سید محسن آوندی؛ خسرو ابراهیم؛ علیرضا سلیمی؛ مهدی هدایتی
دوره 5، شماره 1 ، اردیبهشت 1391
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان پروتئین گیرنده ملانوکورتین 1 مونوسیت‌ها (MC1R) و سطوح پلاسمایی پپتید محرک مونوسیت- آلفا (α-MSH) در مردان جوان دارای اضافه وزن انجام شد. روش شناسی: تعداد 20 آزمودنی مرد دارای اضافه وزن (میانگین ± انحراف معیار؛ سن، 88/1± 2/25 سال؛ حداکثر اکسیژن مصرفی 28/4±9/41؛ وزن، 74/7±3/85 کیلوگرم؛ چربی ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان پروتئین گیرنده ملانوکورتین 1 مونوسیت‌ها (MC1R) و سطوح پلاسمایی پپتید محرک مونوسیت- آلفا (α-MSH) در مردان جوان دارای اضافه وزن انجام شد. روش شناسی: تعداد 20 آزمودنی مرد دارای اضافه وزن (میانگین ± انحراف معیار؛ سن، 88/1± 2/25 سال؛ حداکثر اکسیژن مصرفی 28/4±9/41؛ وزن، 74/7±3/85 کیلوگرم؛ چربی بدن، 1/3±6/25 درصد و شاخص توده بدن، 6/1±3/27) به طور داوطلبانه و با آرایش تصادفی در دو گروه کنترل (C) و تمرین تناوبی شدید (HIT) تقسیم و در این تحقیق شرکت کردند. گروه C در طول دوره تحقیق به فعالیت عادی روزمره خود ادامه داد. گروه HIT در طول شش هفته پروتکل تمرین، 3 جلسه در هفته روی نوارگردان تمرین کردند. تمرین شامل 8 اینتروال با مسافت 300 متر و با شدت معادل 100 تا 110درصد vVO2max بود که هر دو هفته، 1 اینتروال به حجم آن اضافه شد و فواصل استراحت بین اینتروال ها به صورت استراحت فعال و نسبت آن به زمان تمرین 1:2 تنظیم گردید. شاخص‌های آنتروپومتریکی و نمونه‌های خونی ناشتایی در دو مرحله قبل و 48 ساعت بعد از اتمام پروتکل تحقیق اندازه‌گیری و ثبت شدند. رژیم غذایی آزمودنی‌ها، قبل از شروع تمرین مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل آماری داده‌ها از تحلیل واریانس مکرر با عامل بین گروهی (2×2) استفاده شد. نتایج: تحلیل واریانس مکرر نشان داد 6 هفته تمرین HIT باعث کاهش معنی‌داری در وزن بدن (002/0P=)، BMI (005/0P=) و چربی بدن (001/0P=) شد؛ همچنین بیان پروتئین MC1R مونوسیت-ها متعاقب تمرین HIT افزایش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (001/0P=) اما در غلظت پلاسمایی پپتید محرک مونوسیت- آلفا متعاقب تمرین HIT تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید (56/0P=). بحث و نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان داد که تمرین HIT باعث افزایش معنی‌داری در بیان پروتئین MC1R مونوسیت‌ها در مردان جوان و غیرفعال می‌شود؛ و ممکن است در کنترل و پیشگیری التهاب مزمن و بیماری در مردان دارای اضافه وزن از طریق تاثیر ضد التهابی گیرنده MC1R مونوسیت‌ها درگیر باشد. علاوه بر این به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
امیرحسین حقیقی؛ علیرضا رفیعی پور؛ سید علیرضا حسینی کاخک
دوره 4، شماره 1 ، اردیبهشت 1390
چکیده
بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مکمل چای سبز بر برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی شامل پروتئین واکنشیHDL ،LDL ،C کلسترول تام و تری گلیسرید سرمی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش ها: 43 مرد دارای اضافه وزن داوطلب شدند و در چهارگروه کنترل، مکمل چای سبز، تمرین هوازی، و ترکیب تمرین هوازی و مکمل چای سبز قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت 10 هفته (سه بار در هفته) ...
بیشتر
بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مکمل چای سبز بر برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی شامل پروتئین واکنشیHDL ،LDL ،C کلسترول تام و تری گلیسرید سرمی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش ها: 43 مرد دارای اضافه وزن داوطلب شدند و در چهارگروه کنترل، مکمل چای سبز، تمرین هوازی، و ترکیب تمرین هوازی و مکمل چای سبز قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت 10 هفته (سه بار در هفته) به تمرینات هوازی با شدت75-65 درصد حداکثر ضربان قلب پرداختند. گروه چای سبز روزانه سه عدد چای سبز کیسه ای محتوی دو گرم چای خشک در سه وعده غذایی، مصرف کردند. برای گروه ترکیب تمرین و چای سبز هر دو مداخله صورت گرفت. قبل و بعد از دوره تحقیق، از همه آزمودن یها در وضعیت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز کوواریانس تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد تمرینات هوازی، مصرف چای سبز و ترکیب تمرینات هوازی و مصرف چای سبز، تغییر معناداری در میزان پروتئین واکنشیC و نیمرخ لیپیدی ایجاد نمی کند(05/0
