ربا الفصیح؛ محمد فشی؛ سجاد احمدی زاد؛ نازنین ابوذری
چکیده
هدف: رکورد در شنای رقابتی از مهم‌ترین دغدغه‌های مربیان امروزه است و پیدا کردن بهترین نوع تمرینات مقاومتی که از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر آمادگی جسمانی و رکورد شناگر است، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر چهار هفته تمرین مقاومتی کل بدن (TRX)، بر عملکرد عضلانی و اجرای شناگران زن جوان بود.روشها: به‌منظور ...
بیشتر
هدف: رکورد در شنای رقابتی از مهم‌ترین دغدغه‌های مربیان امروزه است و پیدا کردن بهترین نوع تمرینات مقاومتی که از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر آمادگی جسمانی و رکورد شناگر است، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر چهار هفته تمرین مقاومتی کل بدن (TRX)، بر عملکرد عضلانی و اجرای شناگران زن جوان بود.روشها: به‌منظور انجام این پژوهش 12 زن شناگر سطح دانشگاهی به دو گروه کنترل و TRX تقسیم شدند. گروه کنترل تنها تمرینات شنا و گروه تجربی علاوه‌بر تمرینات شنا، هشت حرکت TRX مشابه با شنا نیز انجام دادند. برنامة پژوهش شامل چهار هفته، سه جلسه در هفته تمرینات عمومی شنا کردن و یا تمرینات شنا و TRXبود. عملکرد عضلانی توسط دستگاه ایزوکنتیک و اجرای شنا از طریق رکورد و تعداد ضربه‌های دست و پا در مسافت‌های 25 و 50 متر شنا قورباغه سنجیده شد. دامنة اختلاف قبل و بعد دادههای حاصله با استفاده از آزمون آماری تی مستقل بررسی شد.نتایج: نتایج نشان داد که رکورد شنای 25 متر در هر دو گروه بهبود معنادار بدون تفاوت بین‌گروهی داشته است (289/0 P=)، با وجود این، تعداد ضربات در گروه تجربی به‌طور معناداری کمتر بود (031/0 P=). عملکرد عضلانی در گروه TRX در شنای 25 متر و کل کار مصرفی برحسب ژول در شنای 50 متر در گروه تجربی افزایش معنادار نشان داد (05/ 0>P).نتیجهگیری: نتایج این پژوهش بیان می‌کند که ترکیب TRX با تمرین شنا برای بهبود عملکرد شناگران مناسب‌تر است. همچنین به‌علت رعایت اصل ویژگی تمرین و استفادة آسان و ارزان پیشنهاد می‌شود شناگران از این شیوة تمرینی بهره ببرند.
احسان یوسفعلی زاده؛ خسرو ابراهیم؛ سجاد احمدی زاد
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش برآورد انرژی مصرفی و سهم دستگاه‌های انرژی در ورزشکاران نخبۀ دفاع شخصی بود.روشها: به‌منظور برآورد انرژی مصرفی و سهم دستگاه‌های انرژی کل مبارزه، ابتدا 12 مرد ورزشکار نخبۀ دفاع شخصی (میانگین سنی ۴/۱±۶/۲۴سال، قد ۲/۲±۱/ سانتیمتر۱۸۲، تودۀ بدن ۴۴/۲±۱/۷۸ کیلوگرم، درصد چربی %۵/۱±۸۳/۱۶) آزمون‌های اکسیژن ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش برآورد انرژی مصرفی و سهم دستگاه‌های انرژی در ورزشکاران نخبۀ دفاع شخصی بود.روشها: به‌منظور برآورد انرژی مصرفی و سهم دستگاه‌های انرژی کل مبارزه، ابتدا 12 مرد ورزشکار نخبۀ دفاع شخصی (میانگین سنی ۴/۱±۶/۲۴سال، قد ۲/۲±۱/ سانتیمتر۱۸۲، تودۀ بدن ۴۴/۲±۱/۷۸ کیلوگرم، درصد چربی %۵/۱±۸۳/۱۶) آزمون‌های اکسیژن مصرفی بیشینه و ضربان قلب بیشینۀ بروس را روی نوار گردان و میانگین ضربان قلب طی رقابت واقعی را روی تاتامی به‌منظور تعیین شدت انجام دادند، سپس دو راند مبارزۀ ۳ دقیقه با فاصلۀ استراحتی ۱ دقیقه شبیه رقابت را انجام دادند. برای تعیین شدت نسبت کار به استراحت در طول مبارزه، کل زمان راند موردنظر فیلم‌برداری شد، سهم دستگاه‌های هوازی، فسفاژن و گلیکولیز بی‌هوازی به‌ترتیب از طریق مصرف اکسیژن در طول فعالیت، بخش سریع مصرف بیش از حد اکسیژن پس از فعالیت و تغییرات غلظت لاکتات خون در هر راند به‌دست آمد. برای بررسی طبیعی بودن داده‌ها از آزمون شپیرو-ویلک و برای بررسی تفاوت بین‌گروهی از تحلیل آزمون تی زوجی استفاده شد (۰۵/۰>P). نتایج: میانگین نسبت کار به استراحت حدود 1 به ۷/۱ بود. مقدار انرژی مطلق (kJ) و نسبی (%) دستگاه‌های هوازی، فسفاژن و گلیکولیز بی‌هوازی به‌ترتیب kJ۱۱±۱۲۲ (۴±۵۶%)، kJ۲±۶۹ (۲/۰±۳۲%) و kJ ۸±۲۴ (۳±۱۰%) بود.نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش توصیه می‌شود در تمرینات و فرایند آموزش به‌طور کلی از دستگاه بی‌هوازی فسفاژن (به‌منظور انجام کار با شدت بالا) و دستگاه هوازی (به‌منظور بازیافت) برای به بیشینه رساندن عملکرد ورزشکار استفاده شود.
سجاد احمدی زاد؛ محمد پورکیانی؛ محمودرضا تقی زاده؛ هیوا رحمانی؛ فرشاد امامی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگیهای آنتروپومتریک، تیپ بدنی و آمادگی جسمانی نفرات برتر دوازدهمین المپیاد ورزشی کشور و مقایسۀ ویژگیهای آنها با قهرمانان ملی در رشته‌های مربوطه به‌منظور تعیین تفاوت‌های بین ورزش قهرمانی در سطح دانشگاهی و ملی بود.روشها: از نفرات و تیم‌های برتر (اول تا سوم) رشته‌های ورزشی مختلف برای شرکت در پژوهش ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگیهای آنتروپومتریک، تیپ بدنی و آمادگی جسمانی نفرات برتر دوازدهمین المپیاد ورزشی کشور و مقایسۀ ویژگیهای آنها با قهرمانان ملی در رشته‌های مربوطه به‌منظور تعیین تفاوت‌های بین ورزش قهرمانی در سطح دانشگاهی و ملی بود.روشها: از نفرات و تیم‌های برتر (اول تا سوم) رشته‌های ورزشی مختلف برای شرکت در پژوهش دعوت به‌عمل آمد. آزمودنی‌های داوطلب پس از حضور در آزمایشگاه تحت بررسی‌های ترکیب بدنی، آنتروپومتریک و نوع پیکری قرار گرفتند. قابلیت‌های جسمانی شامل انعطاف‌پذیری، توان بی‌هوازی با لاکتیک، توان بی‌هوازی بی‌لاکتیک و توان هوازی نیز اندازه‌گیری شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها به تفکیک جنسیت با هنجار ملی قهرمانان که توسط کمیتة ملی المپیک تهیه شده بود، مقایسه شدند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل آماری از تی- تک‌نمونه در سطح 05/0≥P استفاده شد.نتایج: بهترین عملکرد در قابلیت‌های جسمانی در پسران متعلق به کشتی آزاد و فرنگی بوده است. همچنین در بخش دختران در انعطاف‌پذیری و توان بی‌هوازی با لاکتیک رشتة بدمینتون، در ارگوجامپ رشتة والیبال و در اکسیژن مصرفی بیشینه رشتة دوومیدانی بهترین عملکردها را داشتند. مقایسة نتایج با هنجار ملی نشان داد هم از نظر قابلیت‌های جسمانی (05/0>P) و هم نوع پیکری (05/0>P) ورزشکاران ملی در سطح مطلوب‌تری نسبت به ورزشکاران برتر المپیاد دانشجویی قرار دارند.نتیجهگیری: میتوان گفت ورزشکاران دانشگاهی در سطح بسیار پایین‌تری از نظر قابلیت‌های جسمانی، ترکیب بدنی و نوع پیکری قرار دارند و نمی‌توانند پشتوانة مناسبی برای ورزش ملی کشور باشند و ورزش دانشگاهی به برنامه‌ریزی دقیقی به‌منظور افزایش سطح آمادگی جسمانی و فیزیولوژیکی دانشجویان قهرمان رشته‌های مختلف و کم کردن فاصلة آنها با قهرمانان ملی نیاز دارد.
سجاد احمدی زاد؛ مینو باسامی
چکیده
ویروس جدید کرونا که شیوع آن از چین شروع شده و بعنوان سندروم تنفسی حاد شدید ویروس کرونای 2 (SARS-CoV-2) شناخته شده است، بیماری ویروس کرونای 2019 (COVID-19) را ایجاد می‌نماید. با توجه به همه گیر بودن ویروس کرونا (COVID-19) و شیوع سریع آن، نگرانی‌ها‌یی را برای گروههای مختلف بویژه افراد سالمند و افراد دارای بیماریهای جانبی ایجاد نموده است. با توجه ...
بیشتر
ویروس جدید کرونا که شیوع آن از چین شروع شده و بعنوان سندروم تنفسی حاد شدید ویروس کرونای 2 (SARS-CoV-2) شناخته شده است، بیماری ویروس کرونای 2019 (COVID-19) را ایجاد می‌نماید. با توجه به همه گیر بودن ویروس کرونا (COVID-19) و شیوع سریع آن، نگرانی‌ها‌یی را برای گروههای مختلف بویژه افراد سالمند و افراد دارای بیماریهای جانبی ایجاد نموده است. با توجه به انتقال سریع و کشنده بودن این بیماری سازمان‌ها و مراکز معتبر پزشکی دنیا برای جلوگیری از شیوع و اثرات مخرب اجتماعی و اقتصادی آن علاوه بر رعایت موارد بهداشتی، جلوگیری از اجتماعات، حفظ فاصله اجتماعی و خانه نشینی را توصیه نموده اند. براین اساس تعطیلی تمامی مراکز ورزشی، باشگاه‌ها‌ی بدنسازی و خانه نشینی باعث کم شدن تحرک افراد شده است. چالش‌ها‌یی که برای حفظ سبک زندگی فعال ایجاد شده اند می‌توانند بیماریهای جانبی ناشی از کم تحرکی نظیر چاقی، بیماریهای متابولیکی (مانند دیابت)، بیماریهای قلبی - عروقی و سایر بیماری‌ها را ایجاد نمایند که باعث افزایش مراجعه به بیمارستان‌ها شود. فعالیت ورزشی و سبک زندگی فعال می‌تواند با افزایش انرژی مصرفی، متابولیسم بدن و بهبود آمادگی جسمانی و روانی باعث ارتقاء سلامتی و همچنین کاهش امکان آلودگی ویروسی و در صورت ابتلا به کرونا کمک به ریکاوری سریعتر افراد نماید. با توجه به اینکه بیماری کرونا سیستم‌ها‌ی ایمنی و قلبی- تنفسی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آمادگی جسمانی فرد می‌تواند در تحمل عوارض این بیماری موثر واقع شود، مقاله حاضر به تاثیر فعالیت ورزشی منظم بر سیستم ایمنی و عفونت‌ها‌ی ویروسی (التهاب)، سیستم قلبی-تنفسی و آمادگی جسمانی می‌پردازد و در انتها دستورالعمل‌ها‌ی ورزشی برای گروههای مختلف ارائه می‌نماید.
عبدالرحمن نجفی؛ خسرو ابراهیم؛ سجاد احمدی زاد؛ غلام رضا جهانی قیه قشلاق
دوره 11، شماره 1 ، بهمن 1397، ، صفحه 29-44
چکیده
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرین عضالت تنفسی با دو پروتکل متفاوت بر فاکتورهای ریوی و عملکردی بازیکنان فوتبال است. روشها: سی فوتبالیست آماده و جوان )16 تا 19 ساله( به 3 گروه تجربی A ،تجربی B و کنترل تقسیم شدند. هر 3 گروه تمرین عادی فوتبال 5 روز در هفته خود را داشتند. همه گروهها 5 بار در هفته و 2 بار در روز به تمرین عضالت تنفسی پرداختند. ...
بیشتر
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرین عضالت تنفسی با دو پروتکل متفاوت بر فاکتورهای ریوی و عملکردی بازیکنان فوتبال است. روشها: سی فوتبالیست آماده و جوان )16 تا 19 ساله( به 3 گروه تجربی A ،تجربی B و کنترل تقسیم شدند. هر 3 گروه تمرین عادی فوتبال 5 روز در هفته خود را داشتند. همه گروهها 5 بار در هفته و 2 بار در روز به تمرین عضالت تنفسی پرداختند. در هر جلسه تمرین عضالت تنفسی گروه تجربی A تعداد 30 نفس را در 55 درصد دم بیشینه )MIP ،)تجربی B تعداد 50 نفس را در 40 درصد MIP و گروه کنترل تعداد 30 نفس را در 15 درصد MIP انجام دادند. آزمون‌های MIP ،اسپیرومتری، یویو سطح یک، آزمون واماندهساز تناوبی استقامتی )RHIET )و آزمون رست قبل و بعد از هشت هفته تمرین عضالت تنفسی انجام شد. برای تحلیلدادهها از آنوای یکطرفه استفاده شد. نتایج: در این پژوهش نشان داده شد که هشت هفته تمرین عضالت تنفسی MIP ،مسافت دویدن را افزایش و سطح الکتات خون، میزان درک فشار، درک تنگی نفس و شاخص خستگی دوی سرعت مکرر را در گروه های تجربی A و B در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد )05/0
P .) نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد تمرین عضالت تنفسی تاثیر مثبتی بر عملکردبدنی بازیکنان فوتبال دارد و می‌تواند بخشی از برنامه بدنسازی پیشفصل فوتبال باشد.
فتح الله هاویل؛ افشار جعفری؛ سجاد احمدی زاد؛ سعید دباغ نیکوخصلت
دوره 10، شماره 1 ، آذر 1396، ، صفحه 59-70
چکیده
هدف: با توجه به تناقضهای مربوط به اثرات تمرینات مقاومتی بر پارامترهای همورئولوژیکی مرتبط با بیماریهای قلبی-عروقی، تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی مختلف (هایپرتروفی و قدرتی بیشینه) بر عوامل همورئولوژیکی در مردان غیرفعال سالم انجام شد. روش: 39 دانشجوی مرد 20-18 ساله سالم غیر فعال به طور تصادفی به سه گروه کنترل (12n=)، ...
بیشتر
هدف: با توجه به تناقضهای مربوط به اثرات تمرینات مقاومتی بر پارامترهای همورئولوژیکی مرتبط با بیماریهای قلبی-عروقی، تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی مختلف (هایپرتروفی و قدرتی بیشینه) بر عوامل همورئولوژیکی در مردان غیرفعال سالم انجام شد. روش: 39 دانشجوی مرد 20-18 ساله سالم غیر فعال به طور تصادفی به سه گروه کنترل (12n=)، تمرین مقاومتی هایپرتروفی (14n=) و قدرتی بیشینه (13n=) تقسیم شدند. گروههای تمرین به مدت 12 هفته در تمرینات مقاومتی (3 جلسه/هفته، 6 ایستگاه/جلسه و در هر ایستگاه 3 نوبت) شرکت داشتند. تمرینات مقاومتی هایپرتروفی و قدرتی بیشینه به ترتیب باشدت 70-65% و 85-80% یک تکرار بیشینه، انجام شد. نمونههای خونی قبل و 48 ساعت پس از دوره تمرین گرفته شدند و برای اندازه گیری متغیرهای همورئولوژیکی آنالیز شدند. دادههای عوامل همورئولوژیکی با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه مستقل بررسی شدند. یافتهها: پروتئینتام، ویسکوزیته پلاسما و تجمعپذیری گلبولهای قرمز متعاقب 12 هفته تمرین مقاومتی هایپرتروفی و قدرتی بیشینه به طور معنیدار کاهش یافتند (05/0>P). از طرفی، تغییرشکلپذیری گلبولهای قرمز در هر دو گروه تمرین مقاومتی به طور معنیدار افزایش پیدا کرد (05/0>P). به هر حال، افت دامنه ویسکوزیته پلاسما در گروه هایپرتروفی نسبت به گروه قدرتی بیشینه به طور معنیدار بیشتر بود (05/0>P). به علاوه، افت معنیدار ویسکوزیته خون تنها در گروه هایپرتروفی مشاهده شد (05/0>P). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای تحقیق حاضر میتوان نتیجهگیری نمودکه هر دو نوع تمرین مقاومتی هایپرتروفی و قدرتی بطور مشابهی بر ویژگیهای رئولوژیکی گلبولهای قرمز تاثیر دارند، ولی تمرین مقاومتی هایپرتروفی باعث بهبود بیشتر ویسکوزیته خون و پلاسما و در نهایت سیالیت خون می شود. لذا، مردان غیرفعال و سالم می توانند جهت بهرمندی از فواید تمرینات مقاومتی بدون نگرانی از بروز تغییرات نامطلوب در شاخصهای همورئولوژیکی مرتبط با ترمبوز به این تمرینات بپردازند.
سجاد احمدی زاد؛ مجید ملکی؛ نسیم نادری؛ هیوا رحمانی؛ اکبر نوری حبشی؛ مرتضی سلیمیان؛ سارا لطفیان
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، ، صفحه 1355-1364
چکیده
هدف: پلاکت‌ها نقش مهمی را در علت شناسی بیماریهای قلبی عروقی بازی می‌کنند. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر 8 هفته فعالیت تناوبی با شدت بالا و تداومی بر سطح پایه بیان پی سلکتین و شاخصهای پلاکتی در بیماران قلبی-عروقی بود. روش شناسی: به همین منظور تعداد 30 بیمار قلبی CABG و PCI به صورت داوطلبانه انتخاب و در سه گروه 10 نفره کنترل، تمرین تداومی ...
بیشتر
هدف: پلاکت‌ها نقش مهمی را در علت شناسی بیماریهای قلبی عروقی بازی می‌کنند. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر 8 هفته فعالیت تناوبی با شدت بالا و تداومی بر سطح پایه بیان پی سلکتین و شاخصهای پلاکتی در بیماران قلبی-عروقی بود. روش شناسی: به همین منظور تعداد 30 بیمار قلبی CABG و PCI به صورت داوطلبانه انتخاب و در سه گروه 10 نفره کنترل، تمرین تداومی و تمرین تناوبی با شدت بالا تقسیم شدند. آزمودنی‌های دو گروه تمرین به مدت 8 هفته و هفته ای سه جلسه تمرین ورزشی داشتند. زمان هر جلسه 40 دقیقه بود که فعالیت تناوبی شامل گرم کردن، 8 تکرار 4 دقیقه‌ای فعالیت (2 دقیقه فعالیت باشدت 90 درصد و 2 دقیقه استراحت فعال با شدت 30 درصد) و سرد کردن بود تمرین تداومی شامل 30 دقیقه فعالیت با شدت 60 درصد اوج اکسیژن مصرفی بود. گروه کنترل طی دوره تمرین هیچگونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونههای خونی قبل و بعد از هشت هفته گرفته شده و برای اندازه گیری پی سلکتین به روش فلوسیتومتری و شاخصهای پلاکتی آنالیز شد. از تحلیل واریانس مکرر با عامل بین گروهی و رگرسیون خطی چندگانه برای تحلیل آماری داده‌ها استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد بین تغییرات پی سلکتین در سه گروه تفاوت معنیدار وجود دارد (013/0=P). با مراجعه به آزمون تعقیبی بانفرونی مشاهده شد که بین تغییرات قبل و بعد از دروه تمرینی گروه کنترل و تمرین تناوبی تفاوت معتی داری وجود دارد (011/0=P). اما تغییرات شاخصهای پلاکتی در سه گروه تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0P>). بحث و نتیجه گیری: براساس یافتههای تحقیق حاضر میتوان نتیجه گیری نمود که هشت هفته فعالیت ورزشی منجر به کاهش پی سلکتین می‌شود که این کاهش تحت تاثیر نوع فعالیت می‌باشد و با توجه به تاثیر بیشتر تمرین تناوبی در مقایسه با تمرین تداومی در بیماران قلبی-عروقی، میتوان از تمرینات تناوبی نیز در برنامه بازتوانی این بیماران استفاده کرد.
سینا رخصتی؛ علیرضا سلیمی آوانسرا؛ خسرو ابراهیم؛ سجاد احمدی زاد
دوره 7، شماره 1 ، اردیبهشت 1393
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر شش هفته تمرینات اختصاصی والیبال روی سطح ماسه و سالن بر توان بی هوازی، ارتفاع پرش، چابکی و درصد چربی بازیکنان والیبال بود. روش شناسی: بدین منظور 18 بازیکن والیبال مرد (میانگین سنی 7/3±7/23 و وزن 74/1± 31/75) به صورت تصادفی در دو گروه ماسه و سالن قرار داده شدند. دو گروه یک پروتکل شش هفته‌ای تمرین بر روی دو سطح ماسه ...
بیشتر
هدف: هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر شش هفته تمرینات اختصاصی والیبال روی سطح ماسه و سالن بر توان بی هوازی، ارتفاع پرش، چابکی و درصد چربی بازیکنان والیبال بود. روش شناسی: بدین منظور 18 بازیکن والیبال مرد (میانگین سنی 7/3±7/23 و وزن 74/1± 31/75) به صورت تصادفی در دو گروه ماسه و سالن قرار داده شدند. دو گروه یک پروتکل شش هفته‌ای تمرین بر روی دو سطح ماسه و سالن را به صورت تمرینات اختصاصی والیبال با شدت بیشینه انجام دادند. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون توان بی‌هوازی، پرش عمودی، چابکی و شاخص توده بدنی (BMI) برای آزمودنی‌های هر دو گروه اندازه گیری‌شدند. برای تجزیه و تحلیل بین گروهی و درون‌گروهی عوامل آمادگی جسمانی از آزمون t-test مستقل و وابسته استفاده شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که تمرین روی سطح ماسه در مقایسه با سطح سالن بر میزان ارتفاع پرش عمودی، توان و چابکی تاثیر بیشتری دارد (5P<./.) و باعث بهبود آنها شده است. درصد چربی نیز در گروه ماسه کاهش معنی داری را نشان داد (5P<./.). بر اساس یافتههای تحقیق می توان نتیجه گیری نمود که تمرین بر روی سطح ماسه نسبت به سطح سخت به سبب دارا بودن اصول و ویژگی تمرینی تأثیر بهتری بر عملکرد آمادگی جسمانی مورد نیاز بازیکنان والیبال دارد و از تمرین روی این سطح می توان در دوره های آماده سازی عمومی نسبت به سطح سالن استفاده کرد.
رستم علیزاده؛ خسرو ابراهیم؛ سجاد احمدی زاد؛ فریبرز هوانلو
دوره 6، شماره 2 ، اردیبهشت 1392
چکیده
هدف تحقیق حاضر مطالعه رابطه ٪VO2R با ٪HRR و ٪RPE در افراد 10 تا 17 ساله سالم بود. تعداد 96 کودک و نوجوان سالم (انحراف معیار ± میانگین، سن 2/2±5/13 سال، قد 4/12±6/153 سانتیمتر، وزن1/13± 6/ 48 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها دو جلسه به آزمایشگاه مراجعه نمودند. در جلسه اول اندازه گیری VO2rest، HRrest، ارزیابی ترکیب بدنی و آشنا‌سازی ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر مطالعه رابطه ٪VO2R با ٪HRR و ٪RPE در افراد 10 تا 17 ساله سالم بود. تعداد 96 کودک و نوجوان سالم (انحراف معیار ± میانگین، سن 2/2±5/13 سال، قد 4/12±6/153 سانتیمتر، وزن1/13± 6/ 48 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها دو جلسه به آزمایشگاه مراجعه نمودند. در جلسه اول اندازه گیری VO2rest، HRrest، ارزیابی ترکیب بدنی و آشنا‌سازی با آزمون انجام شد و در جلسه دوم آزمودنی‌ها پروتکل رمپ را بر روی دستگاه تردمیل اجرا کردند. برای هر آزمودنی از دادههای بدست آمده از حالت استراحتی، میانگین 30 ثانیه ای و حداکثر مقدار متغیرهای VO2، HR و RPE دو رگرسیون خطی (٪VO2R با ٪HRR و ٪RPE) برای محاسبه شیب خط و مقدار ثابت استفاده گردید. میانگین و انحراف استاندارد مقدار ثابت و شیب خط برای هر کدام از دو روش با توجه به مطالعات قبلی نسبت به خط مبنا (x = y ) سنجیده شدند (شیب خط نسبت به یک و مقدار ثابت نسبت به صفر). نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین %VO2R با %HRR (001/0 =p، 97/0=r)و % RPE (001/0 =p، 92/0=r) ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد، که این همبستگی برای %VO2R با %HRR در پسران 96 و در دختران 98 صدم و برای %VO2R با % RPE در پسران 90 و در دختران 95 صدم بود. جنسیت و سن باعث تفاوت معنی دار خط رگرسیونی %VO2R - %HRR با خط مبنا می‌شوند. جنسیت بر رابطه خط رگرسیونی %VO2R - %RPE با خط مبنا تأثیر دارد و سن زمانی تأثیر دارد که بر اساس جنسیت تعدیل شود. بر اساس یافته های تحقیق حاضر میتوان نتیجه گیری نمود که در کودکان و نوجوانان علیرغم دقت بالای ٪RPE، ٪HRR نسبت به ٪RPE پیش بینی دقیق‌تری از ٪VO2R دارد و میتوان برای تجویز و پایش شدت فعالیت ورزشی از هر دوی آنها استفاده نمود. ضمناً دقت این پیش بینی‌ها در دختران بیشتر از پسران می‌باشد.
هیوا رحمانی؛ سجاد احمدی زاد؛ مینو باسامی؛ مهدی هدایتی
دوره 6، شماره 1 ، اردیبهشت 1392
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سن بر پاسخ سرمی ویسفاتین و مقاومت به انسولین به یک جلسه فعالیت استقامتی بود. روش شناسی: چهل و پنج آزمودنی مرد به سه گروه سنی 15 نفری جوان (20- 30 سال. 9/22BMI:)، میانسال (40-50 سال،9/25:BMI) و مسن (60-70 سال، 4/26:BMI) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در همه گروهها ، پس از تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی، 30 دقیقه فعالیت را با شدت 60 درصد توان ...
بیشتر
هدف: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سن بر پاسخ سرمی ویسفاتین و مقاومت به انسولین به یک جلسه فعالیت استقامتی بود. روش شناسی: چهل و پنج آزمودنی مرد به سه گروه سنی 15 نفری جوان (20- 30 سال. 9/22BMI:)، میانسال (40-50 سال،9/25:BMI) و مسن (60-70 سال، 4/26:BMI) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در همه گروهها ، پس از تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی، 30 دقیقه فعالیت را با شدت 60 درصد توان هوازی خود بر روی دوچرخه انجام دادند و متعاقب آن 30 دقیقه ریکاوری غیر فعال داشتند. سه نمونه خونی قبل از فعالیت، بلافاصله بعد از فعالیت و نیز پس از 30 دقیقه گرفته شد و برای اندازه‌گیری گلوکز، انسولین، اینترلوکین-6 ویسفاتین آنالیز شدند. مقاومت به انسولین نیز با استفاده از غلظت گلوکز و انسولین محاسبه گردید. جهت بررسی اثر سن بر پاسخ فاکتورهای مختلف از آنوای یک راهه مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین پاسخ سرمی ویسفاتین به فعالیت حاد استقامتی در گرو‌های سنی تفاوت معنی‌داری وجود دارد (001/0 =P) در حالی که تاثیر سن بر پاسخ گلوکز، انسولین، اینترلوکین -6 و شاخص مقاومت به انسولین به فعالیت معنی دار نبود (05/0P). بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق سن عامل موثری بر پاسخ سرمی ویسفاتین به فعالیت حاد استقامتی می‌باشد، و اینکه ویسفاتین در کاهش مقاومت به انسولین نقش ندارد بلکه احتمالا از طریق مسیرهای دیگری در تعادل انرژی نقش دارد.
وریا طهماسبی؛ سجاد احمدی زاد؛ فریبرز هوانلو؛ علی اشرف جمشیدی
دوره 5، شماره 2 ، مهر 1391
چکیده
چکیدههدف: با توجه به اهمیت پاسخهای حاد شاخصهای پلاکتی به انواع انقباض عضلانی که پاسخ های هورمونی و الگوهای فعال سازی عصبی-عضلانیمتفاوتی نیز دارند، مطالعه حاضر جهت بررسی پاسخ حاد شاخصهای پلاکتی به انواع مختلف انقباضات درون گرای هم تنش و هم جنبش پس از26 سال) دو جلسه فعالیت مقاومتی هم تنش و هم جنبش /9±١/ فعالیت و دوره ریکاوری 1 ساعته طراحی ...
بیشتر
چکیدههدف: با توجه به اهمیت پاسخهای حاد شاخصهای پلاکتی به انواع انقباض عضلانی که پاسخ های هورمونی و الگوهای فعال سازی عصبی-عضلانیمتفاوتی نیز دارند، مطالعه حاضر جهت بررسی پاسخ حاد شاخصهای پلاکتی به انواع مختلف انقباضات درون گرای هم تنش و هم جنبش پس از26 سال) دو جلسه فعالیت مقاومتی هم تنش و هم جنبش /9±١/ فعالیت و دوره ریکاوری 1 ساعته طراحی شد. روش شناسی: ده مرد سالم ( ٧بر روی عضلات چهار سر هر دو پا را با استفاده از دستگاه بایودکس 4 (MVIT70 با شدت حدود 40 % حداکثر گشتاور ارادی ایزومتریک (5) در قبل، بلافاصله بعد و انتهای 1 ساعت ml) پیشرفته انجام دادند، که هر جلسه با یک ساعت ریکاوری همراه بود. نمونه های خون سیاهرگیپهنای ،(MPV) میانگین حجم پلاکتی ،(PLC-R%) درصد پلاکت های بزرگ ،(PLT) ریکاوری گرفته شد و برای اندازه گیری شمارش پلاکتیو غلظت لاکتات مورد استفاده قرار گرفت. تغییرات حجم پلاسما با استفاده از مقادیر هماتوکریت و هموگلوبین در انتهای (PDW) توزیع پلاکتیو PDW ، تصحیح شده PLT هر جلسه فعالیت محاسبه شد. نتایج: اگرچه هر دو جلسه حاد بدون در نظر گرفتن نوع انقباض با افزایش معنادارپس از فعالیت و در دوره %PLC-R . این افزایش موقتی بود و در انتهای ریکاوری به سطوح قبل از فعالیت بازگشت .(P< همراه بود ( 0.05 MPVبا در نظر گرفتن نوع انقباض تفاوت معناداری MPV و PLC-R ، تصحیح شده PLT افزایش .(P> ریکاوری تغییر معناداری نشان نداد ( 0.05نتیجه گیری: .(P< تصحیح نشده بودند که تغییرات آنها در پاسخ به نوع انقباض متفاوت بود ( 0.05 PLT و PDW و تنها (P> نشان نداد ( 0.05در مقایسه با فعالیت هم جنبش درون گرا همراه بود و نتایج نشان داد پس PDW و PLT در کل فعالیت درون گرای هم تنش با سطوح بالاتری ازاز فعالیت هم جنبش درون گرا در حجم تمرینی یکسان در مقایسه با انقباض هم تنش میزان افزایش برخی شاخص های مهم پلاکتی وترومبوسیتوزیز کمتر است.
حسین عابد نظری؛ مرضیه مزرعه خطیری؛ سجاد احمدی زاد
دوره 5، شماره 1 ، اردیبهشت 1391
چکیده
هدف: هدف این پژوهش تعیین تغییرات گرلین پلاسما به دنبال12 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط در موش‌های نر صحرایی و همچنین بررسی ارتباط بین تغییرات گرلین تام پلاسما با تغییرات هورمون‌های انسولین، رشد وکورتیزول بود. روشها: برای انجام این تحقیق تعداد 20 سر موش به دو گروه کنترل(9=n) و تمرین(11=n) تقسیم شدند. موش‌های گروه تمرین به مدت 12 هفته، یک ...
بیشتر
هدف: هدف این پژوهش تعیین تغییرات گرلین پلاسما به دنبال12 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط در موش‌های نر صحرایی و همچنین بررسی ارتباط بین تغییرات گرلین تام پلاسما با تغییرات هورمون‌های انسولین، رشد وکورتیزول بود. روشها: برای انجام این تحقیق تعداد 20 سر موش به دو گروه کنترل(9=n) و تمرین(11=n) تقسیم شدند. موش‌های گروه تمرین به مدت 12 هفته، یک برنامه تمرین استقامتی با شدت متوسط دویدن روی نوارگردان بدون شیب (به مدت 60 دقیقه با سرعتm/min 25 معادل Vo2max%65 برای 5 جلسه در هفته) را اجرا نمودند. بعد از اتمام دوره تمرین و به فاصله 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونههای خون جمع آوری شد و برای اندازه‌گیری گرلین، گلوکز، انسولین، هورمون رشد و کورتیزول تحلیل شدند. داده-های دو گروه با استفاده از t مستقل مقایسه شدند. نتایج: سطوح گرلین پلاسما در گروه کنترل 85/25±68/86 پیکوگرم بر میلی‌لیتر بود.این مقدار درگروه تمرین به مقدار41/5±72/59 پیکوگرم بر میلی‌لیتر کاهش داشت و از نظر آماری معنیدار بود (0001/0>P و 9/6 = t). با این حال، 12 هفته تمرین استقامتی تاثیر معنی‌داری بر وزن موش‌ها (80/0=p ،258/ 0=t) سطوح گلوکز(262/0=p ،15/1=t)، انسولین(1/0=p , 73/1=t) و هورمون رشد(97/0=p ,75/1- =t) وکورتیزول (084/0=p,82/1- =t) نداشت .نتایج ضریب همبستگی نیز ارتباط معنی داری را بین گرلین وگلوکز، انسولین، هورمون رشد وکورتیزول نشان نداد (05/0p>). بحث و نتیجهگیری : نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که 12 هفته دویدن بر روی نوارگردان با شدت متوسط منجر به کاهش معنیدار سطوح پلاسمایی گرلین در موش‌های نر صحرایی شد و تاثیر معنی‌داری بر سطوح متغیرهای دیگر و رابطه بین آنها نشان نداد. میتوان نتیجه گرفت تغییرات گرلین می‌تواند تابعی از عوامل دیگر مانند مدت و شدت تمرین و ناشتایی همراه با کاهش معنیدار وزن باشد و نیز تغییرات گرلین و هورمون رشد را میتوان مستقل از هم دانست.
منصور قاسمی کرم؛ علیرضا سلیمی آوانسرا؛ سجاد احمدی زاد
دوره 4، شماره 2 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT)، تمرین تداومی آهسته (MCT) و یک هفته ریکاوری متعاقب آن بر شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه‌وزن می‌باشد. روش‌شناسی: بیست و چهار مرد دارای اضافه‌وزن با سن، 6/0±4/25 سال بر اساس شاخص توده‌ی بدنی به سه گروه 8 نفره تقسیم شدند. آزمودنی‌های دو گروه تمرین سه روز در هفته و ...
بیشتر
هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT)، تمرین تداومی آهسته (MCT) و یک هفته ریکاوری متعاقب آن بر شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه‌وزن می‌باشد. روش‌شناسی: بیست و چهار مرد دارای اضافه‌وزن با سن، 6/0±4/25 سال بر اساس شاخص توده‌ی بدنی به سه گروه 8 نفره تقسیم شدند. آزمودنی‌های دو گروه تمرین سه روز در هفته و به میزان 6 هفته به تمرین HIIT یا MCT و یک هفته ریکاوری بعد آن پرداختند. خون گیری به منظور ارزیابی سطوح پلاسمایی انسولین و گلوکز در حالت ناشتا از ورید بازویی جمع‌آوری شد و آنالیز واریانس مکرر (ANOVA) نیز برای مقایسه داده‌ها در سه گروه بکار برده شد. نتایج: مقاومت به انسولین به طور معناداری در هر دو گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (05/0p
علیرضا سلیمی آوانسر؛ سعید نظری؛ سجاد احمدی زاد؛ فریبرز هوانلو
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی برخی از عوامل هماتولوژیکی در بازیکنان نخبه والیبال در طول مرحله آماده سازی و رقابت بود. روش تحقیق: آزمودنی های این تحقیق از دوگروه، تجربی 12 بازیکن مرد نخبه والیبال (سن 5/6±8/25. قد 2/8±191. وزن 2/8±2/88)حاضر در لیگ برتر و گروه کنترل، 12 مرد سالم غیرفعال(سن 7/3±7/23 . قد 7/7±2/180. وزن 1/12±6/74)تشکیل شده بودند. گروه تجربی ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی برخی از عوامل هماتولوژیکی در بازیکنان نخبه والیبال در طول مرحله آماده سازی و رقابت بود. روش تحقیق: آزمودنی های این تحقیق از دوگروه، تجربی 12 بازیکن مرد نخبه والیبال (سن 5/6±8/25. قد 2/8±191. وزن 2/8±2/88)حاضر در لیگ برتر و گروه کنترل، 12 مرد سالم غیرفعال(سن 7/3±7/23 . قد 7/7±2/180. وزن 1/12±6/74)تشکیل شده بودند. گروه تجربی به مدت 8 هفته تمرینات آماده سازی شامل تمرینات (آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و تمرینات مهارتی والیبال) و 8 هفته مسابقات لیگ والیبال به همراه تمرینات حفظ آمادگی را انجام دادند، در حالی که گروه کنترل هیچگونه فعالی ت بد نی منظم نداشتند. به منظور اندازه گیری تغییرات عوامل هماتولوژیکی PLT،MCV،MCHC،MCH،Hgb،HCT،RBC،WBC و MON0/0 آزمودنی ها در سه مرحله، قبل از شروع تمرینات، پس از 8 هفته تمرینات آماده سازی و بعد از 8 هفته مسابقه به آزمایشگاه دعوت شده و در حالت ناشتا 6 میلی مول خون از ورید بازویی آنها گرفته شد. نتایج تحقیق: نشان داد که مقاد یر MCH ، MCV ،Hgb ،HCT ،RBC و میزان PLT.0/0MON.WBC در بازیکنان والیبال در سه نوبت اندازه گیری تغییرات معنی داری نداشتند(05/0P)بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که یک دوره تمرینات آماده سازی شامل (آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و تمرینات مهارتی والیبال) و یک دوره تمرینات فصل مسابقات و اجرای مسابقات رسمی در لیگ ایران بر سطوح استراحتی عوامل هماتولوژیکی (شمارش گلبو لهای خونی) تاثیری ندارد.
