علمی - پژوهشی
علیرضا سلیمی آوانسر
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت های موجود بین بازیکنان نوجوان، جوان و بزرگسال از نظر ویژگی های بدنی، ارتفاع پرش عمودی، مدت زمان و نتایج مسابقات والیبال بوده تا از این طریق گامی در جهت توسعه معیار های ارزیابی بازیکنان والیبال برداشته شود. روش تحقیق: بازیکنان و تیم های شرکت کننده در 8 رویداد مهم بی نالمللی والیبال جامعۀ آماری ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت های موجود بین بازیکنان نوجوان، جوان و بزرگسال از نظر ویژگی های بدنی، ارتفاع پرش عمودی، مدت زمان و نتایج مسابقات والیبال بوده تا از این طریق گامی در جهت توسعه معیار های ارزیابی بازیکنان والیبال برداشته شود. روش تحقیق: بازیکنان و تیم های شرکت کننده در 8 رویداد مهم بی نالمللی والیبال جامعۀ آماری این تحقیق را تشکیل دادند. در مجموع اطلاعات مربوط به 128 تیم از کشور های مختلف جهان و 1536 نفر از بازیکنان تیم های ملی (قد، وزن، سن، ارتفاع پرش عمودی در حالت اسپک و دفاع)، 415 مسابقه و 1530 ست (نتایج دقیق مسابقات، اختلاف امتیازات و مدت زمان هر یک از بازی ها) از طریق برگزارکنندگان مسابقات و فدراسیون جهانی والیبال جمع آوری گردید. در نهایت تفاوت های موجود بین رده های سنی مختلف از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی قرار گرفت تا اختلافات معن یدار در سطح(05/0=a)مشخص گردد. نتایج: نتایج نشان داد که تیم های با میانگین سنی بالا شانس بیشتری برای موفقیت داشتند. در همه فاکتور های مورد بررسی اختلاف میانگی نها بین رده بزرگسالان با جوانان و نوجوانان معنی دار بود. مدت زمان مسابقات بزرگسالان بطور معنی داری از جوانان و نوجوانان بیشتر است. نتیجه گیری: ویژگی های بدنی به تنهایی نمی توانند در سطوح بی نالمللی تاثیر معنی داری در موفقیت تیم ها داشته باشد. نوسان بسیار زیاد مدت زمان بازی ها در هر سه ردة سنی ( از 45 دقیقه تا 148 دقیقه) باید مورد تامل قرار گرفته و راه حلّ مناسبی برای کنترل زمان مسابقات مورد آزمایش قرار گیرد.
علمی - پژوهشی
حمید محبی؛ ابوذر جوربنیان؛ سعید یونسی؛ رضا معصومی راد
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف از مطالعه حاضر، بررسی دانش، نگرش و میزان مصرف مکملهای ویتامینی و مواد معدنی ورزشکاران تیمهای ملی بود.روش تحقیق: نمونه های این مطالعه را 68 ورزشکار تیمهای ملی در رشته های والیبال(12-n) وزنه برداری(7-n) کشتی(7-n)تکواندو(10-n)بسکتبال(10-n) جودو(5-n)و بوکس(8-n)تشکیل دادند که بهمنظور اندازهگیری نگرش و میزان مصرف مکملهای ویتامینی، از پرسشنامه ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از مطالعه حاضر، بررسی دانش، نگرش و میزان مصرف مکملهای ویتامینی و مواد معدنی ورزشکاران تیمهای ملی بود.روش تحقیق: نمونه های این مطالعه را 68 ورزشکار تیمهای ملی در رشته های والیبال(12-n) وزنه برداری(7-n) کشتی(7-n)تکواندو(10-n)بسکتبال(10-n) جودو(5-n)و بوکس(8-n)تشکیل دادند که بهمنظور اندازهگیری نگرش و میزان مصرف مکملهای ویتامینی، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. به علاوه متغیرهای زمینهای و کنترلی دیگری نیز برای توصیف بیشتر متغیر وابسته، شامل سابقه ورزشی آزمودنیها ثبت شد. نتایج: نتایج نشان داد که میزان مصرف ویتامین E کلسیم و مولتی ویتامین در بین ورزشکاران بیشتر بوده، در حالیکه اسید پانتوتنیک و فولئات به مقدارکمتری استفاده شده است. همچنین مشخص شد که بین نگرش و میزان مصرف مکملها همبستگی متوسطی برقرار است R=0/545- P<0/01 اما بین دانش تغذیه با نگرش و میزان مصرف مکمل ها رابطهی معنیدار وجود ندارد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین مقدار مصرف مکمل های ویتامینی و مواد معدنی ورزشکاران رشته وزنه برداری با ورزشکاران سایر رشته های ورزشی و بین رشته بوکس با والیبال، تکواندو و بسکتبال، تفاوت معنی داری وجود دارد P<0/01 نتیجه گیری: بر اساس یافتههای تحقیق میتوان نتیجه گرفت که ورزشکاران تیمهای ملی به دانش بیشتری در مورد مصرف مکملهای ویتامینی و معدنی نیاز دارند و احتمالاٌ باید میزان مصرف اینگونه مکمل ها در ورزشکاران بیشتر کنترل شود. پیشنهاد می شود که در تحقیقات آینده عوامل اثر گذار بر دانش و نگرش مکمل های تغذیهای در مقیاسی وسیع تر و جامع تر مورد مطالعه قرار گیرد.
علمی - پژوهشی
فرحناز تقی زاده؛ سید محمود حجازی؛ عباس نوریان
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: مولتیپل اسکلروزیس MS بیماری سیستم اعصاب مرکزی است که با نشان هها و علائم جسمی و روحی مختلف از جمله خستگی و ناتوانی جسمی شناسایی می شود. هدف این پژوهش، عبارت است از، بررسی تاثیر تمرینات هوازی منتخب بر زمان بروز خستگی و برخی از فاکتورهای فیزیولوژیکی بیماران مبتلا به MS روش تحقیق: بدین منظور از میان 100 نفر بیمار زن مبتلا به MS از ...
بیشتر
هدف تحقیق: مولتیپل اسکلروزیس MS بیماری سیستم اعصاب مرکزی است که با نشان هها و علائم جسمی و روحی مختلف از جمله خستگی و ناتوانی جسمی شناسایی می شود. هدف این پژوهش، عبارت است از، بررسی تاثیر تمرینات هوازی منتخب بر زمان بروز خستگی و برخی از فاکتورهای فیزیولوژیکی بیماران مبتلا به MS روش تحقیق: بدین منظور از میان 100 نفر بیمار زن مبتلا به MS از نوع عود و بهبود شهرستان مشهد، تعداد 25 نفر با مقیاس ناتوانی جسمانی (EDSS:1/5-6)میانگین مدت بیماری 1±4 سال و میانگین سن 25 سال، بصورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی(15نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. به منظور ارزیابی زمان بروز خستگی، ضربان قلب وفشار خون، به ترتیب از دوچرخه کارسنج، دستگاه الکتروکاردیوگرام و فشار سنج بادی استفاده شد. پس از انجام پیش آزمون، یافته های اندازه گیری شده درمتغیر ها بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. گروه تجربی علاوه بر درمان های دارویی، در تمرینات هوازی تناوبی، روی دوچرخه ثابت با شدت حدود 60 درصد حداکثر ضربان قلب، بطور فزاینده، 3 جلسه در هفته، به مدت شش هفته شرکت کردند. در مدت شش هفته، گروه کنترل تحت درمان های دارویی معمول بودند و فعالیت های روزمره خود را انجام می دادند.سپس پس آزمون، مشابه پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. داده ها بوسیله آمار توصیفی واستنباطیt مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری برای رد یا قبول فرضیات05/0>P در نظر گرفته شد. نتایج: پس از مداخله،زمان بروز خستگی، فقط در گروه تجربی افزایش معنی دار داشت. اما یافته ها در مورد ضربان قلب و فشار خون استراحت، بین دو گروه معنی دار نبود. نتایج بدست آمده نشان داد که 6 هفته تمرین هوازی تناوبی بر روی دوچرخه ثابت، 3بار در هفته، با شدتی حدود 60 درصد حداکثر ضربان قلب، به صورت منظم، با نظارت مربی و در کنار درمانهای دارویی بیماران MS ،از نوع عود و بهبود و با ناتوانی جسمانی خفیف تا متوسط(EDSS:1/5-6) در به تاخیر انداختن زمان بروز خستگی، تاثیر مثبت دارد. اما این مدت تمرین، در مورد ضربان قلب و فشار خون استراحت بیماران MS بی تاثیر است. نتیجه گیری : براساس یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری نمود که تمرین تناوبی کوتاه مدت بر بروز خستگی تاثیر مثبت اما بر عوامل همودینامیک بیماران MS بی تاثیر است.
علمی - پژوهشی
بختیار ترتیبیان؛ مرتضی بیرامی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین پاسخ های حاد تهویه ای به فعالیت هوازی شدید با اندازه بدن و برآورد پاسخ های حاد تهوی های یعنی حجم بازدمی پر فشار در ثانیه اول، ظرفیت حیاتی قوی، ظرفیت حیاتی، تهویه ارادی بیشینه و حجم جاری افراد16-13 سال بعد از فعالیت هوازی شدید بود. روش تحقیق: تعداد 80 نفر دانش آموز (قد192-141 سانتی متر، وزن ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین پاسخ های حاد تهویه ای به فعالیت هوازی شدید با اندازه بدن و برآورد پاسخ های حاد تهوی های یعنی حجم بازدمی پر فشار در ثانیه اول، ظرفیت حیاتی قوی، ظرفیت حیاتی، تهویه ارادی بیشینه و حجم جاری افراد16-13 سال بعد از فعالیت هوازی شدید بود. روش تحقیق: تعداد 80 نفر دانش آموز (قد192-141 سانتی متر، وزن 95-32 کیلوگرم و 30-6/14-BMI)بصورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابتدا ویژگی های آنتروپومتریک دانش آموزان اندازه گیری شدند. درمرحله بعد پاسخ های حاد تهوی های آزمودن یها بلافاصله پس از انجام دوی 1600 متر با استفاده از اسپیرومتر اندازه گیری گردید. با استفاده از مدل رگرسیون خطی (روش گام به گام) متغیرهای قد، وزن و شاخص توده بدن به عنوان مقادیر پیش بینی کننده پاسخهای حاد تهویه ای استفاده شدند. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای آزمون عملکرد ریوی به قد، وزن و شاخص توده بدن وابسته هستند. بالاترین همبستگی برای هر عملکرد ریوی با قد به دست آمد. بزرگترین همبستگی مثبت برای ظرفیت حیاتی با قد مشاهده شد(53/0-r)نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که عوامل پیکرسنجی مانند قد، وزن و شاخص توده بدن می توانند پیشگو کننده مناسبی برای عملکرد تنفسی درفعالیت هوازی شدید باشند.
علمی - پژوهشی
افشار جعفری؛ فریبا آقائی؛ سعید دباغ نیکوخصلت
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: کاهش غلظت گلوتامین خون اغلب در شرایط استرس زا مانند جراحت، گرسنگی یا تمرینات بدنی شدید به صورت چشم گیر ی موجب ضعف دستگاه ایمنی بدن می شود. از اینرو، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تأثیر یک وهله فعالیت وامانده ساز همراه با مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین بر پروتئین واکنشگر-C با حساسیت بالاHs-CRP سرم مردان غیر ورزشکار انجام شد. روش ...
بیشتر
هدف تحقیق: کاهش غلظت گلوتامین خون اغلب در شرایط استرس زا مانند جراحت، گرسنگی یا تمرینات بدنی شدید به صورت چشم گیر ی موجب ضعف دستگاه ایمنی بدن می شود. از اینرو، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تأثیر یک وهله فعالیت وامانده ساز همراه با مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین بر پروتئین واکنشگر-C با حساسیت بالاHs-CRP سرم مردان غیر ورزشکار انجام شد. روش تحقیق: در این تحقیق 20 نفر مرد داوطلب غیرورزشکار (سن 68/1±21 سال؛توده بدن:53/7±32/22 کیلوگرم مربع) انجام شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه همگن (فعالیت- گلوتامین،فعالیت - دارونما) جایگزین و به روش دوسوی هکور مطالعه شدند. هر دو گروه در یک فعالیت وامانده ساز(دوی 20 متر رفت و برگشت) شرکت کردند که دراین راستا یک ساعت قبل از شروع فعالیت مکمل گلوتامین و دارونما ( 5 گرم گلوتامین یا دارونما به صورت محلول در 300 میلی لیتر محلول5% سوکروز مصرف کردند. نمونه گیری خونی یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از انجام آزمون ورزشی گرفته شد. میزان تغییرات پروتئین واکنشگر-C توسط روش کمی سروایمونولوژی و دستگاه الایزا مورد بررسی قرارگرفت. داده های جمع آوری شده به صورت میانگین و انحراف استاندارد با استفاده از آزمون های استنباطیt همبسته و مستقل در سطح 05/0>P در حالی که در گروه کنترل افزایش این شاخص(16%) معنی دار بود 001/0>P به عبارتی،میانگین و دامنه ی تغییرات پروتئین واکنشگر-C دو گروه پس از اجرای قرارداد تمرینی به طور معنی دار متفاوت بود001/0>P نتیجه گیری: در کل با توجه به افزایش کمتر پروتئین واکنشگر-C گروه گلوتامین در مقایسه با گروه کنترل می توان عنوان کرد که احتمالاً مصرف گلوتامین می تواند در تعدیل پروتئین واکنشگر-C یا التهاب مؤثر باشد. اما اظهار نظر قطعی در این رابطه منوط به انجام تحقیقات و مطالعات بیشتر می باشد.
علمی - پژوهشی
علی برزگری؛ سعید شاکریان؛ ایوب مهدی وند؛ لیلا ضامنی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: اندازه گیری درصد چربی بدن به طور گسترده ای برای ارزیابی وضعیت رشد، تغذی های و درمان بیماریها به کار برده می شود. لذا هدف این مطالعه، اعتباریابی روش های چین پوستی و مقاومت بیوالکتریکی با روش مرجع هیدروستاتیک در تعیین درصد چربی بدن افراد فعال م یباشد. روش تحقیق: از میان دانشجویان پسر دانشکده تربیت بدنی اهواز، 40 نفر به صورت تصادفی ...
بیشتر
هدف تحقیق: اندازه گیری درصد چربی بدن به طور گسترده ای برای ارزیابی وضعیت رشد، تغذی های و درمان بیماریها به کار برده می شود. لذا هدف این مطالعه، اعتباریابی روش های چین پوستی و مقاومت بیوالکتریکی با روش مرجع هیدروستاتیک در تعیین درصد چربی بدن افراد فعال م یباشد. روش تحقیق: از میان دانشجویان پسر دانشکده تربیت بدنی اهواز، 40 نفر به صورت تصادفی با میانگین وانحراف استاندارد سن (73/2±2/22 سال) قد(08/6±27/176 سانتی متر) و وزن (41/7±92/69 کیلو گرم)انتخاب گردید. در ابتدا اندازه چگالی بدن شرکت کنندگان به روشهای هیدروستاتیک، چین پوستی (معادله هفت موضعی جکسون و پولاک) و تکنیک مقاومت بیوالکتریکی تعیین گردید. سپس اندازه درصد چربی زیر پوستی به وسیله رابطه "سایری و بروزک" برای هر سه روش برآورد گردید. در تجزیه و تحلیل آماری، از روشهای برآورد خطای استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و آزمونt زوجی استفاده گردید05/0>P نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که معادله ی هفت موضعی جکسون و پولاک نسبت به روش هیدروستاتیک (وزن کشی زیر آب)اختلاف معنی داری داشته است P<0/001.R-0/959.SEE-0/73 در صورتی که که اعتبار دستگاه مقاومت بیو الکتریکی نسبت به روش معیار مورد تایید قرار گرفت P<0/083.R-0/946.SEE-1/75 نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق میتوان اظهار داشت زمانیکه نمونهی آماری از نژادها و قومیتهای مختلف باشند، روش مقاومت بیوالکتریکی، روش مناسبی برای اندازه گیری درصد چربی بدن در افراد فعال محسوب می شود و می تواند جایگزین مناسبی برای روش پر هزینه هیدروستاتیک باشد.
علمی - پژوهشی
حشمت الله پارسیان؛ خسرو ابراهیم؛ حجت اله نیک بخت؛ فتانه خانعلی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین استقامتی بر hs – CRP سرمی به عنوان یک عامل التهابی پیشگویی کننده بیماری های قلبی- عروقی در مردان جوان تمرین نکرده بود. روش تحقیق: به همین منظور 30 دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران به صورت داوطلب و سالم با دامنه سنی 20 تا 30 سال از رشته های مختلف تحصیلی از بین داوطلبین واجد ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین استقامتی بر hs – CRP سرمی به عنوان یک عامل التهابی پیشگویی کننده بیماری های قلبی- عروقی در مردان جوان تمرین نکرده بود. روش تحقیق: به همین منظور 30 دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران به صورت داوطلب و سالم با دامنه سنی 20 تا 30 سال از رشته های مختلف تحصیلی از بین داوطلبین واجد شرایط انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه، تمرین استقامتی و کنترل تقسیم شدند. برنامۀ تمرین گروه استقامتی 12 هفته تمرین شامل 3 دوره تمرین 4 هفته ای و هر هفته 3 جلسه تمرین بود، به طوری که در هر جلسه ابتدا گروه آزمایشی 10 دقیقه گرم کردن عمومی را انجام م یداد و سپس به صورت متناوب و فزاینده روی دوچرخه کارسنج از 4 تکرار 3 دقیقه ای به 8 تکرار 3 دقیقه ای در پایان دوره و شدت تمرینات از 80 تا 95 درصد ضربان قلب بیشینه رسید. قبل و بعد از 12 هفته تمرین از همۀ آزمودنی ها خون گیری(5میلی گرم)به عمل آمد، مقدار CRP سرم آزمودنی ها به صورت کمی و به روش ایمنو توربیدیمتری با حساسیت بالا انداز هگیری شد. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون هایt همبسته وt مستقل در سطح معنی داری05/0>P استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد، تمرین استقامتی باعث کاهش معنی دار hs – CRP در مردان جوان تمرین نکرده می شود 05/0>P نتیجه گیری: بنابراین تمرین استقامتی پژوهش حاضر باعث کاهش عامل التهابی CRP می شود و احتمالا می توان نتیجه گرفت 1 این تمرین به عنوان یک عامل پیش بین و پیش گویی کننده خطر اختلالات قلبی-عروقی بعدی در مردان جوان مورد استفاده قرار گیرد
علمی - پژوهشی
محمد فرامرزی؛ مهدی طاهری گندمانی؛ محمدرضا دهخدا؛ روح الله طاهری گندمانی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک دوره کاهش بار تمرین و کاهش بار تمرین به همراه مصرف مکمل کراتین بر عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی بازیکنان فوتبال بود. روش تحقیق: بدین منظور 18 نفر از بازیکنان یکی از تیم های فوتبال لیگ برتر استان چهارمحال و بختیاریمیانگین سن 26/1±77/18 سال . وزن 99/6±07/64 کیلوگرم و قد 77/5±50/174 سانتی متر)که در دوره آماده سازی ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک دوره کاهش بار تمرین و کاهش بار تمرین به همراه مصرف مکمل کراتین بر عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی بازیکنان فوتبال بود. روش تحقیق: بدین منظور 18 نفر از بازیکنان یکی از تیم های فوتبال لیگ برتر استان چهارمحال و بختیاریمیانگین سن 26/1±77/18 سال . وزن 99/6±07/64 کیلوگرم و قد 77/5±50/174 سانتی متر)که در دوره آماده سازی ویژه بودند، به صورت هدفمند انتخاب شدند. در انتهای دوره آماده سازی ویژه و ابتدای دوره 10 روزه کاهش بار تمرین،آزمون های عملکرد جسمانی شامل پرش عمودی، قدرت اندام تحتانی، آزمون دو 60 متر، آزمون چابکی و تجزیه و تحلیل ترکیب بدنی انجام شد. سپس آزمودنی ها به صورت هدفمند به دو گروه همگن تقسیم شدند. گروه تجربی اول(n=9) برنامه ی کاهش بار تمرین به همراه مصرف روزانه 10 گرم مکمل کراتین و گروه تجربی دوم(n=9)تنها برنامه کاهش بار تمربن را به مدت 10 روز انجام دادند و سپس پس آزمون انجام شد. برای بررسی اختلاف میانگین ها در پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه از آزمونt همبسته و به منظور مقایسه اختلاف میانگین های پیش آزمون و پس آزمون فاکتورهای مورد نظر در بین دو گروه از آزمونt مستقل استفاده شد. نتایج : نتایج تحقیق نشان داد کاهش بار تمرین باعث افزایش معنی داری در سرعت(p=0/030) قدرت اندام تحتانی (p=0/003)و چابکی (p=0/007)شد، اما برتوان انفجاری، وزن بدن، جرم چربی و جرم بدون چربی تأثیر معنی داری نداشت. از طرف دیگر نشان داده شد که کاهش بار تمرین به همراه مصرف مکمل کراتین باعث افزایش معنی داری در سرعت(p=0/001).قدرت اندام تحتانی(p=0/001) و وزن بدن(p=0/017)شد اما برتوان انفجاری، جرم چربی، جرم بدون چربی و چابکی تأثیر معنی داری نداشته است. به هر حال، بین گروه مصرف مکمل کراتین و دارو نما بعد از کاهش بارتمرین تفاوت معنا داری از نظر متغیر های تحقیق مشاهده نشد. نتیجه گیری: بنابرین،به نظر می رسد دوره کاهش بار تمرین در بازیکنان فوتبال می تواند آثار مطلوبی بر عملکرد جسمانی داشته باشد با این حال، مصرف مکمل کراتین نمی تواند در اندازه این تغییرات موثر باشد
علمی - پژوهشی
بهمن میرزایی؛ نوید لطفی؛ حسین رستم خانی؛ حمدالله هادی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین پلایومتریک و بی تمرینی پس از آن بر تغییرات رابطه نیرو- سرعت بود روش تحقیق: 40 دانشجوی فعال با میانگین و انحراف استاندارد سن 3/2±24 سال . وزن 6/5±75 کیلوگرم و قد 3/8±176 سانتی متر بطور داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنیها به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. سرعت انقباض عضله و فعالیت ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین پلایومتریک و بی تمرینی پس از آن بر تغییرات رابطه نیرو- سرعت بود روش تحقیق: 40 دانشجوی فعال با میانگین و انحراف استاندارد سن 3/2±24 سال . وزن 6/5±75 کیلوگرم و قد 3/8±176 سانتی متر بطور داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنیها به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. سرعت انقباض عضله و فعالیت الکتریکی عضله به ترتیب بوسیله دستگاه های بیودکس و الکترو میوگراف (EMG) اندازه گیری شد. گروه کنترل فعالیت های روزانه خود را انجام دادند و آزمودنیهای گروه تجربی به مدت شش هفته در یک برنامه تمرین پلایومتریک شرکت کردند. پس از جمع آوری دادهها در سه مرحله پیش از آزمون، پس از تمرین و پس از دوره بیتمرینی، از آزمونهای آماریtمستقل،آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی برای مطالعه اختلاف پیش آزمون، پس از دوره تمرین و پس از دوره بی تمرینی استفاده شد.نتایج: افزایش معناداری درEMG ثبت شده آزمودنیها در دوره های پس از تمرین در حرکات با سرعت های مختلف و کاهش EMG پس از بی تمرینی در حرکات آهسته و متوسط مشاهده شد 05/0>P در گروه کنترل تغییر معنی داری در نتایج EMG در پیش آزمون،پس آزمون 1 و پس آزمون 2 مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر میرسد کاهش فعالیت الکتریکی عضله متعاقب دوره بی تمرینی به مقادیر پیش از تمرین، به علت پایین بودن شدت حرکت در این دوره باشد زیرا انجام حرکات با حداکثر سرعت موجب شد تا سازگاریهای فیزیولوژیک ناشی از تمرین حفظ شوند. در این حالت فعالیت الکتریکی ثبت شده بدون تغییر و برابر با داده های پس از تمرین باقی ماند
