حسن برآبادی؛ فاطمه سلامی؛ علی برآبادی
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین منتخب هوازی بر عوامل خطرزا و ضد خطر قلبی - عروقی پسران 10 تا 11 سال شهر تهران بود. روش تحقیق: این تحقیق از نوع نیمه تجربی است و جامعهی آماری آن را دانشآموزان پسر سالم و غیر ورزشکار شهر تهران که هیچگونه سابقهی شرکت منظم در فعالیت ورزشی خاصی را نداشتند، تشکیل دادند. از این میان، ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین منتخب هوازی بر عوامل خطرزا و ضد خطر قلبی - عروقی پسران 10 تا 11 سال شهر تهران بود. روش تحقیق: این تحقیق از نوع نیمه تجربی است و جامعهی آماری آن را دانشآموزان پسر سالم و غیر ورزشکار شهر تهران که هیچگونه سابقهی شرکت منظم در فعالیت ورزشی خاصی را نداشتند، تشکیل دادند. از این میان، 30دانش آموز به صورت تصادفی ساده از بین افراد داوطلب انتخاب و به دو گروه 15 نفری کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته، هفتهیی سه جلسه و در هر جلسه به مدت یک ساعت با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب به تمرین پرداختند.تغذیه ی هر دو گروه، سه روز قبل از نمونهگیری خون، تحت کنترل قرار گرفت. نمونهی خونی، 24 ساعت قبل و بعد از دورهی تمرینی، جهت ارزیابی لیپو پروتئینهای پرچگال، لیپو پروتئینهای کمچگال، لیپو پروتئینهای بسیار کمچگال، تریگلیسیرید، کلسترول تام، آپو پروتئین A و آپو پروتئین B وزن خالص بدن، شاخص تودهی بدن، تودهی چربی بدن، وزن و قد، از هر دو گروه کنترل و تجربی گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل دادههای حاصل، از آزمون آماریt مستقل در سطح معنی داری(05/0P)نتیجه گیری: در نتیجه نشان داده شد این نوع تمرین هوازی، برخی از عوامل خطرزای قلبی - عروقی را کاهش میدهد و برخی از عوامل ضد خطر قلبی - عروقی را افزایش میدهد. بر این اساس، به نظر میرسد این نوع از تمرینات، برای ارتقای سلامتی افراد مفید باشد.
عباسعلی گائینی؛ فهیمه کاظمی؛ جواد مهدی آبادی
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر دو شیوه تمرین هوازی تداومی و تناوبی و بی تمرینی بر سازگاری های عضله قلب بود. روش تحقیق: بیست مرد غیر ورزشکار به طور داوطلبانه و تصادفی به دو گروه هوازی تداومی ( 10 نفر) و هوازی تناوبی ( 10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، هفته ای 3 روز با 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود. گروه تداومی 45 دقیقه به طور ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر دو شیوه تمرین هوازی تداومی و تناوبی و بی تمرینی بر سازگاری های عضله قلب بود. روش تحقیق: بیست مرد غیر ورزشکار به طور داوطلبانه و تصادفی به دو گروه هوازی تداومی ( 10 نفر) و هوازی تناوبی ( 10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، هفته ای 3 روز با 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود. گروه تداومی 45 دقیقه به طور مداوم و گروه تناوبی 5 مرحله 9 دقیقه ای که مابین آ نها 4 دقیقه استراحت غیرفعال بود، می دویدند. پس از 8 هفته تمرین، آزمودنی ها 4 هفته بی تمرینی داشتند. برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته استفاده شد. نتایج: با روش اکوکاردیوگرافی، بین قطر پایان دیاستولی بطن چپ،(EDD) قطر پایان سیستولی بطن چپ(ESD)درصد کوتاه شدن الیاف عضلات بطن چپ (%FS)درصد کسر تزریقی بطن چپ ،(%EF) ضخامت دیواره خلفی بطن چپ (PWT) قطر دهلیز چپ (LA)قطر دهانه آئورت،(AO)ضربان قلب ،(HR)فشار خون سیستولی(SBP)و فشار خون دیاستولی(DBP)پس از 8 هفته تمرین تداومی و تناوبی نسبت به قبل از تمرین تفاوت غیر معنی داری(05/0P)بین DBP,SBP.HR.AO.AO.PWT.EF0/0.FS0/0.ESD.EDD پس از 4 هفته بی تمرینی نسبت به 8 هفته تمرین تداومی و تناوبی تفاوت غیر معنی داری (05/0P)نتیجه گیری: دو شیوه تمرین هوازی تداومی و تناوبی و بی تمرینی تقریباً بر سازگاری های عضله قلب تأثیر یکسانی می گذارند.
علیرضا سلیمی آوانسر؛ سعید نظری؛ سجاد احمدی زاد؛ فریبرز هوانلو
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی برخی از عوامل هماتولوژیکی در بازیکنان نخبه والیبال در طول مرحله آماده سازی و رقابت بود. روش تحقیق: آزمودنی های این تحقیق از دوگروه، تجربی 12 بازیکن مرد نخبه والیبال (سن 5/6±8/25. قد 2/8±191. وزن 2/8±2/88)حاضر در لیگ برتر و گروه کنترل، 12 مرد سالم غیرفعال(سن 7/3±7/23 . قد 7/7±2/180. وزن 1/12±6/74)تشکیل شده بودند. گروه تجربی ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی برخی از عوامل هماتولوژیکی در بازیکنان نخبه والیبال در طول مرحله آماده سازی و رقابت بود. روش تحقیق: آزمودنی های این تحقیق از دوگروه، تجربی 12 بازیکن مرد نخبه والیبال (سن 5/6±8/25. قد 2/8±191. وزن 2/8±2/88)حاضر در لیگ برتر و گروه کنترل، 12 مرد سالم غیرفعال(سن 7/3±7/23 . قد 7/7±2/180. وزن 1/12±6/74)تشکیل شده بودند. گروه تجربی به مدت 8 هفته تمرینات آماده سازی شامل تمرینات (آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و تمرینات مهارتی والیبال) و 8 هفته مسابقات لیگ والیبال به همراه تمرینات حفظ آمادگی را انجام دادند، در حالی که گروه کنترل هیچگونه فعالی ت بد نی منظم نداشتند. به منظور اندازه گیری تغییرات عوامل هماتولوژیکی PLT،MCV،MCHC،MCH،Hgb،HCT،RBC،WBC و MON0/0 آزمودنی ها در سه مرحله، قبل از شروع تمرینات، پس از 8 هفته تمرینات آماده سازی و بعد از 8 هفته مسابقه به آزمایشگاه دعوت شده و در حالت ناشتا 6 میلی مول خون از ورید بازویی آنها گرفته شد. نتایج تحقیق: نشان داد که مقاد یر MCH ، MCV ،Hgb ،HCT ،RBC و میزان PLT.0/0MON.WBC در بازیکنان والیبال در سه نوبت اندازه گیری تغییرات معنی داری نداشتند(05/0P)بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که یک دوره تمرینات آماده سازی شامل (آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و تمرینات مهارتی والیبال) و یک دوره تمرینات فصل مسابقات و اجرای مسابقات رسمی در لیگ ایران بر سطوح استراحتی عوامل هماتولوژیکی (شمارش گلبو لهای خونی) تاثیری ندارد.
محمدعلی بحرینی پور؛ حمید معرفتی؛ کوروش قهرمان تبریزی؛ محمد جواد ثابت جهرمی
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه و بررسی یک وهله فعالیت برونگرای قدرتی بر برخی فاکتورهای التهابی در دانش آموزان پسر ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش تحقیق: بدین منظور 12 ورزشکار(میانگین سن 51/0±58/17 سال. وزن 88/7±17/71 کیلوگرم. قد 1/0±79/1متر. درصد چربی5/2±54/12 و BMI و/2±32/22)و 12 غیرورزشکار(میانگین سن 51/0±42/17 سال. وزن 32/7±08/60 کیلوگرم. قد 5/0±74/1متر. درصد چربی98/2±04/11 ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه و بررسی یک وهله فعالیت برونگرای قدرتی بر برخی فاکتورهای التهابی در دانش آموزان پسر ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش تحقیق: بدین منظور 12 ورزشکار(میانگین سن 51/0±58/17 سال. وزن 88/7±17/71 کیلوگرم. قد 1/0±79/1متر. درصد چربی5/2±54/12 و BMI و/2±32/22)و 12 غیرورزشکار(میانگین سن 51/0±42/17 سال. وزن 32/7±08/60 کیلوگرم. قد 5/0±74/1متر. درصد چربی98/2±04/11 و BMIو 36/2±73/19)دریک تمرین با وزنه برونگرای قدرتی با شدت85% IRM با 50 تکرار(5 ست ده تایی)با دست غیربرتر شرکت داده شدند. در این تحقیق که از نوع نیمه تجربی و کاربردی بود از آزمودنی ها در سه مرحله قبل، نیم ساعت و بیست و چهار ساعت بعد از انجام آزمون خو نگیری ب هعمل آمد و نمونه های خونی برای تعیین میزان برخی عوامل التهابی (پروتئین واکنش دهنده ی C CRP و اجزاء C4 ،C1 کمپلمان) مورد آزمایش قرار گرفتند. کلیه اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری 2007 Excel و 13 SPSS پردازش شد. از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر برای مقایسه نمونه ها و هم چن ین بر ای مقایسه گروه های ورزشکار و غیرورزشکار از آزمونt مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق: اختلاف میانگین ها در سطح(05/0≥a)مورد قبوا بود. نتایج نشان داد که انجام یک وهله فعالیت برون گرای قدرتی باعث افزایش معنی داری در میزان CRP و C4 و C3 در 5/0 و 24 ساعت بعد از آزمون نسبت به قبل از آزمون در گروه ها می شود، هم چنین مقایسه بین گروه ها نشان داد، تنها میزان CRP و24 ساعت بعد از آزمون در غیر ورزشکاران نسبت به ورزشکاران افزایش معنی دار دارد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که انجام یک وهله فعالیت برون گرای قدرتی در افراد جوان ورزشکار و غیر ورزشکار باعث افزایش معنی دار C4 و C3 ،CRP (ایجاد التهاب) می نماید. به همین دلیل استفاده از چنین برنامه هایی در تمرینات افراد جوان باید با احتیاط بیشتری صورت پذیرد
خسرو ابراهیم؛ مریم نورشاهی؛ عبدالحسین طاهری؛ محمود نیک سرشت
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر سه دوره زمانی 10،5و15 ثانیه انقباض ایستا در روش کششی انقباض آرام- برگشت- حفظ- استراحت (SRHR)بر کشش عضلات همسترینگ مردان غیر ورزشکار بود. روش تحقیق: به همین منظور تعداد 30مرد غیر ورزشکار با میانگین(سن :2/1 ± 20 سال قد:1/5 ±171 سانتیمتر و توده بدن: 6/3 ± 68 کیلو گرم) بصورت تصادفی در یکی از گروه های تجربی سه گانه به ترتیب با 10،5و15 ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر سه دوره زمانی 10،5و15 ثانیه انقباض ایستا در روش کششی انقباض آرام- برگشت- حفظ- استراحت (SRHR)بر کشش عضلات همسترینگ مردان غیر ورزشکار بود. روش تحقیق: به همین منظور تعداد 30مرد غیر ورزشکار با میانگین(سن :2/1 ± 20 سال قد:1/5 ±171 سانتیمتر و توده بدن: 6/3 ± 68 کیلو گرم) بصورت تصادفی در یکی از گروه های تجربی سه گانه به ترتیب با 10،5و15 ثانیه MVIC قرار گرفتند. اندازه گیری های دامنه کشش عضلات همسترینگ در پیش و پس آزمون، با استفاده از آزمون SLR و بوسیله گونیامتر اجرا گردید. برنامه های تمرین شامل اجرای یک نوبت با سه تکرار تمرین کششی(PNF- SRHR)در هر نوبت بود که حجم آن در پایان برنامه تمرین به سه نوبت با سه تکرار افزایش یافت. آزمودنی ها سه جلسه در هفته و به مدت 6 هفته تمرین کردند. پس از دوره تمرین ، مجددا از آزمودنی ها آزمون SLR بعمل آمد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری کلموگروف اسمیرنف t وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA)استفاده شد. نتایج نشان داد اگر چه دامنه کشش عضلات همسترینگ در هر سه گروه به صورت معنی دار در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش یافته است. اما بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. یعنی با طولانی تر شدن زمان MVIC افزایش بیشتری در انعطاف پذیری مشاهده نشد.
بختیار ترتیبیان؛ بهروز درفشی؛ اصغر عباسی
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
تفاوت فیزیولوژیک در ورزش دست در مقایسه با ورزش پا در پاسخ به نوع و شدت تمرینات وجود دارد هدف از تحقیق مقایسه پاسخ های هورمون رشد،تستوسترون و لاکنات بین ورزش فزاینده دست و ورزش فزاینده پا می باشد. روش تحقیق:بدین منظور از بین کاراته کاران پسر شهرستان ارومیه 8 نفر با میانگین سن 2/2±9/18 سال به عنوان آزمودنی به صورت داوطلبانه در این تحقیق شکت ...
بیشتر
تفاوت فیزیولوژیک در ورزش دست در مقایسه با ورزش پا در پاسخ به نوع و شدت تمرینات وجود دارد هدف از تحقیق مقایسه پاسخ های هورمون رشد،تستوسترون و لاکنات بین ورزش فزاینده دست و ورزش فزاینده پا می باشد. روش تحقیق:بدین منظور از بین کاراته کاران پسر شهرستان ارومیه 8 نفر با میانگین سن 2/2±9/18 سال به عنوان آزمودنی به صورت داوطلبانه در این تحقیق شکت کردند. آزمودنی های تحقیق، 2 آزمون ورزشی فزاینده روی دوچرخه کارسنج دستی و دوچرخه کارسنج پائی پیشرفته مونارک(مدلE838 )، را با فاصله استراحت یک هفته ای اجرا کردند. نمونه های خونی پس از اتمام آزمون های ورزشی دست و پا جمع آوری و غلظت های لاکتات خون (میلی گرم/دسی لیتر) با استفاده از روش آنزیمی reagent Iactate Enzymatic و غلظت های هورمون رشد و تستوسترونبا استفاده از روش آنزیمی ایمنواسی اندازه گیری گردید. نتایج:یافته های تحقیق نشان داد که در مقادیر لاکتات، هورمون رشد و تستوسترون بین آزمون دست و آزمون پا اختلاف معنی داری وجود نداشت( به ترتیب 30/0-P، 07/0-P و 78/0-P)همچنین رابطه معنی داری بین مقادیر لاکتات و هورمون رشد در هر دو آزمون دست و پا وجود داشت( به ترتیب 81/0-P،71/0-P) بین مقادیر لاکتات و تستوسترون در آزمون دست رابطه معنی داری وجود داشت(71/0-P)اما در آزمون پا بین مقادیرلاکتات و تستوسترون رابطه معنی داری وجود نداشت(61/0-P). بحث و نتیجه گیری: در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که در مقایسه ورزش فزاینده دست و ورزش فزاینده پا، اختلاف معنی داری در مقادیر لاکتات خون، هورمون رشد و تستوتسرون پلاسما بین این دو نوع ورزش وجود ندارد. بنابراین، در تدوین برنامه های ورزشی ویژه جهت بهبود عملکرد کاراته کاران حرفه ای با توجه به پاسخ هورمون های آنابولیکی، توجه به شدت نسبی فعالیت در ورزش های پایی و ورزش های دستی، می تواند از اهمیت زیادی برای این گروه از ورزشکاران برخوردار باشد.
افشین مقدسی؛ مریم عباسی؛ محمدرضا یوسفی؛ مهدی کارگرفرد
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسه شیوع علائم جسمی و روحی سندرم پیش از قاعدگی(PMS) در دختران ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاهی بوده است. روش تحقیق: این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است که جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی ایلام تشکیل داده است که سابقه بیماری های زمینه ای موثر بر PMS نداشته اند و از دارو یا مسکن خاصی استفاده ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر مقایسه شیوع علائم جسمی و روحی سندرم پیش از قاعدگی(PMS) در دختران ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاهی بوده است. روش تحقیق: این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است که جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی ایلام تشکیل داده است که سابقه بیماری های زمینه ای موثر بر PMS نداشته اند و از دارو یا مسکن خاصی استفاده نکرده اند و همگی دارای سیکل قاعدگی منظم بوده اند. بدین منظور از بین آن ها تعداد 100 نفر ورزشکار( میانگین و انحراف معیار؛سن 1/4±6/23 سال،قد4/5 ±9/162 سانتی متر،وزن 0/9±7/60 کیلوگرم،سابقه فعالیت ورزشی 8/2±3/3 سال) و 100 نفر غیر ورزشکار ( میانگین و انحراف معیار؛سن 2/2±3/22 سال.قد 6/5±2/162 سانتی مترف وزن 6/8±4/59 کیلو گرم) انتخاب شدند . جمع آوری اطلاعات به صورت مصاحبه با نمونه های تحقیق با استفاده از پرسشنامه PMS صورت گرفته است. و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی دو گروه مستقل استفاده شد. نتایج : یافته های تحقیق حاکی از آن بود که دانشجویان ورزشکار(8/5±2/10) به طور معنی داری علائم جسمی کمتری نسبت به گروه غیر ورزشکار(7/7±7/12) داشته اند(79/1-tو024/0-P) اما در رابطه با علائم روحی بین دختران ورزشکار(9/8±2/11) و غیر ورزشکار(6/9±7/14) اختلاف معنی داری وجود نداشت (87/1-tو425/0-P). همچنین بین دختران ورزشکار(16/2-tو 175/0-P)در خصوص شدت علائم PMS نتایج نشان داد که در مجموع 5/93درصد (187 نفر) از آزمودنی ها به سندرم پیش از قاعدگی مبتلا هستندکه نتایج تحلیل های آماری نشان داده که در مجموع 5/93درصد (187 نفر) از آزمودنی ها(96درصد) در این رابطه وجود ندارد(16/2-tو 175/0-P) در خصوص شدت علائم PMS، نتایج بیانگر آن بود که دختران ورزشکار شدت علائم پایین تری نسبت به دختران غیر ورزشکار داشته اند اما نتایج آزمون تی این اختلاف را معنی دار نشان نداد(01/2-tو 775/0-P)بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده و پایین بودن علائم جسمی در دختران ورزشکار نسبت به دختران غیر ورزشکار و با توجه به اینکه روش های درمانی بلن موثر بیخط فاقد عوارض جانبی،آسان و قابلدسترس باشد پیشنهاد می شود که خانم های مبتلا به PMSعلاوه بر توجه به تمامی موارد تاثیر گذار بر سندرم پیش قاعدگی،در هفته چند جلسه به انجام تمرینات ورزشی منظم بپردازند.
محمود نیک سرشت؛ مقصود پیری؛ حمید آقای علی نژاد؛ علی نیک سرشت علی نیک سرشت
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر تمرین استقامتی،پلایومتریک و موازی بر ویژگی های بیوانرژیک و مهارتی بازیکنان فوتبال مرد انجام شد. روش تحقیق: بیست و نه فوتبالیست با میانگین سن 72/4 ± 42/25 سال ، قد 1/7 ± 6/177 سانتی متر و توده بدن 6/177 ± سانتی متر و توده بدن 59/6 ± 2/73 کیلو گرم به روش نمونه گیری تصادفی در سه گروه استقامتی(10- n) پلایومتریک (10- n)و موازی (9-n)قرار ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر تمرین استقامتی،پلایومتریک و موازی بر ویژگی های بیوانرژیک و مهارتی بازیکنان فوتبال مرد انجام شد. روش تحقیق: بیست و نه فوتبالیست با میانگین سن 72/4 ± 42/25 سال ، قد 1/7 ± 6/177 سانتی متر و توده بدن 6/177 ± سانتی متر و توده بدن 59/6 ± 2/73 کیلو گرم به روش نمونه گیری تصادفی در سه گروه استقامتی(10- n) پلایومتریک (10- n)و موازی (9-n)قرار گرفتند. تمرین استقامتی شامل4 نوبت دویدن4 دقیقه ای با شدت 90-95 درصد ضربان قلب بیشینه با 3 دقیقه استراحت فعال بین نوبت ها بود. تمرین پلایومتریک شامل 9 حرکت جهشی و پرتابی در 3 نوبت با 10 تکرار بود که با شدت پایین تا بیشینه انجام شد. تمرین موازی شامل اجرای هر دو تمرین استقامتی و پلایومتریک در یک جلسه بود که ابتدا تمرین پلایومتریک و سپس تمرین استقامتی اجرا شد.تمرینات به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه اجرا شد. قبل و بعد از دوره تمرین،آزمون های 1600 متر برای توان هوازی بیشینه،پرش عمودی وRAST برای توان بی هوازی و مور- کریستین برای مهارت های فوتبال اجرا شد. از آزمون های t استیودنت ،تحلیل واریانس یک طرفه وLSD برای تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج: نشان داد توان هوازی بیشینه در گروه استقامتی، پلایومتریک و موازی به طور معنی داری افزایش یافت پرش عمودی در گروه های پلایومتریک و موازی افزایش معنی دار داشت،همچنین در این گروه ها میانگین و اوج توان بی هوازی افزایش و شاخص خستگی کاهش معنی داری نشان داد.ولی دغییر معنی داری در هیچ یک از این متغیرها در گروه استقامتی دیده نشد. همچنین تغییر معنی داری در کیفیت مهارت های شوت زدن و در بیل کردن در هیچ یک از گروه ها دیده نشد. نتیج گیری: به نظر می رسد تمرین موازی پلایومتریک و استقامتی به تنها بر ویژگی های بیو انرژیک و مهارتی اثر منفی ندارد. بلکه موجب افزایش معنی دارmax₂ VOو میانگین توان بی هوازی و کاهش معنی دار شاخص خستگی نسبت به تمرینات پلایومتریک و استقامتی صرف شده است.
مریم عرب اسدی؛ محمدرضا کردی؛ عباسعلی گائینی
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر تمرین و ویبریشن (WBV) بر عوامل آمادگی جسمانی دختران دانشجوی فعال و غیر فعال بود. روش تحقیق :40 دانشجوی(20فعال و 20 غیرفعال) با میانگین سنی 53/1±62/21، قد 54/5±33/165، وزن 55/5±36/59و BMI 42/±33/21 به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. گروه فعال و غیرفعال هر کدام به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تجربی(10=n)تقسیم شدند. برنامه ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر تمرین و ویبریشن (WBV) بر عوامل آمادگی جسمانی دختران دانشجوی فعال و غیر فعال بود. روش تحقیق :40 دانشجوی(20فعال و 20 غیرفعال) با میانگین سنی 53/1±62/21، قد 54/5±33/165، وزن 55/5±36/59و BMI 42/±33/21 به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. گروه فعال و غیرفعال هر کدام به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تجربی(10=n)تقسیم شدند. برنامه تمرین WBV شامل سه هفته (3جلسه در هفته) بود که جلسات با 5 وهله یک دقیقه ای ( یک دقیقه تمرین WBV و یک دقیقه استراحت) آغاز و تا 8 وهله افزایش پیدا کرد. شدت این تمرین با فرکانس 40 هرتز و دامنه 10میلی متر تنظیم گردید. به منظور بررسی تاثیر تمرین WBV، 3 آزمون قدرت بیشینه اندام پایین تنه،استقامت عضلانی(پرش به طرفین)و انعطاف پذیری (خمش به سمت پایین)در ابتدا و پس از سه هفته تمرین انجام شد. داده های بدست آمده با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی ANOVA، آزمون t همبسته و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد و نتایج پژوهش نشان داد که سه هفته تمرین ویبریشن تاثیر معنی داری بر قدرت دانشجویان فعال و غیر فعال ( به ترتیب 001/0-Pو 006/0-P) استقامت عضلانی (به ترتیب029/0-P و 03/0-P) و انعطاف عضلات پایین تنه ( به ترتیب02/0-P و 02/0-P) داشته است و در گروه های کنترل فعال و غیرفعال هیچ تغییر معنی داری در عوامل مورد مطالعه حاصل نشد. بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان گفت که تمرین ویبریشن بر بهبود قدرت، انعطاف پذیری و استقامت عضلاتی دختران فعال و غیرفعال موثر است.
ابراهیم بنی طالب؛ محمد فرامرزی؛ اکبر اعظمیان جزی؛ مهشید سلیمانی
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
نگرانی هایی در مورد مصرف مواد مخدر که دارای آثار افزایش وزن و اختلالات برخوریپس از ترک هستند. وجود دارد. الگوهای تغذیه ای نامناسب و افزایش بیش از حد وزن در دوره بازگشت از اعیاد به مواد مخدر و الکل مشاهده شده است. هدف از این تحقیق بررسی کارایی یک دوره فعالیـت بدنی و برخی متغیرهای آنتروپومتریک چون( وزن، شاخص توده بدنی و نسبت محیط کمر به ...
بیشتر
نگرانی هایی در مورد مصرف مواد مخدر که دارای آثار افزایش وزن و اختلالات برخوریپس از ترک هستند. وجود دارد. الگوهای تغذیه ای نامناسب و افزایش بیش از حد وزن در دوره بازگشت از اعیاد به مواد مخدر و الکل مشاهده شده است. هدف از این تحقیق بررسی کارایی یک دوره فعالیـت بدنی و برخی متغیرهای آنتروپومتریک چون( وزن، شاخص توده بدنی و نسبت محیط کمر به باسن) چربی های خونی و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی(kaeP² VO، قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و درصد چربی مدت 30تا 60 روز در دوره ترک اعتیاد بسر می بردند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به نسبت 1:1 تحت نظارت ناظر پروژه به گروه تجربی(32نفر) و کنترل (30نفر) تقسیم شدند. از 62 آزمودنی 38 نفر موفق به اتمام دوره تحقیق شدند(20آزمودنی گروه تجربی،18 آزمودنی گروه کنترل) 12 هفته تمرین شامل شرکت در فعالیت ها و ورزش هایی مانند بازی بدمینتون، پیاده روی و دوی نرم بود. ترکیب بدنی به وسیله کالیپر، کلسترول تام، لیپوپروتئین با دانسته بالا و پایین و تری گلیسیرید از طریق کیت های تشخیصی آنزیمی در ابتدا و پایان دوره مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در گروه تمرینی در میزان کشش بارفیکس، تعداد درازونشست و انعطاف پذیری افزایش معنی داری مشاهده شد.(01/0>P) نسبت محیط کمر به باسن در آزمودنی های گروه تجربی تفاوت معنی داری در پیش آزمون و پس آزمون نداشت(05/0>P) اما بین گروه کنترل و تجربی تفاوت معنی داری مشاهده شد(05/0>P) در آزمودنی های گروه کنترل در پایان 12 هفته در TCوTGوLDLتغییرات مشاهده شد. در حالی که در مقایسه با شروع تمرین افزایش معنی داری در مقایسه با شروع تمرین افزایش معنی داری در مقدار HDL و VLDL وجود نداشت(05/0
حمید اراضی؛ احسان اصغری؛ نوید لطفی
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات یک جلسه تمرینات ویژه آماده سازی و مهارتی بر متغیرهای هماتولوژیک کونگ فو کاران زبده انجام شد. روش تحقیق: بدین منظور،8 کونگ فو کار با میانگین سنی46/0 ±21 سال ، وزن 6/3±8/63 کیلو گرم قد 3/3± 170 سانتی متر و توان هوازی 2/3 ±4/47 میلی لیتر کیلو گرم در دقیقه در این مطالعه شرکت کردند. از آزمودنی ها خواسته شد 90دقیقه تمرینات ویژه ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات یک جلسه تمرینات ویژه آماده سازی و مهارتی بر متغیرهای هماتولوژیک کونگ فو کاران زبده انجام شد. روش تحقیق: بدین منظور،8 کونگ فو کار با میانگین سنی46/0 ±21 سال ، وزن 6/3±8/63 کیلو گرم قد 3/3± 170 سانتی متر و توان هوازی 2/3 ±4/47 میلی لیتر کیلو گرم در دقیقه در این مطالعه شرکت کردند. از آزمودنی ها خواسته شد 90دقیقه تمرینات ویژه آماده سازی و مهارتی شامل: 20دقیقه گرم کردن،20دقیقه جهش ها و غلت ها 10 دقیقه شنا،شکم و بارفیکس 30دقیقه مرور فنون ویژه کونگ فو و 10 دقیقه سرد کردن را انجام دهند. سپس جهت ارزیابی تاثیر تمرین بر متغیرهای خونی، نمونه های خون وریدی قبل و بلافاصله پس از تمرین گرفته شد. از آزمون آماری t همبسته جهت بررسی تغییر زیرگروه های هماتولوژیکی استفاده شد(05/0 ≤P) نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین مقدار HGB،HCT،RBC،MCV،MCH،PLT پیش و پس از فعالیت تفاوت معنی داری وجود دارد. مقادیر RBC، HGB، MCV، HCT به طور معنی داری کاهش پیدا کرده است. در حالی که PLTو MCHبه طور معنی داری افزایش یافته اند. این نتایج نشان داد یک جلسه تمرین ویژه آماده سازی و مهارتی می تواند به عنوان محرک ویژه پاسخ های هماتولوژیکی و ایجاد تغییر در متغیرهای هماتولوژیکی عما نماید. بنابراین این مدل از فعالیتهای ممکن است بر اجرای ورزشکار تاثیر بگذارد.
مریم نورشاهی؛ خسرو ابراهیم؛ بیتا دانشجو
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تاثیر ماساژ LPG به عنوان مکمل برنامه هوازی در کاهش چربی زیرپوستی بدن بود. روش تحقیق: بدین منظور تعداد 45 از زنان داوطلب 40-25 سال منطقه غرب تهران انتخاب و بر اساس شاخص توده بدن (BMI) به طور همگن در سه گروه تمرینی فعالیت هوازی،ماساژ توسط دستگاه LPG و فعالیت هوازی همراه با ماساژ LPG قرار گرفتند. فعالیت هوازی 30دقیقه با شدت 55 درصد ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر تاثیر ماساژ LPG به عنوان مکمل برنامه هوازی در کاهش چربی زیرپوستی بدن بود. روش تحقیق: بدین منظور تعداد 45 از زنان داوطلب 40-25 سال منطقه غرب تهران انتخاب و بر اساس شاخص توده بدن (BMI) به طور همگن در سه گروه تمرینی فعالیت هوازی،ماساژ توسط دستگاه LPG و فعالیت هوازی همراه با ماساژ LPG قرار گرفتند. فعالیت هوازی 30دقیقه با شدت 55 درصد ضربان قلب بیشینه به طور فزاینده بود. ماساژ توسط دستگاه LPG در نواحی شکم، پهلوها، نشیمنگاه، ران به مدت 30دقیقه انجام شد. برنامه هر گروه دو جلسه در هفته و به مدت هشت هفته برگزار شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق از آزمون آماری ANOVA دو طرفه به اندازه گیری مکرر در سطح معنی داری(05/0 ≥P)استفاده شد. نتایج حاکی از کاهش معنی دار چربی زیرپوستی نواحی شکم، ایلیاکرست و ران در گروه فعالیت هوازی به ترتیب 11%، 4% و 4/8% و فعالیت هوازی- ماساژ 18% ، 9/12% بودهمچنین کاهش چربی زیرپوستی در فعالیت هوازی- ماساژ بطور معنی داری بیشتر از برنامه فعالیت هوازی بود. بیشترین کاهش در هر دو گروه، در ناحیه شکم مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، ورزش هوازی باید به عنوان رکن اصلی برنامه های کاهش وزن قرار گیرد . ماساژ وقتی همراه با فعالیت هوازی باشد می تواند کاهش چربی موضعی بیشتری را به همراه داشته باشد.
سیده نسیم حبیب زاده؛ فرهاد رحمانی نیا؛ حسن دانشمندی
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر برنامه پیاده روی بر چگالی استخوان دختران لاغر در پیشگیری از کاهش چگالی استخوانی و پوکی استخوان بود. 20 نفر از دخترا لاغر غیروز شکار 19-25 سال به طور داوطلبانه در این پیوهش شرکت کردند و سپس به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره شاهد و تجربی تقسیم شدند. در ابتدای چگالی استخوانی(BMD) آزمودنی ها در دو ناحیه ران و ستون فقرات ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر برنامه پیاده روی بر چگالی استخوان دختران لاغر در پیشگیری از کاهش چگالی استخوانی و پوکی استخوان بود. 20 نفر از دخترا لاغر غیروز شکار 19-25 سال به طور داوطلبانه در این پیوهش شرکت کردند و سپس به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره شاهد و تجربی تقسیم شدند. در ابتدای چگالی استخوانی(BMD) آزمودنی ها در دو ناحیه ران و ستون فقرات به روش جذب دوگانه اشعه ایکس(DEXA) و همچنین پارامترهای خونی در آزمایشگاه اندازه گیری شدند. سپس گروه تجربی برنامه پیاده روی را که شامل 30 دقیقه پیاده روی مداوم با شدت 50/75 درصد حداکثر ضربان قلب 3جلسه در هفته و به مدت 2 ماه بود. انجام دادند. ذتمام اندازه گیری ها بعد از 2 ماه تکرار شدند.برای تجزیه و تحلیل داده ها از t- استودنت در گروه های ناهمبسته در پیش آزمون و پس آزمون در سطح(05/0 >p)استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که برنامه پیاده روی بر چگالی استخوانی ران و ستون فقرات (L4-L2) و غلظت کلسیم و فسفر سرم دختران لاغر گروه تجربی اثر معنی دار نداشت،اما سطح استروژن سرم در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود(004/0=P)همچنین کل وزن بدنی دختران لاغر نیز نسبت به مقدار پایه تغییر نکرد،اما توده عضلانی در گروه تجربی افزایش و توده چربی و درصد توده چربی به طور معنی داری کاهش یافتند(0005/0-P) . این پژوهش نتیجه گرفت که برنامه پیاده روی در کوتاه مدت بر چگالی استخوان دختران لاغر اثر نداشت و این بدان معنی است که آن ها همچنان در معرفی خطر ابتلا به پوکی اسخوان قرار دارند.در نتیجه به نظر می رسد به تحقیقات بیشتری برای پیشگیری از این بیماری در دختران لاغر نیاز است.
داریوش شیخ الاسلامی وطنی؛ سعید رضا نوری مفرد؛ مرتضی بهرامی نژاد
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
بر خلاف افراد غیرفعال و اغلب ورزشکاران آماتور که معمولا به برنامه های تمرینی خاص پاسخ نشان می دهند. این وضعیت در مورد ورزشکاران حرفه ای هنوز نامعلوم است.و نتایج تحقیقات معدودی که در این زمینه وجود دارد نیز ضد و نقیض است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته برنامه ورزشی منتخب بر پارامترهای قلبی- تنفسی، ترکیب بدنی و میزان متابولیسم پایه ...
بیشتر
بر خلاف افراد غیرفعال و اغلب ورزشکاران آماتور که معمولا به برنامه های تمرینی خاص پاسخ نشان می دهند. این وضعیت در مورد ورزشکاران حرفه ای هنوز نامعلوم است.و نتایج تحقیقات معدودی که در این زمینه وجود دارد نیز ضد و نقیض است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته برنامه ورزشی منتخب بر پارامترهای قلبی- تنفسی، ترکیب بدنی و میزان متابولیسم پایه BMR در ورزشکاران حرفه ای بود. روش تحقیق: برای این منظور 7 ورزشکار تیم ملی مشت زنی با میانگین قد3/22±2/176 سانتی متر و وزن 51/18±91/74 کیلوگرم انتخاب شدند قبل و پس از اتمام دوره به لحاظ متغیرهای قلبی- تنسی(اکسیژن مصرفی در آستانه لاکتات، حداکثر اکسیژن مصرفی میزان تهویه در سه شرایط استراحت، آستانه لاکتات وmax ²VO تعداد ضربان قلب آستانه لاکتات، و تعداد ضربان قلب در شرایط max ²VO) BMRو ترکیب بدنی( وزن توده چربی درصد چربی BMI،LBM، توده عضلانی و میزان کل مایعات بدن)به کمک دستگاه گازآنالایزر و دستگاه اندازه گیری ترکیب بدنی مورد ارزیابی قرار گرفتند همچنین همبستگی بین متغیرهای ترکیب بدنی، قلبی- تنفسی وBMR مدنظر قرار گرفت. نتایج آزمونt جفتی نشان داد این برنامه خاص( با شدت و الگوی ارائه شده) تاثیری بر متغیرهای ترکیب بدنی در آزمودنی های مورد نظر ندارد هرچند متغیرهای قلبی- تنسی برخی از متغیرهای قلبی- تنسی ( تهویه دقیقه ای) با اکثر پارامترهای ترکیب بدنی، و همچنین رابطه BMR با بیشتر شاخص های ترکیب بدنی بود. بحث و نتیجه گیری: در کل یافته های ما بیان گر آن است که احتمالا چنین برنامه می تواند بر فاکتورهای قلبی- تنسی مورد نظر تا حدودی اثرگذار باشد. خصوصا چنان چنان چه طول دوره تمرینی طولانی تر باشد. اما ظاهرا ویژگی های ترکیب بدنی ورزشکارانی در این سطح تاثیر قرار نمی گیرد
علیرضا سلیمی آوانسر
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت های موجود بین بازیکنان نوجوان، جوان و بزرگسال از نظر ویژگی های بدنی، ارتفاع پرش عمودی، مدت زمان و نتایج مسابقات والیبال بوده تا از این طریق گامی در جهت توسعه معیار های ارزیابی بازیکنان والیبال برداشته شود. روش تحقیق: بازیکنان و تیم های شرکت کننده در 8 رویداد مهم بی نالمللی والیبال جامعۀ آماری ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت های موجود بین بازیکنان نوجوان، جوان و بزرگسال از نظر ویژگی های بدنی، ارتفاع پرش عمودی، مدت زمان و نتایج مسابقات والیبال بوده تا از این طریق گامی در جهت توسعه معیار های ارزیابی بازیکنان والیبال برداشته شود. روش تحقیق: بازیکنان و تیم های شرکت کننده در 8 رویداد مهم بی نالمللی والیبال جامعۀ آماری این تحقیق را تشکیل دادند. در مجموع اطلاعات مربوط به 128 تیم از کشور های مختلف جهان و 1536 نفر از بازیکنان تیم های ملی (قد، وزن، سن، ارتفاع پرش عمودی در حالت اسپک و دفاع)، 415 مسابقه و 1530 ست (نتایج دقیق مسابقات، اختلاف امتیازات و مدت زمان هر یک از بازی ها) از طریق برگزارکنندگان مسابقات و فدراسیون جهانی والیبال جمع آوری گردید. در نهایت تفاوت های موجود بین رده های سنی مختلف از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی قرار گرفت تا اختلافات معن یدار در سطح(05/0=a)مشخص گردد. نتایج: نتایج نشان داد که تیم های با میانگین سنی بالا شانس بیشتری برای موفقیت داشتند. در همه فاکتور های مورد بررسی اختلاف میانگی نها بین رده بزرگسالان با جوانان و نوجوانان معنی دار بود. مدت زمان مسابقات بزرگسالان بطور معنی داری از جوانان و نوجوانان بیشتر است. نتیجه گیری: ویژگی های بدنی به تنهایی نمی توانند در سطوح بی نالمللی تاثیر معنی داری در موفقیت تیم ها داشته باشد. نوسان بسیار زیاد مدت زمان بازی ها در هر سه ردة سنی ( از 45 دقیقه تا 148 دقیقه) باید مورد تامل قرار گرفته و راه حلّ مناسبی برای کنترل زمان مسابقات مورد آزمایش قرار گیرد.
حمید محبی؛ ابوذر جوربنیان؛ سعید یونسی؛ رضا معصومی راد
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف از مطالعه حاضر، بررسی دانش، نگرش و میزان مصرف مکملهای ویتامینی و مواد معدنی ورزشکاران تیمهای ملی بود.روش تحقیق: نمونه های این مطالعه را 68 ورزشکار تیمهای ملی در رشته های والیبال(12-n) وزنه برداری(7-n) کشتی(7-n)تکواندو(10-n)بسکتبال(10-n) جودو(5-n)و بوکس(8-n)تشکیل دادند که بهمنظور اندازهگیری نگرش و میزان مصرف مکملهای ویتامینی، از پرسشنامه ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از مطالعه حاضر، بررسی دانش، نگرش و میزان مصرف مکملهای ویتامینی و مواد معدنی ورزشکاران تیمهای ملی بود.روش تحقیق: نمونه های این مطالعه را 68 ورزشکار تیمهای ملی در رشته های والیبال(12-n) وزنه برداری(7-n) کشتی(7-n)تکواندو(10-n)بسکتبال(10-n) جودو(5-n)و بوکس(8-n)تشکیل دادند که بهمنظور اندازهگیری نگرش و میزان مصرف مکملهای ویتامینی، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. به علاوه متغیرهای زمینهای و کنترلی دیگری نیز برای توصیف بیشتر متغیر وابسته، شامل سابقه ورزشی آزمودنیها ثبت شد. نتایج: نتایج نشان داد که میزان مصرف ویتامین E کلسیم و مولتی ویتامین در بین ورزشکاران بیشتر بوده، در حالیکه اسید پانتوتنیک و فولئات به مقدارکمتری استفاده شده است. همچنین مشخص شد که بین نگرش و میزان مصرف مکملها همبستگی متوسطی برقرار است R=0/545- P<0/01 اما بین دانش تغذیه با نگرش و میزان مصرف مکمل ها رابطهی معنیدار وجود ندارد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین مقدار مصرف مکمل های ویتامینی و مواد معدنی ورزشکاران رشته وزنه برداری با ورزشکاران سایر رشته های ورزشی و بین رشته بوکس با والیبال، تکواندو و بسکتبال، تفاوت معنی داری وجود دارد P<0/01 نتیجه گیری: بر اساس یافتههای تحقیق میتوان نتیجه گرفت که ورزشکاران تیمهای ملی به دانش بیشتری در مورد مصرف مکملهای ویتامینی و معدنی نیاز دارند و احتمالاٌ باید میزان مصرف اینگونه مکمل ها در ورزشکاران بیشتر کنترل شود. پیشنهاد می شود که در تحقیقات آینده عوامل اثر گذار بر دانش و نگرش مکمل های تغذیهای در مقیاسی وسیع تر و جامع تر مورد مطالعه قرار گیرد.
فرحناز تقی زاده؛ سید محمود حجازی؛ عباس نوریان
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: مولتیپل اسکلروزیس MS بیماری سیستم اعصاب مرکزی است که با نشان هها و علائم جسمی و روحی مختلف از جمله خستگی و ناتوانی جسمی شناسایی می شود. هدف این پژوهش، عبارت است از، بررسی تاثیر تمرینات هوازی منتخب بر زمان بروز خستگی و برخی از فاکتورهای فیزیولوژیکی بیماران مبتلا به MS روش تحقیق: بدین منظور از میان 100 نفر بیمار زن مبتلا به MS از ...
بیشتر
هدف تحقیق: مولتیپل اسکلروزیس MS بیماری سیستم اعصاب مرکزی است که با نشان هها و علائم جسمی و روحی مختلف از جمله خستگی و ناتوانی جسمی شناسایی می شود. هدف این پژوهش، عبارت است از، بررسی تاثیر تمرینات هوازی منتخب بر زمان بروز خستگی و برخی از فاکتورهای فیزیولوژیکی بیماران مبتلا به MS روش تحقیق: بدین منظور از میان 100 نفر بیمار زن مبتلا به MS از نوع عود و بهبود شهرستان مشهد، تعداد 25 نفر با مقیاس ناتوانی جسمانی (EDSS:1/5-6)میانگین مدت بیماری 1±4 سال و میانگین سن 25 سال، بصورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی(15نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. به منظور ارزیابی زمان بروز خستگی، ضربان قلب وفشار خون، به ترتیب از دوچرخه کارسنج، دستگاه الکتروکاردیوگرام و فشار سنج بادی استفاده شد. پس از انجام پیش آزمون، یافته های اندازه گیری شده درمتغیر ها بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. گروه تجربی علاوه بر درمان های دارویی، در تمرینات هوازی تناوبی، روی دوچرخه ثابت با شدت حدود 60 درصد حداکثر ضربان قلب، بطور فزاینده، 3 جلسه در هفته، به مدت شش هفته شرکت کردند. در مدت شش هفته، گروه کنترل تحت درمان های دارویی معمول بودند و فعالیت های روزمره خود را انجام می دادند.سپس پس آزمون، مشابه پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. داده ها بوسیله آمار توصیفی واستنباطیt مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری برای رد یا قبول فرضیات05/0>P در نظر گرفته شد. نتایج: پس از مداخله،زمان بروز خستگی، فقط در گروه تجربی افزایش معنی دار داشت. اما یافته ها در مورد ضربان قلب و فشار خون استراحت، بین دو گروه معنی دار نبود. نتایج بدست آمده نشان داد که 6 هفته تمرین هوازی تناوبی بر روی دوچرخه ثابت، 3بار در هفته، با شدتی حدود 60 درصد حداکثر ضربان قلب، به صورت منظم، با نظارت مربی و در کنار درمانهای دارویی بیماران MS ،از نوع عود و بهبود و با ناتوانی جسمانی خفیف تا متوسط(EDSS:1/5-6) در به تاخیر انداختن زمان بروز خستگی، تاثیر مثبت دارد. اما این مدت تمرین، در مورد ضربان قلب و فشار خون استراحت بیماران MS بی تاثیر است. نتیجه گیری : براساس یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری نمود که تمرین تناوبی کوتاه مدت بر بروز خستگی تاثیر مثبت اما بر عوامل همودینامیک بیماران MS بی تاثیر است.
بختیار ترتیبیان؛ مرتضی بیرامی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین پاسخ های حاد تهویه ای به فعالیت هوازی شدید با اندازه بدن و برآورد پاسخ های حاد تهوی های یعنی حجم بازدمی پر فشار در ثانیه اول، ظرفیت حیاتی قوی، ظرفیت حیاتی، تهویه ارادی بیشینه و حجم جاری افراد16-13 سال بعد از فعالیت هوازی شدید بود. روش تحقیق: تعداد 80 نفر دانش آموز (قد192-141 سانتی متر، وزن ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین پاسخ های حاد تهویه ای به فعالیت هوازی شدید با اندازه بدن و برآورد پاسخ های حاد تهوی های یعنی حجم بازدمی پر فشار در ثانیه اول، ظرفیت حیاتی قوی، ظرفیت حیاتی، تهویه ارادی بیشینه و حجم جاری افراد16-13 سال بعد از فعالیت هوازی شدید بود. روش تحقیق: تعداد 80 نفر دانش آموز (قد192-141 سانتی متر، وزن 95-32 کیلوگرم و 30-6/14-BMI)بصورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابتدا ویژگی های آنتروپومتریک دانش آموزان اندازه گیری شدند. درمرحله بعد پاسخ های حاد تهوی های آزمودن یها بلافاصله پس از انجام دوی 1600 متر با استفاده از اسپیرومتر اندازه گیری گردید. با استفاده از مدل رگرسیون خطی (روش گام به گام) متغیرهای قد، وزن و شاخص توده بدن به عنوان مقادیر پیش بینی کننده پاسخهای حاد تهویه ای استفاده شدند. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای آزمون عملکرد ریوی به قد، وزن و شاخص توده بدن وابسته هستند. بالاترین همبستگی برای هر عملکرد ریوی با قد به دست آمد. بزرگترین همبستگی مثبت برای ظرفیت حیاتی با قد مشاهده شد(53/0-r)نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که عوامل پیکرسنجی مانند قد، وزن و شاخص توده بدن می توانند پیشگو کننده مناسبی برای عملکرد تنفسی درفعالیت هوازی شدید باشند.
افشار جعفری؛ فریبا آقائی؛ سعید دباغ نیکوخصلت
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: کاهش غلظت گلوتامین خون اغلب در شرایط استرس زا مانند جراحت، گرسنگی یا تمرینات بدنی شدید به صورت چشم گیر ی موجب ضعف دستگاه ایمنی بدن می شود. از اینرو، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تأثیر یک وهله فعالیت وامانده ساز همراه با مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین بر پروتئین واکنشگر-C با حساسیت بالاHs-CRP سرم مردان غیر ورزشکار انجام شد. روش ...
بیشتر
هدف تحقیق: کاهش غلظت گلوتامین خون اغلب در شرایط استرس زا مانند جراحت، گرسنگی یا تمرینات بدنی شدید به صورت چشم گیر ی موجب ضعف دستگاه ایمنی بدن می شود. از اینرو، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تأثیر یک وهله فعالیت وامانده ساز همراه با مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین بر پروتئین واکنشگر-C با حساسیت بالاHs-CRP سرم مردان غیر ورزشکار انجام شد. روش تحقیق: در این تحقیق 20 نفر مرد داوطلب غیرورزشکار (سن 68/1±21 سال؛توده بدن:53/7±32/22 کیلوگرم مربع) انجام شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه همگن (فعالیت- گلوتامین،فعالیت - دارونما) جایگزین و به روش دوسوی هکور مطالعه شدند. هر دو گروه در یک فعالیت وامانده ساز(دوی 20 متر رفت و برگشت) شرکت کردند که دراین راستا یک ساعت قبل از شروع فعالیت مکمل گلوتامین و دارونما ( 5 گرم گلوتامین یا دارونما به صورت محلول در 300 میلی لیتر محلول5% سوکروز مصرف کردند. نمونه گیری خونی یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از انجام آزمون ورزشی گرفته شد. میزان تغییرات پروتئین واکنشگر-C توسط روش کمی سروایمونولوژی و دستگاه الایزا مورد بررسی قرارگرفت. داده های جمع آوری شده به صورت میانگین و انحراف استاندارد با استفاده از آزمون های استنباطیt همبسته و مستقل در سطح 05/0>P در حالی که در گروه کنترل افزایش این شاخص(16%) معنی دار بود 001/0>P به عبارتی،میانگین و دامنه ی تغییرات پروتئین واکنشگر-C دو گروه پس از اجرای قرارداد تمرینی به طور معنی دار متفاوت بود001/0>P نتیجه گیری: در کل با توجه به افزایش کمتر پروتئین واکنشگر-C گروه گلوتامین در مقایسه با گروه کنترل می توان عنوان کرد که احتمالاً مصرف گلوتامین می تواند در تعدیل پروتئین واکنشگر-C یا التهاب مؤثر باشد. اما اظهار نظر قطعی در این رابطه منوط به انجام تحقیقات و مطالعات بیشتر می باشد.
علی برزگری؛ سعید شاکریان؛ ایوب مهدی وند؛ لیلا ضامنی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: اندازه گیری درصد چربی بدن به طور گسترده ای برای ارزیابی وضعیت رشد، تغذی های و درمان بیماریها به کار برده می شود. لذا هدف این مطالعه، اعتباریابی روش های چین پوستی و مقاومت بیوالکتریکی با روش مرجع هیدروستاتیک در تعیین درصد چربی بدن افراد فعال م یباشد. روش تحقیق: از میان دانشجویان پسر دانشکده تربیت بدنی اهواز، 40 نفر به صورت تصادفی ...
بیشتر
هدف تحقیق: اندازه گیری درصد چربی بدن به طور گسترده ای برای ارزیابی وضعیت رشد، تغذی های و درمان بیماریها به کار برده می شود. لذا هدف این مطالعه، اعتباریابی روش های چین پوستی و مقاومت بیوالکتریکی با روش مرجع هیدروستاتیک در تعیین درصد چربی بدن افراد فعال م یباشد. روش تحقیق: از میان دانشجویان پسر دانشکده تربیت بدنی اهواز، 40 نفر به صورت تصادفی با میانگین وانحراف استاندارد سن (73/2±2/22 سال) قد(08/6±27/176 سانتی متر) و وزن (41/7±92/69 کیلو گرم)انتخاب گردید. در ابتدا اندازه چگالی بدن شرکت کنندگان به روشهای هیدروستاتیک، چین پوستی (معادله هفت موضعی جکسون و پولاک) و تکنیک مقاومت بیوالکتریکی تعیین گردید. سپس اندازه درصد چربی زیر پوستی به وسیله رابطه "سایری و بروزک" برای هر سه روش برآورد گردید. در تجزیه و تحلیل آماری، از روشهای برآورد خطای استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و آزمونt زوجی استفاده گردید05/0>P نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که معادله ی هفت موضعی جکسون و پولاک نسبت به روش هیدروستاتیک (وزن کشی زیر آب)اختلاف معنی داری داشته است P<0/001.R-0/959.SEE-0/73 در صورتی که که اعتبار دستگاه مقاومت بیو الکتریکی نسبت به روش معیار مورد تایید قرار گرفت P<0/083.R-0/946.SEE-1/75 نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق میتوان اظهار داشت زمانیکه نمونهی آماری از نژادها و قومیتهای مختلف باشند، روش مقاومت بیوالکتریکی، روش مناسبی برای اندازه گیری درصد چربی بدن در افراد فعال محسوب می شود و می تواند جایگزین مناسبی برای روش پر هزینه هیدروستاتیک باشد.
حشمت الله پارسیان؛ خسرو ابراهیم؛ حجت اله نیک بخت؛ فتانه خانعلی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین استقامتی بر hs – CRP سرمی به عنوان یک عامل التهابی پیشگویی کننده بیماری های قلبی- عروقی در مردان جوان تمرین نکرده بود. روش تحقیق: به همین منظور 30 دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران به صورت داوطلب و سالم با دامنه سنی 20 تا 30 سال از رشته های مختلف تحصیلی از بین داوطلبین واجد ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین استقامتی بر hs – CRP سرمی به عنوان یک عامل التهابی پیشگویی کننده بیماری های قلبی- عروقی در مردان جوان تمرین نکرده بود. روش تحقیق: به همین منظور 30 دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران به صورت داوطلب و سالم با دامنه سنی 20 تا 30 سال از رشته های مختلف تحصیلی از بین داوطلبین واجد شرایط انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه، تمرین استقامتی و کنترل تقسیم شدند. برنامۀ تمرین گروه استقامتی 12 هفته تمرین شامل 3 دوره تمرین 4 هفته ای و هر هفته 3 جلسه تمرین بود، به طوری که در هر جلسه ابتدا گروه آزمایشی 10 دقیقه گرم کردن عمومی را انجام م یداد و سپس به صورت متناوب و فزاینده روی دوچرخه کارسنج از 4 تکرار 3 دقیقه ای به 8 تکرار 3 دقیقه ای در پایان دوره و شدت تمرینات از 80 تا 95 درصد ضربان قلب بیشینه رسید. قبل و بعد از 12 هفته تمرین از همۀ آزمودنی ها خون گیری(5میلی گرم)به عمل آمد، مقدار CRP سرم آزمودنی ها به صورت کمی و به روش ایمنو توربیدیمتری با حساسیت بالا انداز هگیری شد. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون هایt همبسته وt مستقل در سطح معنی داری05/0>P استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد، تمرین استقامتی باعث کاهش معنی دار hs – CRP در مردان جوان تمرین نکرده می شود 05/0>P نتیجه گیری: بنابراین تمرین استقامتی پژوهش حاضر باعث کاهش عامل التهابی CRP می شود و احتمالا می توان نتیجه گرفت 1 این تمرین به عنوان یک عامل پیش بین و پیش گویی کننده خطر اختلالات قلبی-عروقی بعدی در مردان جوان مورد استفاده قرار گیرد
محمد فرامرزی؛ مهدی طاهری گندمانی؛ محمدرضا دهخدا؛ روح الله طاهری گندمانی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک دوره کاهش بار تمرین و کاهش بار تمرین به همراه مصرف مکمل کراتین بر عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی بازیکنان فوتبال بود. روش تحقیق: بدین منظور 18 نفر از بازیکنان یکی از تیم های فوتبال لیگ برتر استان چهارمحال و بختیاریمیانگین سن 26/1±77/18 سال . وزن 99/6±07/64 کیلوگرم و قد 77/5±50/174 سانتی متر)که در دوره آماده سازی ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک دوره کاهش بار تمرین و کاهش بار تمرین به همراه مصرف مکمل کراتین بر عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی بازیکنان فوتبال بود. روش تحقیق: بدین منظور 18 نفر از بازیکنان یکی از تیم های فوتبال لیگ برتر استان چهارمحال و بختیاریمیانگین سن 26/1±77/18 سال . وزن 99/6±07/64 کیلوگرم و قد 77/5±50/174 سانتی متر)که در دوره آماده سازی ویژه بودند، به صورت هدفمند انتخاب شدند. در انتهای دوره آماده سازی ویژه و ابتدای دوره 10 روزه کاهش بار تمرین،آزمون های عملکرد جسمانی شامل پرش عمودی، قدرت اندام تحتانی، آزمون دو 60 متر، آزمون چابکی و تجزیه و تحلیل ترکیب بدنی انجام شد. سپس آزمودنی ها به صورت هدفمند به دو گروه همگن تقسیم شدند. گروه تجربی اول(n=9) برنامه ی کاهش بار تمرین به همراه مصرف روزانه 10 گرم مکمل کراتین و گروه تجربی دوم(n=9)تنها برنامه کاهش بار تمربن را به مدت 10 روز انجام دادند و سپس پس آزمون انجام شد. برای بررسی اختلاف میانگین ها در پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه از آزمونt همبسته و به منظور مقایسه اختلاف میانگین های پیش آزمون و پس آزمون فاکتورهای مورد نظر در بین دو گروه از آزمونt مستقل استفاده شد. نتایج : نتایج تحقیق نشان داد کاهش بار تمرین باعث افزایش معنی داری در سرعت(p=0/030) قدرت اندام تحتانی (p=0/003)و چابکی (p=0/007)شد، اما برتوان انفجاری، وزن بدن، جرم چربی و جرم بدون چربی تأثیر معنی داری نداشت. از طرف دیگر نشان داده شد که کاهش بار تمرین به همراه مصرف مکمل کراتین باعث افزایش معنی داری در سرعت(p=0/001).قدرت اندام تحتانی(p=0/001) و وزن بدن(p=0/017)شد اما برتوان انفجاری، جرم چربی، جرم بدون چربی و چابکی تأثیر معنی داری نداشته است. به هر حال، بین گروه مصرف مکمل کراتین و دارو نما بعد از کاهش بارتمرین تفاوت معنا داری از نظر متغیر های تحقیق مشاهده نشد. نتیجه گیری: بنابرین،به نظر می رسد دوره کاهش بار تمرین در بازیکنان فوتبال می تواند آثار مطلوبی بر عملکرد جسمانی داشته باشد با این حال، مصرف مکمل کراتین نمی تواند در اندازه این تغییرات موثر باشد
بهمن میرزایی؛ نوید لطفی؛ حسین رستم خانی؛ حمدالله هادی
دوره 2، شماره 2 ، مرداد 1388
چکیده
هدف تحقیق: هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین پلایومتریک و بی تمرینی پس از آن بر تغییرات رابطه نیرو- سرعت بود روش تحقیق: 40 دانشجوی فعال با میانگین و انحراف استاندارد سن 3/2±24 سال . وزن 6/5±75 کیلوگرم و قد 3/8±176 سانتی متر بطور داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنیها به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. سرعت انقباض عضله و فعالیت ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین پلایومتریک و بی تمرینی پس از آن بر تغییرات رابطه نیرو- سرعت بود روش تحقیق: 40 دانشجوی فعال با میانگین و انحراف استاندارد سن 3/2±24 سال . وزن 6/5±75 کیلوگرم و قد 3/8±176 سانتی متر بطور داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنیها به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. سرعت انقباض عضله و فعالیت الکتریکی عضله به ترتیب بوسیله دستگاه های بیودکس و الکترو میوگراف (EMG) اندازه گیری شد. گروه کنترل فعالیت های روزانه خود را انجام دادند و آزمودنیهای گروه تجربی به مدت شش هفته در یک برنامه تمرین پلایومتریک شرکت کردند. پس از جمع آوری دادهها در سه مرحله پیش از آزمون، پس از تمرین و پس از دوره بیتمرینی، از آزمونهای آماریtمستقل،آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی برای مطالعه اختلاف پیش آزمون، پس از دوره تمرین و پس از دوره بی تمرینی استفاده شد.نتایج: افزایش معناداری درEMG ثبت شده آزمودنیها در دوره های پس از تمرین در حرکات با سرعت های مختلف و کاهش EMG پس از بی تمرینی در حرکات آهسته و متوسط مشاهده شد 05/0>P در گروه کنترل تغییر معنی داری در نتایج EMG در پیش آزمون،پس آزمون 1 و پس آزمون 2 مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر میرسد کاهش فعالیت الکتریکی عضله متعاقب دوره بی تمرینی به مقادیر پیش از تمرین، به علت پایین بودن شدت حرکت در این دوره باشد زیرا انجام حرکات با حداکثر سرعت موجب شد تا سازگاریهای فیزیولوژیک ناشی از تمرین حفظ شوند. در این حالت فعالیت الکتریکی ثبت شده بدون تغییر و برابر با داده های پس از تمرین باقی ماند
