افشار جعفری؛ فرید اعتمادیان؛ بهزاد برادران؛ علی اکبر ملکی راد
چکیده
هدف: شناسایی سازوکارهای درگیر در اختلالات التهابی طی فرایند افزایش سن و ارائۀ راهکارهای پیشگیرانه یا تعدیل‌کنندۀ مناسب برای بهبود کیفیت زندگی همواره از چالش‌های مهم در حوزۀ علوم زیستی است. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر دو ماه تمرین ترکیبی (RT+HIIT) و محدودیت کالری بر شاخص‌های التهابی CRP سرمی و مقدار P65 در سلول‌های تک‌هسته‌ای ...
بیشتر
هدف: شناسایی سازوکارهای درگیر در اختلالات التهابی طی فرایند افزایش سن و ارائۀ راهکارهای پیشگیرانه یا تعدیل‌کنندۀ مناسب برای بهبود کیفیت زندگی همواره از چالش‌های مهم در حوزۀ علوم زیستی است. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر دو ماه تمرین ترکیبی (RT+HIIT) و محدودیت کالری بر شاخص‌های التهابی CRP سرمی و مقدار P65 در سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی مردان غیرفعال میانسال انجام گرفتروش‌ها: 24 مرد میانسال غیرفعال و سالم (سن 3±38 سال) و دارای اضافه وزن (کیلوگرم بر متر مربع 1±6/28=BMI) در سه گروه همگن هشت‌نفری محدودیت کالری (CR)، تمرین ترکیبی (T) و تمرین ترکیبی با محدودیت کالری (CRT) شرکت کردند. محدودیت کالری و هزینۀ انجام تمرینات طی 5 روز در هفته حدود (شش کیلوکالری/کیلوگرم/روز) بود. تمرین ترکیبی شامل 5 روز در هفته (2 جلسه تمرین مقاومتی 75 تا 80% 1RM و 3 جلسه تمرین تناوبی با شدت بالا80 تا 85% ضربان قلب ذخیره) بود. مقدار p65 کل (total p65) و فسفریله (p-p65) در PBMCs مردان غیرفعال به روش الیزا پیش و پس از دورۀ پژوهش، اندازه‌گیری شد. غلظت CRP سرمی نیز به شیوۀ ایمونوتوربیدیمتریک اندازه‌گیری شد.نتایج: کاهش وزن بدن گروه CRT به‌طور معناداری (05/0>P) بیشتر از دو گروه دیگر بود. دامنۀ تغییرات درصد چربی، اکسیژن مصرفی بیشینه و قدرت یک تکرار بیشینۀ گروه‌های T و CRT به‌طور معنادار (05/0>P) بیشتر از گروه CR بود. تغییرات کاهندۀ P65 فسفریله و نسبت p-p65/total p65 در PBMCهای گروه‌های T و CRT به‌طور معناداری (05/0>P) بیشتر از گروه CR بود.نتیجه‌گیری: براساس نتایج تحقیق حاضر دو ماه تمرین ترکیبی و محدودیت کالری می‌تواند سبب کاهش برخی شاخص‌های التهابی در مردان غیرفعال شود. به‌علاوه، اثر تمرین ترکیبی با و بدون محدودیت کالری بر عوامل آغازگر فرایندهای التهابی بیشتر از مداخلۀ محدودیت کالری به‌تنهایی است. بنابراین، برای پیشگیری و مقابله با پدیدۀ چاقی و پیامدهای التهابی آن، به‌ویژه در دوران میانسالی، انجام تمرینات ترکیبی و محدودیت کالری توصیه می‌شود.
سیروان آتشک؛ وحیده کیانمرز بناب؛ رضا رشدی بناب
چکیده
هدف: پژوهش‌های مختلف نشان داده‌اند دوران یائسگی با افزایش چاقی و التهاب همراه است و به افزایش خطر بیماری‌های قلبی- عروقی منجر می‌شود. با این حال، بیان شده است تمرینات ورزشی شیوة مؤثری برای جلوگیری و کاهش این عوامل است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسة تأثیر تمرینات تناوبی شدید و تمرینات پیوسته با شدت متوسط بر نشانگرهای ...
بیشتر
هدف: پژوهش‌های مختلف نشان داده‌اند دوران یائسگی با افزایش چاقی و التهاب همراه است و به افزایش خطر بیماری‌های قلبی- عروقی منجر می‌شود. با این حال، بیان شده است تمرینات ورزشی شیوة مؤثری برای جلوگیری و کاهش این عوامل است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسة تأثیر تمرینات تناوبی شدید و تمرینات پیوسته با شدت متوسط بر نشانگرهای التهابی پیش‌بینی‌کنندة بیماری‌های قلبی عروقی زنان یائسة چاق انجام گرفت.روش‌ها: 40 زن یائسة چاق در یک مطالعة نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون، به‌طور تصادفی در سه گروه کنترل، تمرینات تناوبی شدید (شامل 6 - 12 بار وهله‌های60 ثانیه دویدن با حداکثر شدت 85-95% و متعاقب آن 60 ثانیه دویدن با شدت پایین 55-60% HRR) و تمرینات پیوسته با شدت متوسط (شامل 25-30 دقیقه دویدن هوازی با شدت 40-65%) ضربان قلب ذخیره (HRR)) قرار گرفتند. برنامه‌های تمرینی دو گروه تجربی به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی همبسته و تحلیل واریانس یکطرفه در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که هر دو برنامة تمرینی تأثیر معناداری بر غلظت نشانگرهای CRP (001/0>P ،059/5tMICT= ؛001/0>P ،278/7tHIIT=) و ICAM-1 (001/0>P ،609/4tMICT= ؛001/0>P ،813/7tHIIT=) دارد. با این حال این شاخص‌ها در گروه کنترل بدون تغییر باقی ماندند (05/0<P). به‌علاوه در مقایسه با تمرینات پیوسته با شدت متوسط، برنامة تمرینات تناوبی شدید کاهش بیشتری را در مقادیر CRP ((001/0>P) %02/44 vs %91/22: درصد تغییرات) و ICAM-1 ((041/0=P) %74/30 vs %17/21: درصد تغییرات) نشان داد. همچنین یافته‌ها بیانگر این بود که میزان تغییرات غلظت این نشانگرهای التهابی با تغییرات شاخص‌های ترکیب بدن بعد از تمرینات همبستگی (R) مثبت و معناداری دارد (05/0>P).نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد با وجود اثربخشی هر دو برنامة تمرینی، برنامة تمرینات تناوبی شدید در مقایسه با تمرینات پیوسته تأثیرات چشمگیرتری بر نشانگرهای التهابی پیشگویی‌کنندة بیماری‌های قلبی- عروقی در زنان یائسة چاق دارد.
افشار جعفری؛ فریبا آقائی؛ سعید دباغ نیکوخصلت
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: کاهش غلظت گلوتامین خون اغلب در شرایط استرس زا مانند جراحت، گرسنگی یا تمرینات بدنی شدید به صورت چشم گیر ی موجب ضعف دستگاه ایمنی بدن می شود. از اینرو، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تأثیر یک وهله فعالیت وامانده ساز همراه با مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین بر پروتئین واکنشگر-C با حساسیت بالاHs-CRP سرم مردان غیر ورزشکار انجام شد. روش ...
بیشتر
هدف تحقیق: کاهش غلظت گلوتامین خون اغلب در شرایط استرس زا مانند جراحت، گرسنگی یا تمرینات بدنی شدید به صورت چشم گیر ی موجب ضعف دستگاه ایمنی بدن می شود. از اینرو، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تأثیر یک وهله فعالیت وامانده ساز همراه با مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین بر پروتئین واکنشگر-C با حساسیت بالاHs-CRP سرم مردان غیر ورزشکار انجام شد. روش تحقیق: در این تحقیق 20 نفر مرد داوطلب غیرورزشکار (سن 68/1±21 سال؛توده بدن:53/7±32/22 کیلوگرم مربع) انجام شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه همگن (فعالیت- گلوتامین،فعالیت - دارونما) جایگزین و به روش دوسوی هکور مطالعه شدند. هر دو گروه در یک فعالیت وامانده ساز(دوی 20 متر رفت و برگشت) شرکت کردند که دراین راستا یک ساعت قبل از شروع فعالیت مکمل گلوتامین و دارونما ( 5 گرم گلوتامین یا دارونما به صورت محلول در 300 میلی لیتر محلول5% سوکروز مصرف کردند. نمونه گیری خونی یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از انجام آزمون ورزشی گرفته شد. میزان تغییرات پروتئین واکنشگر-C توسط روش کمی سروایمونولوژی و دستگاه الایزا مورد بررسی قرارگرفت. داده های جمع آوری شده به صورت میانگین و انحراف استاندارد با استفاده از آزمون های استنباطیt همبسته و مستقل در سطح 05/0>P در حالی که در گروه کنترل افزایش این شاخص(16%) معنی دار بود 001/0>P به عبارتی،میانگین و دامنه ی تغییرات پروتئین واکنشگر-C دو گروه پس از اجرای قرارداد تمرینی به طور معنی دار متفاوت بود001/0>P نتیجه گیری: در کل با توجه به افزایش کمتر پروتئین واکنشگر-C گروه گلوتامین در مقایسه با گروه کنترل می توان عنوان کرد که احتمالاً مصرف گلوتامین می تواند در تعدیل پروتئین واکنشگر-C یا التهاب مؤثر باشد. اما اظهار نظر قطعی در این رابطه منوط به انجام تحقیقات و مطالعات بیشتر می باشد.
