/12±6/153 سانتیمتر، وزن1/13± 6/ 48 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها دو جلسه به آزمایشگاه مراجعه نمودند. در جلسه اول اندازه گیری VO2rest، HRrest، ارزیابی ترکیب بدنی و آشنا‌سازی ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر مطالعه رابطه ٪VO2R با ٪HRR و ٪RPE در افراد 10 تا 17 ساله سالم بود. تعداد 96 کودک و نوجوان سالم (انحراف معیار ± میانگین، سن 2/2±5/13 سال، قد 4/12±6/153 سانتیمتر، وزن1/13± 6/ 48 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها دو جلسه به آزمایشگاه مراجعه نمودند. در جلسه اول اندازه گیری VO2rest، HRrest، ارزیابی ترکیب بدنی و آشنا‌سازی با آزمون انجام شد و در جلسه دوم آزمودنی‌ها پروتکل رمپ را بر روی دستگاه تردمیل اجرا کردند. برای هر آزمودنی از داده‌های بدست آمده از حالت استراحتی، میانگین 30 ثانیه ای و حداکثر مقدار متغیرهای VO2، HR و RPE دو رگرسیون خطی (٪VO2R با ٪HRR و ٪RPE) برای محاسبه شیب خط و مقدار ثابت استفاده گردید. میانگین و انحراف استاندارد مقدار ثابت و شیب خط برای هر کدام از دو روش با توجه به مطالعات قبلی نسبت به خط مبنا (x = y ) سنجیده شدند (شیب خط نسبت به یک و مقدار ثابت نسبت به صفر). نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین %VO2R با %HRR (001/0 =p، 97/0=r)و % RPE (001/0 =p، 92/0=r) ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد، که این همبستگی برای %VO2R با %HRR در پسران 96 و در دختران 98 صدم و برای %VO2R با % RPE در پسران 90 و در دختران 95 صدم بود. جنسیت و سن باعث تفاوت معنی دار خط رگرسیونی %VO2R - %HRR با خط مبنا می‌شوند. جنسیت بر رابطه خط رگرسیونی %VO2R - %RPE با خط مبنا تأثیر دارد و سن زمانی تأثیر دارد که بر اساس جنسیت تعدیل شود. بر اساس یافته های تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گیری نمود که در کودکان و نوجوانان علیرغم دقت بالای ٪RPE، ٪HRR نسبت به ٪RPE پیش بینی دقیق‌تری از ٪VO2R دارد و می‌توان برای تجویز و پایش شدت فعالیت ورزشی از هر دوی آنها استفاده نمود. ضمناً دقت این پیش بینی‌ها در دختران بیشتر از پسران می‌باشد.
وریا طهماسبی؛ سجاد احمدی زاد؛ فریبرز هوانلو؛ علی اشرف جمشیدی
دوره 5، شماره 2 ، مهر 1391
چکیده
چکیدههدف: با توجه به اهمیت پاسخهای حاد شاخصهای پلاکتی به انواع انقباض عضلانی که پاسخ های هورمونی و الگوهای فعال سازی عصبی-عضلانیمتفاوتی نیز دارند، مطالعه حاضر جهت بررسی پاسخ حاد شاخصهای پلاکتی به انواع مختلف انقباضات درون گرای هم تنش و هم جنبش پس از26 سال) دو جلسه فعالیت مقاومتی هم تنش و هم جنبش /9±١/ فعالیت و دوره ریکاوری 1 ساعته طراحی ...
بیشتر
چکیدههدف: با توجه به اهمیت پاسخهای حاد شاخصهای پلاکتی به انواع انقباض عضلانی که پاسخ های هورمونی و الگوهای فعال سازی عصبی-عضلانیمتفاوتی نیز دارند، مطالعه حاضر جهت بررسی پاسخ حاد شاخصهای پلاکتی به انواع مختلف انقباضات درون گرای هم تنش و هم جنبش پس از26 سال) دو جلسه فعالیت مقاومتی هم تنش و هم جنبش /9±١/ فعالیت و دوره ریکاوری 1 ساعته طراحی شد. روش شناسی: ده مرد سالم ( ٧بر روی عضلات چهار سر هر دو پا را با استفاده از دستگاه بایودکس 4 (MVIT70 با شدت حدود 40 % حداکثر گشتاور ارادی ایزومتریک (5) در قبل، بلافاصله بعد و انتهای 1 ساعت ml) پیشرفته انجام دادند، که هر جلسه با یک ساعت ریکاوری همراه بود. نمونه های خون سیاهرگیپهنای ،(MPV) میانگین حجم پلاکتی ،(PLC-R%) درصد پلاکت های بزرگ ،(PLT) ریکاوری گرفته شد و برای اندازه گیری شمارش پلاکتیو غلظت لاکتات مورد استفاده قرار گرفت. تغییرات حجم پلاسما با استفاده از مقادیر هماتوکریت و هموگلوبین در انتهای (PDW) توزیع پلاکتیو PDW ، تصحیح شده PLT هر جلسه فعالیت محاسبه شد. نتایج: اگرچه هر دو جلسه حاد بدون در نظر گرفتن نوع انقباض با افزایش معنادارپس از فعالیت و در دوره %PLC-R . این افزایش موقتی بود و در انتهای ریکاوری به سطوح قبل از فعالیت بازگشت .(P< همراه بود ( 0.05 MPVبا در نظر گرفتن نوع انقباض تفاوت معناداری MPV و PLC-R ، تصحیح شده PLT افزایش .(P> ریکاوری تغییر معناداری نشان نداد ( 0.05نتیجه گیری: .(P< تصحیح نشده بودند که تغییرات آنها در پاسخ به نوع انقباض متفاوت بود ( 0.05 PLT و PDW و تنها (P> نشان نداد ( 0.05در مقایسه با فعالیت هم جنبش درون گرا همراه بود و نتایج نشان داد پس PDW و PLT در کل فعالیت درون گرای هم تنش با سطوح بالاتری ازاز فعالیت هم جنبش درون گرا در حجم تمرینی یکسان در مقایسه با انقباض هم تنش میزان افزایش برخی شاخص های مهم پلاکتی وترومبوسیتوزیز کمتر است.
علیرضا سلیمی آوانسر؛ سعید نظری؛ سجاد احمدی زاد؛ فریبرز هوانلو
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی برخی از عوامل هماتولوژیکی در بازیکنان نخبه والیبال در طول مرحله آماده سازی و رقابت بود. روش تحقیق: آزمودنی های این تحقیق از دوگروه، تجربی 12 بازیکن مرد نخبه والیبال (سن 5/6±8/25. قد 2/8±191. وزن 2/8±2/88)حاضر در لیگ برتر و گروه کنترل، 12 مرد سالم غیرفعال(سن 7/3±7/23 . قد 7/7±2/180. وزن 1/12±6/74)تشکیل شده بودند. گروه تجربی ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی برخی از عوامل هماتولوژیکی در بازیکنان نخبه والیبال در طول مرحله آماده سازی و رقابت بود. روش تحقیق: آزمودنی های این تحقیق از دوگروه، تجربی 12 بازیکن مرد نخبه والیبال (سن 5/6±8/25. قد 2/8±191. وزن 2/8±2/88)حاضر در لیگ برتر و گروه کنترل، 12 مرد سالم غیرفعال(سن 7/3±7/23 . قد 7/7±2/180. وزن 1/12±6/74)تشکیل شده بودند. گروه تجربی به مدت 8 هفته تمرینات آماده سازی شامل تمرینات (آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و تمرینات مهارتی والیبال) و 8 هفته مسابقات لیگ والیبال به همراه تمرینات حفظ آمادگی را انجام دادند، در حالی که گروه کنترل هیچگونه فعالی ت بد نی منظم نداشتند. به منظور اندازه گیری تغییرات عوامل هماتولوژیکی PLT،MCV،MCHC،MCH،Hgb،HCT،RBC،WBC و MON0/0 آزمودنی ها در سه مرحله، قبل از شروع تمرینات، پس از 8 هفته تمرینات آماده سازی و بعد از 8 هفته مسابقه به آزمایشگاه دعوت شده و در حالت ناشتا 6 میلی مول خون از ورید بازویی آنها گرفته شد. نتایج تحقیق: نشان داد که مقاد یر MCH ، MCV ،Hgb ،HCT ،RBC و میزان PLT.0/0MON.WBC در بازیکنان والیبال در سه نوبت اندازه گیری تغییرات معنی داری نداشتند(05/0P)بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که یک دوره تمرینات آماده سازی شامل (آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و تمرینات مهارتی والیبال) و یک دوره تمرینات فصل مسابقات و اجرای مسابقات رسمی در لیگ ایران بر سطوح استراحتی عوامل هماتولوژیکی (شمارش گلبو لهای خونی) تاثیری ندارد.
