سعید ایل بیگی؛ هادی موذنی؛ مرضیه ثاقب جو؛ محمد یوسفی
چکیده
هدف: انجام فعالیت بدون برگشت به حالت اولیة مناسب، امکان آسیبهای ساختاری در عضلات را در پی دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر روشهای بازیافت پس از یک جلسه فعالیت واماندهساز بر برخی شاخصهای عملکردی و آسیب عضلانی در مردان فوتبالیست است.روشها: 36 فوتبالیست فعال شهرستان بیرجند با میانگین وزن 65/15 ± 13/60 کیلوگرم، قد 98/10 ± 02/173 سانتیمتر ...
بیشتر
هدف: انجام فعالیت بدون برگشت به حالت اولیة مناسب، امکان آسیبهای ساختاری در عضلات را در پی دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر روشهای بازیافت پس از یک جلسه فعالیت واماندهساز بر برخی شاخصهای عملکردی و آسیب عضلانی در مردان فوتبالیست است.روشها: 36 فوتبالیست فعال شهرستان بیرجند با میانگین وزن 65/15 ± 13/60 کیلوگرم، قد 98/10 ± 02/173 سانتیمتر و سن 53/1 ± 47/16 سال، بهصورت هدفمند انتخاب شده و بهصورت تصادفی به 4 گروه 9 نفره (شامل بازیافت غیرفعال، بازیافت فعال، شناوری در آب سرد و بازیافت از طریق ماساژ) تقسیم شدند. آزمودنیهای هر گروه در ابتدا یک جلسه فعالیت ورزشی حاد تا سرحد واماندگی انجام دادند و پس از آن در یکی از روشهای بازیافت 20 دقیقهای شرکت کردند. شاخصهای عملکردی و آسیب عضلانی پیش از فعالیت حاد واماندهساز و بلافاصله پس از بازیافت اندازهگیری شد.نتایج: تأثیر روشهای بازیافت پس از یک جلسه فعالیت حاد واماندهساز، بر میزان لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز مردان فوتبالیست 19/0Pck= و 2/0PLDH= معنادار نبود. درحالیکه بازیافت فعال و غوطهوری در آب سرد سبب بهبود و افزایش سرعت و توان عمودی مردان فوتبالیست شد (04/0P=؛ 01/0P=).نتیجهگیری: با توجه به تأثیرات مثبت بازیافت فعال و غوطهوری در آب سرد بر سرعت و توان عمودی مردان فوتبالیست، بهنظر میرسد استفاده از این روش در بین جلسات تمرینی و رقابتی سبب بهبود عملکرد فوتبالیستها شود.
فریبرز هوانلو؛ فریدون ذبیحی؛ حمید رجبی؛ سمانه دامن پاک
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر سه نوع برنامه گرم کردن باحرکات پویا، کشش پویا و ماساژ بر توان انفجاری دوندگان مرد سرعتی نخبه بود. روش تحقیق: تعداد 18 نفر از دوندگان مرد سرعتی نخبه(100،200،400متر)با میانگین و انحراف معیار سنی 20/3±30/21 سال ،قدی 30/5 ±5/177 سانتی متر و وزنی 5/6 ±8/67کیلو گرم داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند.آنها بر اساس رکورد ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر سه نوع برنامه گرم کردن باحرکات پویا، کشش پویا و ماساژ بر توان انفجاری دوندگان مرد سرعتی نخبه بود. روش تحقیق: تعداد 18 نفر از دوندگان مرد سرعتی نخبه(100،200،400متر)با میانگین و انحراف معیار سنی 20/3±30/21 سال ،قدی 30/5 ±5/177 سانتی متر و وزنی 5/6 ±8/67کیلو گرم داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند.آنها بر اساس رکورد مرحله پیش آزمون به صورت تصادفی، به سه گروه همگن 6 نفره(حرکات پویا، کشش پویا و ماساژ ورزشی)تقسیم شدند.از آزمون پله مارگاریا کالامن برای اندازه گیری توان انفجاری مرحله پیش آزمون و پس آزمون دقایق1و10 استفاده شد. از شاخص های میانگین و انحراف معیار برای آمار توصیفی و آزمون های تحلیل واریانس عاملی مرکب با ارزشیابی مکرر و تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه تغییرات میانگین گروهی و بین گروهی توان انفجاری در سطح معنی داری 05/0>P و 017/0-a استفاده شد. نتایج گروهی نشان داد که توان انفجاری یک دقیقه بعد از گرم کردن در هر سه گروه و در دقیقه 10 بعد از گرم کردن تنها درگروه ماساژ ورزشی افزایش داشت(010/0-P)در مقایسه دو به دو در دقیقه 10 بعد از گرم کردن، گروه ها دارای اختلاف معنی داری نبودند05/0