علمی - پژوهشی
فرشته احمد آبادی؛ سید محسن آوندی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، صفحه 1291-1300
چکیده
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر چهار هفته تمرین گرم کردن پویا بر شاخص‌های تعادلی ایستا و پویا و حس عمقی در دختران ژیمناست ماهر بود. روش تحقیق: به این منظور تعداد 16 نفر از دختران ژیمناست ماهر (با میانگین سن45/1±62/9 سال، وزن 60/8±58/28 کیلوگرم، قد 37/12±12/130 سانتی‌متر و BMI 49/2±48/16 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه (گرم‌کردن ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر چهار هفته تمرین گرم کردن پویا بر شاخص‌های تعادلی ایستا و پویا و حس عمقی در دختران ژیمناست ماهر بود. روش تحقیق: به این منظور تعداد 16 نفر از دختران ژیمناست ماهر (با میانگین سن45/1±62/9 سال، وزن 60/8±58/28 کیلوگرم، قد 37/12±12/130 سانتی‌متر و BMI 49/2±48/16 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه (گرم‌کردن عمومی و گرم‌کردن عمومی+کشش پویا) تقسیم شدند. پروتکل اول شامل 10 دقیقه دویدن آرام و پروتکل دوم شامل جاگینگ و استفاده از حرکات کششی پویا بود. قبل و بعد از چهار هفته فعالیت گرم کردن، شاخص‌های تعادل (قدامی-خلفی و داخلی-خارجی) در چهار وضعیت ایستا (با دو پا و با یک پا) و پویا (با دو پا و یک پا) با حذف ورودی‌های بینائی با استفاده از سیستم نیروسنج مجهز به 7 دوربین و صفحه فشار (Kistler force plate) بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بانفرونی در سطح معنیداری (05/0p≤) انجام گرفت. یافتهها: نتایج این پژوهش افزایش معنادار تعادل پویا با دو پا و یک پا را با حذف ورودی‌های بینائی در وضعیت‌های تعادلی با پروتکل گرم کردن پویا پس از چهار هفته نشان دادند (001/0=P) همچنین تعادل ایستا با دو پا و یک پا با پروتکل گرم کردن پویا پس از چهار هفته افزایش معناداری یافت (005/0=P). نتیجه‌گیری: از آنجائی که حذف ورودی‌های بینائی می‌تواند منجر به اختلال عملکرد در کنترل نوسانات قامت گردد، استفاده از تمرین گرم کردن پویا در ژیمناست‌ها نشان داد که این نوسانات به میزان قابل‌توجهی نسبت به گروه کنترل کاهش یافته به‌گونه‌ای که عملکرد کنترل تعادل را در این افراد بهبود می‌بخشد.
علمی - پژوهشی
مهدی روستائی؛ عباسعلی گائینی؛ محمد رضا کردی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، صفحه 1301-1306
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، سنجش تفاوت بیان ژن میوستاتین در عضلات کند و تند انقباض رت‌های نر سالم پس از 8 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید بود. روش تحقیق: به همین منظور، 12 سر رت نر ویستار به دو گروه کنترل(6=n) و تمرین (6=n) تقسیم شدند. تمرین تناوبی خیلی شدید شامل پنج روز در هفته و به مدت هشت هفته بود. هر جلسه از سه تناوب (چهار دقیقه ای با شدت 90 تا 100 درصدVO2max ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، سنجش تفاوت بیان ژن میوستاتین در عضلات کند و تند انقباض رت‌های نر سالم پس از 8 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید بود. روش تحقیق: به همین منظور، 12 سر رت نر ویستار به دو گروه کنترل(6=n) و تمرین (6=n) تقسیم شدند. تمرین تناوبی خیلی شدید شامل پنج روز در هفته و به مدت هشت هفته بود. هر جلسه از سه تناوب (چهار دقیقه ای با شدت 90 تا 100 درصدVO2max و دو دقیقه ای با شدت 50 تا 60 درصد VO2max) تشکیل میشد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله باز کننده طویل انگشتان و نعلی استخراج و میزان بیان ژن آنها با روش RT-PCR سنجیده شد. نتایج: تحلیل آماری با آزمون t مستقل نشان داد که مقادیر میوستاتین عضله نعلی و بازکننده طویل انگشتان در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری داشت (001/0 = p ). نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که با استفاده از اجرای HIIT بیان میوستاتین در عضله EDL کاهشی چشمگیر (30% ) و در عضله نعلی کاهشی اندک ( 7% ) داشته است. در نتیجه پس از اجرای این پروتکل، بیان میوستاتین در عضلات تندانقباض نسبت به عضلات کندانقباض بیشتر سرکوب شده است.
علمی - پژوهشی
محسن ابراهیمی؛ پگاه میرزا علی؛ سید محسن آوندی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، صفحه 1313-1324
چکیده
مقدمه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطوح BDNF و عملکرد حافظه زنان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک بود. روش شناسی: 22 زن داوطلب میانسال مبتلا به سندروم متابولیک به صورت نمونه‌گیری در دسترس، گزینش شدند و به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد=12، 14/5 ± 08/43 سال، 16/7 ± 13/74 کیلوگرم) و گروه کنترل (تعداد=10، 53/4 ± 9/39 سال، ...
بیشتر
مقدمه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطوح BDNF و عملکرد حافظه زنان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک بود. روش شناسی: 22 زن داوطلب میانسال مبتلا به سندروم متابولیک به صورت نمونه‌گیری در دسترس، گزینش شدند و به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد=12، 14/5 ± 08/43 سال، 16/7 ± 13/74 کیلوگرم) و گروه کنترل (تعداد=10، 53/4 ± 9/39 سال، 61/11 ± 23/82 کیلوگرم) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تمرین به مدت هشت هفته و سه روز در هر هفته به تمرین مقاومتی پرداختند. تمرین شامل سه نوبت هشت تا ده تکراری (75% -80% 1RM) با در نظر گرفتن اصل اضافه بار بود. در مراحل پیش‌ازمون و پایان تمرین، آزمونهای عملکرد حافظه کوتاهمدت و میانمدت و بلندمدت و همچنین خونگیری انجام شد. دادهها با استفاده از آزمونهای تی مستقل، تی وابسته و آنالیز واریانس با اندازهگیری مکرر 2×2 با سطح معنی داری 05/0 P≤تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: تغییر معنیداری در سطوح BDNF و حافظه میان مدت در دو گروه تمرین و کنترل مشاهده نشد (05/0P≥). نتایج آزمون tوابسته افزایش معنیداری در گروه تمرین در حافظه کوتاهمدت و بلندمدت نشان داد (05/0P≤)، اما پس از بررسی اثر تعاملی تمرین تغییرات معنیداری مشاهده نشد(05/0P≥). نتیجه گیری: با وجود اینکه BDNF به عنوان یک متابوتروفین، میانجی اثرات ورزش بر عملکرد شناختی شناخته شده است؛ اما هشت هفته تمرین مقاومتی نمیتواند اثر مطلوبی بر افزایش BDNF و عملکرد حافظه در زنان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک داشته باشد.
علمی - پژوهشی
عباسعلی گائینی؛ مونا دماوندی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، صفحه 1325-1332
چکیده
هدف تحقیق: فعالیت بدنی یک عامل مهم تقویت سیستم ایمنی و کاهش عوامل التهابی است که می‌تواند رشد را با تاثیر بر واسطه‌های آنابولیک و کاتابولیک، گسترش دهد. این مطالعه با هدف بررسی پاسخ‌های التهابی کودکان کوتاه قد مبتلا به ادیوپاتی به 2 هفته بی فعالیتی پس از یک دوره فعالیت بدنی انجام شد. روش تحقیق: این پژوهش نیمه تجربی در جامعه کودکان ...
بیشتر
هدف تحقیق: فعالیت بدنی یک عامل مهم تقویت سیستم ایمنی و کاهش عوامل التهابی است که می‌تواند رشد را با تاثیر بر واسطه‌های آنابولیک و کاتابولیک، گسترش دهد. این مطالعه با هدف بررسی پاسخ‌های التهابی کودکان کوتاه قد مبتلا به ادیوپاتی به 2 هفته بی فعالیتی پس از یک دوره فعالیت بدنی انجام شد. روش تحقیق: این پژوهش نیمه تجربی در جامعه کودکان مراجعه کننده به کلینیک غدد بیمارستان آتیه شهر تهران انجام شد . چهارده کودک مبتلا به کوتاه قدی ایدیوپاتی (4 دختر و 10 پسر) انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه به فعالیت بدنی پرداختند. شدت فعالیت بدنی 40-60 درصد حداکثر تواتر قلبی بود. سطوح سرمی IL-6، TNF-α و IL-1β قبل و بعد از هشت هفته فعالیت بدنی و بعد از دو هفته بی فعالیتی سنجیده شد. دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل و اندازه گیری‌های مکرر تحلیل شدند. نتایج: یافته‌های مطالعه افزایش غیر معنی‌دار مقادیر IL-6 و کاهش غیر معنی‌دار مقادیر IL-1β را بعد از هشت هفته نشان داد (05/0<P). همچنین، مشخص شد پس از دو هفته بی فعالیتی، TNF-α و IL-1β کاهش غیر معنادار و IL-6 افزایش غیر معنادار داشتند(05/0<P). اختلاف مقادیر TNF-α بین گروه تجربی (69/1±1/14pg/ml) و کنترل(84/8±9/25pg/ml) پس از دو هفته بی فعالیتی معنادار بود (005/0(P=. بحث و نتیجه گیری: به نظر می‌رسد آثار مثبت فعالیت بدنی پس از دو هفته بی فعالیتی تا حدودی هنوز وجود دارد. بنابراین برای تعیین مدت لازم برای کاهش سایتوکاین‌های التهابی به انجام پژوهش‌هایی با دوره تمرین طولانی تر از 8 هفته نیاز می‌باشد.
علمی - پژوهشی
محمد رضا اسد؛ فریبرز هوانلو؛ سیروس شیخی؛ محسن میرعالی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، صفحه 1333-1344
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات حاد کشش PNF عضله مخالف بر حداکثر گشتاور، مقدار پرش عمودی ارتفاع و خستگی عضله موافق در مفصل زانو افراد غیر ورزشکار بود. روش شناسی: پانزده نفر از دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی (3/1±7/21 سال ، 02/7±9/180 سانتی متر و 8/9±2/75 کیلو گرم) بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. نمونه‌های تحقیق، آزمونهای پرش ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات حاد کشش PNF عضله مخالف بر حداکثر گشتاور، مقدار پرش عمودی ارتفاع و خستگی عضله موافق در مفصل زانو افراد غیر ورزشکار بود. روش شناسی: پانزده نفر از دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی (3/1±7/21 سال ، 02/7±9/180 سانتی متر و 8/9±2/75 کیلو گرم) بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. نمونه‌های تحقیق، آزمونهای پرش ارتفاع، حداکثر گشتارو تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو با سرعتهای 60 و 300 درجه بر ثاینه و همچنین آزمون 25 تکرار حداکثر گشتاور تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو با سرعت 60 درجه بر ثانیه را جهت خستگی، اجرا کردند. اطلاعات الکترومایوگرافی از عضلات پهن جانبی و دوسر رانی در حین اجرای آزمون خستگی ثبت شد. از روش آماری t تست وابسته برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج: نتایج آماری پژوهش نشان داد که در حداکثر گشتاور تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو در سرعت 60 درجه بر ثانیه (257 در مقابل 257 نیوتن بر متر: 945/0P=) و در سرعت 300 درجه بر ثانیه ( 145 در مقابل 146 نیوتن بر متر: 754/0P=) به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش هیچ تفاوت معنا داری وجود ندارد. در مقدار پرش عمودی ارتفاع نیز به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش هیچ تفاوت معنا داری یافت نشد (3/54 در مقابل 1/53 سانتی متر: 358/0P=). همچنین در مقدار درصد کاهش فرکانس میانه عضله پهن جانبی چهار سر ران (3/14 در مقابل 8/4 درصد: 161/0P=) و خستگی کار عضلات موافق (6/49 در مقابل 8/49 درصد: 891/0P=) به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش تفاوت معنا داری وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: این نتایج نشان می‌دهد که انجام کشش حاد PNF عضلات مخالف بر حداکثر گشتاور، مقدار پرش عمودی ارتفاع و خستگی عضلات موافق تاثیر معناداری ندارد، بنابراین ممکن است استفاده از این شیوه قبل از تمرین، تاثیر مثبتی بر افزایش عملکرد عضلات موافق نداشته باشد.
علمی - پژوهشی
مینو باسامی؛ خسرو ابراهیم؛ علی ملکی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، صفحه 1345-1354
چکیده
هدف تحقیق: وضعیت تغذیه‌ای یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کنندۀ سلامتی، آمادگی و عملکرد ورزشی ورزشکاران است. لذا هدف این تحقیق بررسی دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان مرد شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی دانشجویان در سال 1393 بود. روش تحقیق: در این تحقیق 330 دانشجوی ورزشکار به روش انتخابی هدف‌دار برگزیده و با روش توصیفی- پیمایشی مورد ...
بیشتر
هدف تحقیق: وضعیت تغذیه‌ای یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کنندۀ سلامتی، آمادگی و عملکرد ورزشی ورزشکاران است. لذا هدف این تحقیق بررسی دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان مرد شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی دانشجویان در سال 1393 بود. روش تحقیق: در این تحقیق 330 دانشجوی ورزشکار به روش انتخابی هدف‌دار برگزیده و با روش توصیفی- پیمایشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری دادهها پرسشنامه دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای (شامل 4 بخش) بود که به طریقه مصاحبه تکمیل شد. در بخش اول اطلاعات شخصی دانشجویان و در سایر بخش‌ها میزان دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان ورزشکار بررسی شد. در این پرسشنامه 31 سؤال برای دانش تغذیه‌ای، 21 سؤال برای نگرش تغذیه‌ای و 8 سؤال برای عملکرد تغذیه‌ای وجود دارد که حداکثر نمره برای هر سؤال یک می‌باشد. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها از آزمونهای t تک نمونه‌ای، تحلیل واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: یافتهها نشان داد که دانشجویان ورزشکار دانش و نگرش تغذیه‌ای ضعیفی داشتند، اما عملکرد تغذیه‌ای آنان متوسط بود. دراین‌بین، دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان ورزشکار به‌طور معنیداری از حد مطلوب پایین‌تر بود (05/0p<). علاوه بر این رابطه مثبت و معنیداری بین دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای وجود داشت (05/0 p <) بااین‌حال، تفاوت معنیداری بین دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان ورزشکار در رشته‌های ورزشی مختلف و بر اساس سطح تحصیلات آنان وجود نداشت (05/0 <p ). نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که وضعیت دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان مرد ورزشکار شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی دانشجویان ضعیف است و همه ورزشکاران صرف‌نظر از رشته ورزشی و سطوح تحصیلات نیاز مبرم به آموزش‌های نظری و کاربردی تغذیه‌ای دارند.
علمی - پژوهشی
سجاد احمدی زاد؛ مجید ملکی؛ نسیم نادری؛ هیوا رحمانی؛ اکبر نوری حبشی؛ مرتضی سلیمیان؛ سارا لطفیان
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، صفحه 1355-1364
چکیده
هدف: پلاکت‌ها نقش مهمی را در علت شناسی بیماری‌های قلبی عروقی بازی می‌کنند. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر 8 هفته فعالیت تناوبی با شدت بالا و تداومی بر سطح پایه بیان پی سلکتین و شاخص‌های پلاکتی در بیماران قلبی-عروقی بود. روش شناسی: به همین منظور تعداد 30 بیمار قلبی CABG و PCI به صورت داوطلبانه انتخاب و در سه گروه 10 نفره کنترل، تمرین تداومی ...
بیشتر
هدف: پلاکت‌ها نقش مهمی را در علت شناسی بیماری‌های قلبی عروقی بازی می‌کنند. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر 8 هفته فعالیت تناوبی با شدت بالا و تداومی بر سطح پایه بیان پی سلکتین و شاخص‌های پلاکتی در بیماران قلبی-عروقی بود. روش شناسی: به همین منظور تعداد 30 بیمار قلبی CABG و PCI به صورت داوطلبانه انتخاب و در سه گروه 10 نفره کنترل، تمرین تداومی و تمرین تناوبی با شدت بالا تقسیم شدند. آزمودنیهای دو گروه تمرین به مدت 8 هفته و هفته ای سه جلسه تمرین ورزشی داشتند. زمان هر جلسه 40 دقیقه بود که فعالیت تناوبی شامل گرم کردن، 8 تکرار 4 دقیقهای فعالیت (2 دقیقه فعالیت باشدت 90 درصد و 2 دقیقه استراحت فعال با شدت 30 درصد) و سرد کردن بود تمرین تداومی شامل 30 دقیقه فعالیت با شدت 60 درصد اوج اکسیژن مصرفی بود. گروه کنترل طی دوره تمرین هیچگونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه‌های خونی قبل و بعد از هشت هفته گرفته شده و برای اندازه گیری پی سلکتین به روش فلوسیتومتری و شاخص‌های پلاکتی آنالیز شد. از تحلیل واریانس مکرر با عامل بین گروهی و رگرسیون خطی چندگانه برای تحلیل آماری دادهها استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد بین تغییرات پی سلکتین در سه گروه تفاوت معنی‌دار وجود دارد (013/0=P). با مراجعه به آزمون تعقیبی بانفرونی مشاهده شد که بین تغییرات قبل و بعد از دروه تمرینی گروه کنترل و تمرین تناوبی تفاوت معتی داری وجود دارد (011/0=P). اما تغییرات شاخص‌های پلاکتی در سه گروه تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0P>). بحث و نتیجه گیری: براساس یافته‌های تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گیری نمود که هشت هفته فعالیت ورزشی منجر به کاهش پی سلکتین می‌شود که این کاهش تحت تاثیر نوع فعالیت می‌باشد و با توجه به تاثیر بیشتر تمرین تناوبی در مقایسه با تمرین تداومی در بیماران قلبی-عروقی، می‌توان از تمرینات تناوبی نیز در برنامه بازتوانی این بیماران استفاده کرد.
علمی - پژوهشی
مسعود معینی شبستری؛ گلاره بیگلری؛ شهرام سهیلی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، صفحه 1307-1312
چکیده
چکیدههدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر مطالعه پاسخ سطوح کورتیزول، TNF-α و لاکتات پلاسما به مکملدهی حاد کوآنزیم-10 طی فعالیت با شدت ثابت در زنان فعال بود. روش تحقیق: بدین منظور 24 آزمودنی بهصورت تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. مکمل شامل 2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کوآنزیم Q10 بود. دارونما نیز شامل 250 میلی لیتر آب همراه ...
بیشتر
چکیدههدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر مطالعه پاسخ سطوح کورتیزول، TNF-α و لاکتات پلاسما به مکملدهی حاد کوآنزیم-10 طی فعالیت با شدت ثابت در زنان فعال بود. روش تحقیق: بدین منظور 24 آزمودنی بهصورت تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. مکمل شامل 2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کوآنزیم Q10 بود. دارونما نیز شامل 250 میلی لیتر آب همراه با رنگ خوراکی بود. پروتکل ورزشی به کار رفته در این تحقیق یک فعالیت با شدت ثابت بود. قبل و بلافاصله پس از اتمام آزمون، نمونه خونی جمع‌آوری شد. دادههای حاصل با استفاده از روش آماری t تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج حاصل بیانگر عدم وجود تفاوت معنی‌دار در مقادیر متغیرهای سطوح کورتیزول، TNF-α و لاکتات بین دو گروه در حالت استراحتی و بعد از فعالیت بود (05/0<p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش و عدم وجود اثرات مثبت این مکمل بر شاخص‌های سیستم ایمنی و لاکتات، به نظر نمیرسد لزومی برای استفاده از این مکمل در افراد فعال وجود داشته باشد.
علمی - پژوهشی
عباسعلی گائینی؛ مونا دماوندی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395
چکیده
هدف تحقیق: فعالیت بدنی می تواند رشد را با تاثیر بر واسطه های آنابولیک و کاتابولیک، گسترش دهد. این مطالعه با هدف بررسی پاسخ های التهابی کودکان کوتاه قد مبتلا به ادیوپاتی به 2هفته بی فعالیتی پس از یک دوره فعالیت بدنی انجام شد. روش تحقیق: این پژوهش در جامعه کودکان مراجعه کننده به کلینیک غدد بیمارستان آتیه شهر تهران انجام شد. 14کودک مبتلا ...
بیشتر
هدف تحقیق: فعالیت بدنی می تواند رشد را با تاثیر بر واسطه های آنابولیک و کاتابولیک، گسترش دهد. این مطالعه با هدف بررسی پاسخ های التهابی کودکان کوتاه قد مبتلا به ادیوپاتی به 2هفته بی فعالیتی پس از یک دوره فعالیت بدنی انجام شد. روش تحقیق: این پژوهش در جامعه کودکان مراجعه کننده به کلینیک غدد بیمارستان آتیه شهر تهران انجام شد. 14کودک مبتلا به کوتاه قدی ایدیوپاتی انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 60دقیقه به فعالیت بدنی پرداختند. شدت فعالیت بدنی 40-60 درصد حداکثر تواتر قلبی بود. سطوح سرمی IL-6، TNF-α و IL-1β قبل و بعد از هشت هفته فعالیت بدنی و بعد از دو هفته بی فعالیتی سنجیده شد.داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و اندازه گیری های مکرر تحلیل شدند. نتایج: یافته های مطالعه افزایش غیر معنی دار مقادیرIL-6 و کاهش غیر معنی دار مقادیر IL-1β را بعد از هشت هفته نشان داد(05/0
علمی - پژوهشی
ali maleki
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395
چکیده
. چکیده هدف تحقیق: وضعیت تغذیه‌ای یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده‌ی سلامتی، آمادگی و عملکرد ورزشی ورزشکاران است. لذا هدف این تحقیق مطالعه دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان مرد شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی دانشجویان در سال 1393 بود. روش تحقیق: در این تحقیق 330دانشجوی ورزشکار به روش انتخابی هدف‌دار برگزیده و با روش توصیفی-پیمایشی ...
بیشتر
. چکیده هدف تحقیق: وضعیت تغذیه‌ای یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده‌ی سلامتی، آمادگی و عملکرد ورزشی ورزشکاران است. لذا هدف این تحقیق مطالعه دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان مرد شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی دانشجویان در سال 1393 بود. روش تحقیق: در این تحقیق 330دانشجوی ورزشکار به روش انتخابی هدف‌دار برگزیده و با روش توصیفی-پیمایشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری دادهها پرسشنامه KAP (شامل 4 بخش) بود که به طریقه‌ی مصاحبه تکمیل شد. در بخش اول اطلاعات شخصی دانشجویان و در سایر بخش‌ها میزان دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان ورزشکار بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای t تک نمونه‌ای، تحلیل واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: یافتهها نشان داد که دانشجویان ورزشکار دانش و نگرش تغذیه‌ای ضعیفی داشتند، اما عملکرد تغذیه‌ای آنان متوسط بود. در این بین، دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان ورزشکار به‌طور معنیداری از حد مطلوب پایین‌تر بود (0/05> p ). همچنین، تفاوت معنیداری بین دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای دانشجویان ورزشکار با رشته ورزشی و سطح تحصیلات آنان وجود نداشت (0/05 <p ).علاوه بر این رابطه مثبت و معنیداری بین دانش، نگرش و عملکرد تغذیه‌ای وجود داشت (0/05> p ) .نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که وضعیت دانش، نگرش و عملکرد تغذیه ای دانشجویان مرد ورزشکار شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی دانشجویان در حد متوسط و ضعیف بوده و همه ورزشکاران نیاز مبرم به آموزش‌های نظری و کاربردی تغذیه‌ای دارند.
علمی - پژوهشی
hiwa rahmani
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395
چکیده
هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر 8 هفته فعالیت تناوبی با شدت بالا و تداومی بر سطح پایه بیان CD62Pو شاخص های پلاکتی در بیماران قلبی-عروقی بود. به همین منظور تعداد 30 بیمار قلبی CABG و PCI به صورت داوطلبانه انتخاب و در سه گروه 10 نفره کنترل، تمرین تداومی و تمرین تناوبی با شدت بالا تقسیم شدند. آزمودنی های دو گروه تمرین به مدت 8 هفته و هفته ای سه جلسه ...
بیشتر
هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر 8 هفته فعالیت تناوبی با شدت بالا و تداومی بر سطح پایه بیان CD62Pو شاخص های پلاکتی در بیماران قلبی-عروقی بود. به همین منظور تعداد 30 بیمار قلبی CABG و PCI به صورت داوطلبانه انتخاب و در سه گروه 10 نفره کنترل، تمرین تداومی و تمرین تناوبی با شدت بالا تقسیم شدند. آزمودنی های دو گروه تمرین به مدت 8 هفته و هفته ای سه جلسه تمرین ورزشی داشتند. طول هر جلسه 40 دقیقه بود که فعالیت تناوبی شامل گرم کردن، 8 تکرار 4 دقیقهای فعالیت (2 دقیقه فعالیت و 2 دقیقه استراحت فعال باشدت 90 به30) و سرد کردن بود تمرین تداومی شامل 30 دقیقه فعالیت با شدت 60 درصد اوج اکسیژن مصرفی بود. گروه کنترل طی دوره تمرین هیچگونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه های خونی قبل و بعد از هشت هفته گرفته شده و برای اندازه گیری پی سلکتین و شاخص های پلاکتی آنالیز شد. از تحلیل واریانس مکرر با عامل بین گروهی و رگرسیون خطی چندگانه برای تحلیل آماری داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد بین تغییرات پی سلکتین در سه گروه تفاوت معنی دار وجود دارد (013/0=P). با مراجعه به آزمون تعقیبی مشاهده شد که بین تغییرات گروه کنترل و تمرین تناوبی تفاوت معتی داری وجود دارد (011/0=P). اما تغییرات شاخص های پلاکتی در سه گروه تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0P>). براساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که هشت هفته فعالیت ورزشی منجر به کاهش پی سلکتین می شود که این کاهش تحت تاثیر نوع فعالیت می باشد و با توجه به تاثیر بیشتر تمرین تناوبی در مقایسه با تمرین تداومی در بیماران قلبی-عروقی، می توان از تمرینات تناوبی نیز در برنامه بازتوانی این بیماران استفاده کرد.
علمی - پژوهشی
محسن ابراهیمی؛ پگاه میرزاعلی؛ سید محسن آوندی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطوح BDNF و عملکرد حافظه زنان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک بود. روش تحقیق: 22 زن داوطلب میانسال مبتلا به سندروم متابولیک به صورت نمونهگیریدردسترس،گزینششدند و به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد=12، 14/5 ± 08/43 سال، 16/7 ± 13/74 کیلوگرم) و گروه کنترل (تعداد=10، 53/4 ± 9/39 سال، 61/11 ± 23/82 ...
بیشتر
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطوح BDNF و عملکرد حافظه زنان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک بود. روش تحقیق: 22 زن داوطلب میانسال مبتلا به سندروم متابولیک به صورت نمونهگیریدردسترس،گزینششدند و به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد=12، 14/5 ± 08/43 سال، 16/7 ± 13/74 کیلوگرم) و گروه کنترل (تعداد=10، 53/4 ± 9/39 سال، 61/11 ± 23/82 کیلوگرم) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تمرین به مدت هشت هفته و سه روز در هر هفته به تمرین مقاومتی پرداختند. تمرین شامل سه نوبت هشت تا ده تکراری با در نظر گرفتن اصل اضافه بار بود. در مراحل پیشآزمون و پایان تمرین، آزمونهای عملکرد حافظه کوتاهمدت و میانمدت و بلندمدت و همچنین خونگیری انجام شد. دادهها با استفاده از آزمونهای تی مستقل، تی وابسته و آنالیز واریانس با اندازهگیری مکرر 2×2 با سطح معنی داری 05/0 P≤تجزیه و تحلیل شدند.یافتهها: تغییر معنیداری در سطوح BDNF و حافظه میان مدت در دو گروه تمرین و کنترل مشاهده نشد (05/0P≥). نتایج آزمون tوابستهافزایش معنیداری در گروه تمرین در حافظه کوتاهمدت و بلندمدت نشان داد (05/0P≤)، اما پس از بررسی اثر تعاملی تمرین تغییرات معنیداری مشاهده نشد(05/0P≥). نتیجه گیری: با وجود اینکه BDNF به عنوان یک متابوتروفین، میانجی اثرات ورزش بر عملکرد شناختی شناخته شده است؛ اما هشت هفته تمرین مقاومتی نمیتواند اثر مطلوبی بر افزایش BDNF و عملکرد حافظه در زنان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک داشته باشد.
