علم تمرین
بختیار ترتیبیان؛ میر یوسف بطهایی زاده؛ سید مرتضی طیبی؛ باقر رضایی
چکیده
زمینه و هدف: کشتی ورزشی برخوردی با انقباض‌های برون‌گرای مکرر و با شدت بالاست. چنین فعالیت‌هایی که با انقباض‌های برون‌گرای شدید انجام می‌گیرد، با اختلالات مکانیکی و متابولیکی همراه است. چنین شدت بالایی از فعالیت در کشتی به‌طور چشمگیری به تولید ناگهانی گونه‌های اکسیژن واکنش‌پذیر بنیان‌های آزاد در حین رقابت و بازیافت پس از هر ...
بیشتر
زمینه و هدف: کشتی ورزشی برخوردی با انقباض‌های برون‌گرای مکرر و با شدت بالاست. چنین فعالیت‌هایی که با انقباض‌های برون‌گرای شدید انجام می‌گیرد، با اختلالات مکانیکی و متابولیکی همراه است. چنین شدت بالایی از فعالیت در کشتی به‌طور چشمگیری به تولید ناگهانی گونه‌های اکسیژن واکنش‌پذیر بنیان‌های آزاد در حین رقابت و بازیافت پس از هر مسابقه منجر می‌شود، به‌طوری‌که حتی ممکن است طی انجام این دسته از فعالیت‌ها، ذخیرة ضداکسایشی به‌شدت کاسته و تخلیه شود و به‌دنبال ناکارامدی دستگاه اکسایشی، فشار اکسایشی رخ دهد که کاهش عملکرد ورزشی را در پی دارد و با تسریع بروز خستگی همراه می‌شود. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر مکمل‌دهی کوتاه‌مدت اینفلاما ایکس بر شاخص‌های فشار اکسایشی و دستگاه دفاع ضداکسایشی پس از اجرای دو دوره پشت سر هم آزمون ترکیبی SWPT-SWFTدر کشتی‌گیران جوان انجام گرفت.مواد و روش‌ها: از بین داوطلبان واجد شرایط، ۲۴ کشتی‌گیر جوان به‌صورت تصادفی به دو گروه مکمل-تمرین (۱۲ نفر) و دارونما-تمرین (۱۲ نفر) تقسیم شدند. از کشتی‌گیران در گروه مکمل–تمرین درخواست شد به مدت ده روز تا پیش از اجرای آزمون ترکیبی، روزانه دو عدد مکمل اینفلاما ایکس 15 میلی‌گرمی را به‌صورت ناشتا به‌همراه 200 میلی‌لیتر آب مصرف کنند. گروه دارونما نیز قرص‌های نشاسته با همان مقدار و تعداد گروه مکمل- تمرین دریافت کردند. آزمون ترکیبی SWFT-SWPT شامل دو آزمون عملکردی ویژة کشتی (SWPT) و آزمون آمادگی بدنی ویژة کشتی (SWFT) است. آزمون ترکیبی سه دقیقه و 40 ثانیه بود که یک نوبت به‌شمار می‌رفت و هر مرحله نیز شامل دو نوبت بود. به‌منظور بررسی تغییرات شاخص‌های فشار اکسایشی و دستگاه دفاع ضداکسایشی کشتی‌گیران، خون‌گیری اولیه پیش از شروع آزمون ترکیبی SWPT-SWFT انجام گرفت. چهار خون‌گیری بعدی شامل بلافاصله پس از مراحل اول، دوم و چهارم آزمون مذکور و آخرین خون‌گیری نیز 48 ساعت پس از آزمون ترکیبی SWPT-SWFT اجرا شد. نمونه‌های جمع‌آوری‌شده به‌منظور بررسی سطوح مالون دی‌آلدهید، ظرفیت تام ضداکسایشی و سوپراکسید دیسموتاز با روش الایزا ارزیابی شدند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر ترکیبی (Mixed Anova) استفاده شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد که مقادیر ظرفیت تام ضداکسایشی گروه مکمل در همة مراحل بیشتر از گروه دارونما بود؛ با این حال تفاوت دو گروه فقط در زمان‌های خون‌گیری سوم، چهارم و پنجم معنادار بود (05/0>P)، ولی در مراحل خون‌گیری اول و دوم بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P). همین‌طور در هیچ‌یک از مراحل خون‌گیری در مقادیر سرمی سوپراکسید دیسموتاز تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت (05/0<P). همچنین در مراحل خون‌گیری دوم، سوم، چهارم و پنجم بین دو گروه در مقادیر سرمی مالون دی‌آلدهید تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>P).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد مصرف مکملInflamma-X می‌تواند برای جلوگیری از آسیب اکسایشی و حتی تسهیل دورة بازیافت بین هر رقابت کشتی سودمند باشد.
بختیار ترتیبیان؛ سیروان محمد امینی خیاط
چکیده
هدف:تأثیرات مطلوب ورزش بر سلامت قلب و عروق کودکان به‌دلیل داشتن فیزیولوژی متفاوت نسبت به سایر رده‌های سنی به‌خوبی روشن نشده است. ازاین‌رو هدف از مطالعۀ حاضر پاسخ شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب کودکان به 12 هفته تمرینات هوازی شدت متوسط بود.روش‌ها:20 کودک سالم (بدون سابقة تمرینی منظم) با میانگین سنی 10 تا 12 سال به‌صورت تصادفی در دو گروه ...
بیشتر
هدف:تأثیرات مطلوب ورزش بر سلامت قلب و عروق کودکان به‌دلیل داشتن فیزیولوژی متفاوت نسبت به سایر رده‌های سنی به‌خوبی روشن نشده است. ازاین‌رو هدف از مطالعۀ حاضر پاسخ شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب کودکان به 12 هفته تمرینات هوازی شدت متوسط بود.روش‌ها:20 کودک سالم (بدون سابقة تمرینی منظم) با میانگین سنی 10 تا 12 سال به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل (10=n) و ورزش (10=n) داوطلب شرکت در پژوهش شدند. گروه ورزش تمرین هوازی را با شدت 55 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 25 تا 35 دقیقه انجام دادند. شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب با استفاده از دستگاه اکوکاردیوگرافی در شرایط پایه و پایان 12 هفته تمرین ورزشی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی زوجی و تی مستقل تجزیه‌وتحلیل شد (05/0>p).نتایج: قطر پایان دیاستولی بطن چپ، تودۀ بطن چپ، حجم پایان دیاستولی بطن چپ و اوج اکسیژن پس از 12 هفته تمرین هوازی در گروه ورزش در مقایسه با شرایط پایه و گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش یافت (05/0>P) و ضربان قلب استراحت کاهش معناداری را نشان داد (05/0>p).نتیجه‌گیری:نتایج نشان داد که متعاقب 12 هفته تمرین هوازی شدت متوسط برخی شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب کودکان بهبود می‌یابد، به‌گونه‌ای که این تغییرات می‌تواند نقش مؤثری در تقویت دستگاه قلبی عروقی کودکان داشته باشد.
بختیار ترتیبیان؛ معصومه فتحعلی زاده؛ دیانا کیهانی
دوره 9، شماره 2 ، خرداد 1395، ، صفحه 1405-1416
چکیده
هدف تحقیق: متالوپروتئینازهای ماتریکس (MMPs) نقش مهمی در هموستاز ماتریکس خارج سلولی عضلات اسکلتی بازی می‌کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات شمشیربازی فزاینده بر بیان ژن و فعالیت سرمی ماتریکس متالوپروتئیناز2 دختران شمشیرباز نخبه بود. روش تحقیق: در این پژوهش 19 شمشیرباز دختر جوان داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ...
بیشتر
هدف تحقیق: متالوپروتئینازهای ماتریکس (MMPs) نقش مهمی در هموستاز ماتریکس خارج سلولی عضلات اسکلتی بازی می‌کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات شمشیربازی فزاینده بر بیان ژن و فعالیت سرمی ماتریکس متالوپروتئیناز2 دختران شمشیرباز نخبه بود. روش تحقیق: در این پژوهش 19 شمشیرباز دختر جوان داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم‌بندی شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی 8 هفته و هر هفته 5 جلسه در تمرین شمشیربازی فزاینده شرکت کردند. در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچ گونه برنامة تمرینی نداشتند. نمونه‌های خونی ناشتای آزمودنی قبل، 4 هفته بعد و نهایتا 48 ساعت پس از اتمام دوره تمرینی گرفته شد. بیان ژن MMP2 آزمودنی‌ها با استفاده از روش Real time-PCR اندازه‌گیری شد و فعالیت MMP2 به روش الایزا اندازه‌گیری گردید. در پایان با استفاده از آزمون آماری t مستقل میانگین بیان ژن mmp2 دو گروه تجربی و کنترل مقایسه شد. نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان بیان mRNA ژن MMP2 پس از 8 هفته تمرین در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری داشت (05/0P<). بحث و نتیجه‌گیری: فعالیت پروتئینازی MMP2 و بیان ژن این آنزیم پس از تمرینات فزاینده شمشیربازی در افراد فعال کاهش می‌یابد که در نتیجه، فعالیت بدنی سبب کاهش تخریب ماتریکس خارج سلولی و صدمات بافت عضلانی در دختران شمشیرباز و فعال می‌شود.
