منیره مسعودی نژاد؛ حسین شیروانی
دوره 4، شماره 1 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف از انجام این تحقیق تعیین تاثیر هشت هفته برنامه تمرین ترکیبی منتخب بر سطح لپتین سرم مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(MS)بود. بدین منظور پس از مطالعات مقدماتی، تعداد 20 بیمار مرد مبتلا بهMS با میانگین سنی(75/3±45/34 سال) وزن (45/7±95/71 کیلوگرم)، معیار ناتوانی(80/1±65/0) و شاخص توده بدن(01/2±78/24 کیلوگرم متر مربع) انتخاب و ب هصورت تصادفی به دو گروه تجربی ...
بیشتر
هدف از انجام این تحقیق تعیین تاثیر هشت هفته برنامه تمرین ترکیبی منتخب بر سطح لپتین سرم مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(MS)بود. بدین منظور پس از مطالعات مقدماتی، تعداد 20 بیمار مرد مبتلا بهMS با میانگین سنی(75/3±45/34 سال) وزن (45/7±95/71 کیلوگرم)، معیار ناتوانی(80/1±65/0) و شاخص توده بدن(01/2±78/24 کیلوگرم متر مربع) انتخاب و ب هصورت تصادفی به دو گروه تجربی ( 10 نفر) و کنترل ( 10 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی علاوه بر مصرف داروهای تجویز شده (دارو ی مشابه)، در برنامه هشت هفته ای تمرین ترکیبی (شامل 20 دقیقه گرم کردن عمومی بدن، 15 دقیقه تمرینات آئروبیک با شدت50-60% حداکثر ضربان قلب15 دقیقه تمرینات با وزنه اندام فوقانی و تحتانی با شدت 50-70% از RM-1 (تمرین با دستگاه بدنسازی)، 10 دقیقه سرد کردن بدن)هفته ای سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه شرکت کردند و گروه کنترل فقط داروهای تجویز شده (داوری مشابه) را مصرف نمودند.از تمام آزمودنی ها دو نمونه خونی قبل و بعد از انجام تمر ین گرفته شد. م ی زان لپت ین سرم با روش الا ی زا و با استفاده از دستگاهSTATFAX303+ اندازه گیری و ثبت شد. داد ههای حاصل با استفاده از روش آماریt در سطح معنی داری05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق گروه تجربی، کاهش معنی داری در غلظت لپتین سرم نشان داد 05/0>P در مجموع، با توجه به نتایج این تحقیق می توان اظهار داشت برنامه تمرین ترکیبی م یتواند موجب کاهش معن یدار سطح لپتین سرم بیماران مرد مبتلا بهMS شود
هدیه محمدپور؛ محمد فرامرزی؛ فرزانه تقیان
دوره 4، شماره 1 ، اردیبهشت 1390
چکیده
سایتوکین ها گروهی از پروتئین ها هستند که نقش اصلی را در پاس خهای التهابی به محر کهای پاتولوژی مانند التهاب و آسیب بافتی ایفا می کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مکمل اسید چرب امگا- 3 بر سطوح سایتوکین های پیش التهابی(TNF-α, IL-6)زنان سالمند بود. روش تحقیق: 24 زن سالمند (میانگین سن2/4±6/79سال قد 2/4±7/151 سانتی متر، وزن ...
بیشتر
سایتوکین ها گروهی از پروتئین ها هستند که نقش اصلی را در پاس خهای التهابی به محر کهای پاتولوژی مانند التهاب و آسیب بافتی ایفا می کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مکمل اسید چرب امگا- 3 بر سطوح سایتوکین های پیش التهابی(TNF-α, IL-6)زنان سالمند بود. روش تحقیق: 24 زن سالمند (میانگین سن2/4±6/79سال قد 2/4±7/151 سانتی متر، وزن 7/8±8/60 کیلوگرم، نمایه توده بدن 3/3±4/26 کیلو گرم بر متر مربع)در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها بصورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه تجربی اول ( 8 نفر)، تمرینات مقاومتی به همراه اسید چرب امگ ا- 3، گروهتجربی دوم ( 8 نفر) تمرینات مقاومتی به تنهایی و گروه سوم ( 8 نفر) به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند . آزمودنی ها 8 هفته تمرین مقاومتی، 3 جلسه در هفته با شدت 60 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه را شامل تمرینات پرس پا، پرس سینه، پرس شانه، جلو بازو، پشت بازو، لت پول، فلکشن ران، اکستنشن ران، ابداکشی ران انجام دادند. گروه تجربی اول، مقدار 3 میلی گرم در روز اسید چرب امگ ا- 3 را در طی 8 هفته دریافت نمودند. سایتوکین های پیش التهابی با استفاده از نمونه خونی و روش الیزا پس از 8 ساعت ناشتایی شبانه به میزان 3 سی سی از ورید قدامی بازوی آزمودن یها قبل و بعد از 8 هفته تمرین اندازه گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد ، متغیرهای ا ینترلوکین - 6 و فاکتور نکروزتومورآلفا کاهش معنادار در هر دو گروه تجربی در پس آزمون داشتند در حالی که در گروه کنترل تفاوت معنادار ی مشاهده نشد. همچنین، نتایج نشان داد اینترلوکین -6 (001/0≥P) و فاکتور تکروز موتور آلفا(001/0≥P)تفاوت معناداری بین هر 3 گروه داشت آزمون تعقیبی نشان داد اختلاف میانگین گروه تمرین به همراه مکمل نسبت به گروه تمرین تفاوت بیشتری داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل اسید چرب امگا- 3 می تواند تأثیر بیشتری نسبت به تمرین مقاومتی به تنهایی بر کاهش سایتوکین های پیش التهابی زنان سالمند داشته باشد.
سعید فاضلی فر؛ خسرو ابراهیم
دوره 4، شماره 2 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرینات ورزشی همزمان (استقامتی، قدرتی) و بی تمرینی بر میزان لپتین و انسولین پلاسما در کودکان چاق بود. روششناسی: 24 نفر از پسران چاق (با شاخص توده بدنی بیشتر از 28 و دامنه سنی 11 تا 13 سال) داوطلبانه به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه ...
بیشتر
هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرینات ورزشی همزمان (استقامتی، قدرتی) و بی تمرینی بر میزان لپتین و انسولین پلاسما در کودکان چاق بود. روششناسی: 24 نفر از پسران چاق (با شاخص توده بدنی بیشتر از 28 و دامنه سنی 11 تا 13 سال) داوطلبانه به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرینات استقامتی و مقاومتی را انجام دادند. شدت، حجم و مدت تمرینات به تدریج و فزاینده افزایش یافت. پس از پایان 12 هفته تمرینات ورزشی از گروه تجربی خواسته شد تا به شیوه زندگی کمتحرک قبلی خود برای 4 هفته آینده بدون فعالیت ورزشی برگردند (مرحله بی تمرینی). در شرایط مشابه خونگیری و سنجش ترکیب بدن در گروه تجربی در 3 مرحله(پیش آزمون، پس از برنامه تمرینی و بعد از بی تمرینی) و در گروه کنترل در 2 مرحله (پیش آزمون و پس از برنامه تمرینی) انجام شد. نتایج: یافتههای تحقیق نشان میدهد که 12هفته تمرینات استقامتی و مقاومتی موجب کاهش معنیدار سطوح لپتین و انسولین در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شد (05/0P
امیرحسین حقیقی؛ علیرضا رفیعی پور؛ سید علیرضا حسینی کاخک
دوره 4، شماره 1 ، اردیبهشت 1390
چکیده
بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مکمل چای سبز بر برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی شامل پروتئین واکنشیHDL ،LDL ،C کلسترول تام و تری گلیسرید سرمی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش ها: 43 مرد دارای اضافه وزن داوطلب شدند و در چهارگروه کنترل، مکمل چای سبز، تمرین هوازی، و ترکیب تمرین هوازی و مکمل چای سبز قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت 10 هفته (سه بار در هفته) ...
بیشتر
بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مکمل چای سبز بر برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی شامل پروتئین واکنشیHDL ،LDL ،C کلسترول تام و تری گلیسرید سرمی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش ها: 43 مرد دارای اضافه وزن داوطلب شدند و در چهارگروه کنترل، مکمل چای سبز، تمرین هوازی، و ترکیب تمرین هوازی و مکمل چای سبز قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت 10 هفته (سه بار در هفته) به تمرینات هوازی با شدت75-65 درصد حداکثر ضربان قلب پرداختند. گروه چای سبز روزانه سه عدد چای سبز کیسه ای محتوی دو گرم چای خشک در سه وعده غذایی، مصرف کردند. برای گروه ترکیب تمرین و چای سبز هر دو مداخله صورت گرفت. قبل و بعد از دوره تحقیق، از همه آزمودن یها در وضعیت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز کوواریانس تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد تمرینات هوازی، مصرف چای سبز و ترکیب تمرینات هوازی و مصرف چای سبز، تغییر معناداری در میزان پروتئین واکنشیC و نیمرخ لیپیدی ایجاد نمی کند(05/0
زینب عسگری؛ مهدی هدایتی؛ افسانه شمشکی
دوره 4، شماره 2 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ایستگاهی منتخب بر عوامل دستگاه ایمنی شامل آنزیمهای میلوپراکسیداز (MPO) در زنان تمرین نکرده بود. روششناسی: برای این منظور 30 نفر دانشجوی زن رشتههای غیر تربیت بدنی دانشگاه پیام نور سبزوار به طور تصادفی به دو گروه تجربی (تعداد: 15 نفر، سن: 88/0 ± 7/20 سال، و میانگین شاخص توده بدنی 19/4±3/24 کیلوگرم ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ایستگاهی منتخب بر عوامل دستگاه ایمنی شامل آنزیمهای میلوپراکسیداز (MPO) در زنان تمرین نکرده بود. روششناسی: برای این منظور 30 نفر دانشجوی زن رشتههای غیر تربیت بدنی دانشگاه پیام نور سبزوار به طور تصادفی به دو گروه تجربی (تعداد: 15 نفر، سن: 88/0 ± 7/20 سال، و میانگین شاخص توده بدنی 19/4±3/24 کیلوگرم بر مترمربع) و گروه کنترل (تعداد: 15 نفر، میانگین سن :8/1±7/20 سال و شاخص توده بدنی: 3/3 ± 4/21 کیلوگرم بر مترمربع) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته، هفتهای سه روز، تمرینات ایستگاهی منتخب را اجرا کردند. هر ایستگاه از 30 تا 60 دقیقه با 30 ثانیه استراحت بین ایستگاهها اجرا شد. تعداد دورها از سه تکرار در هفتهی اول به شش تکرار در هفتهی آخر افزایش یافت. تمرین شامل سه بخش گرم کردن، حرکات ایستگاهی بیهوازی و سرد کردن بود. گروه کنترل فعالیتی نداشت. از هر دو گروه در دو نوبت (یک ساعت قبل از فعالیت و 24 ساعت پس از انجام فعالیت) نمونههای خونی برای سنجش میزان تغییرات میلوپراکسیداز اخذ گردید. نرمال بودن دادهها با استفاده از آزمون کلموگراف اسمیرنوف بررسی شد. برای مقایسهی تغییرات درون و برون گروهی از آزمون t استفاده شد. از روش الایزای ساندویچی برای سنجش سطوح میلوپراکسیداز سرم استفاده شد. نتایج: یافتهها نشان داد که میزان تغییرات سطوح میلوپراکسیداز سرم (گروه تجربی: قبل از تمرین: 67/14±5/64، بعد از تمرین: 83/28±4/70، گروه کنترل: قبل از تمرین: 88/24±5/63 ، بعد از تمرین: 35/25±7/65 )(392/0p=) در هیچ یک از گروههای تجربی و کنترل معنیدار نبود (05/0P≥). تغییرات بین گروهی (گروه تجربی: 9/5+، گروه کنترل: 3/2+) نیز از نظر آماری معنیدار نبود. بحث و نتیجهگیری: از یافتههای پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که تمرینات ایستگاهی منتخب این پژوهش نمیتواند تأثیر لازم را برای بهبود و افزایش کارایی دستگاه ایمنی در افراد غیرفعال ایجاد نماید.
علی محمدی منش؛ محمد فرامرزی؛ غلامرضا شریفی؛ خسرو جلالی دهکردی
دوره 4، شماره 1 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف تحقیق: ورزش های برخوردی با امکان رخداد ضربه به سر و آسیب های مغزی همراه می باشند که در بوکس میزان بروز ضربه مغزی و صدمات به سر بیش از هر ورزش دیگر گزارش شده است با این حال، بررسی این موضوع با استفاده از شاخص های معتبر خونی تاکنون کمتر انجام شده است. هدف این پژوهش تعیین اثر یک جلسه مسابقه بوکس بر تغییرات ،S-100 B پروتئین واکنش گر CRP )c و ...
بیشتر
هدف تحقیق: ورزش های برخوردی با امکان رخداد ضربه به سر و آسیب های مغزی همراه می باشند که در بوکس میزان بروز ضربه مغزی و صدمات به سر بیش از هر ورزش دیگر گزارش شده است با این حال، بررسی این موضوع با استفاده از شاخص های معتبر خونی تاکنون کمتر انجام شده است. هدف این پژوهش تعیین اثر یک جلسه مسابقه بوکس بر تغییرات ،S-100 B پروتئین واکنش گر CRP )c و لکوسیت ها در بوکسورهای زبده بود. روش تحقیق: آزمودنی های این پژوهش بوکسورهای زبده تیم ملی ایران بودند. 10 نفر بوکسور تیم ملی به عنوان گروه تجربی و 10 نفر افراد غیر ورزشکار سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. جهت تعیین شاخص های بیوشیمیایی شامل پروتئین CRP ،S100-B و لکوسیتها نمونه خونی قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از مسابقه رسمی بوکس نمونه خونی گرفته شد. برای توصیف آماری داد هها از میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تحلیل واریانس با انداز هگیری مکرر و برای مقایسه بین گروهی از آزمون مانکوا استفاده شد . در صورت مشاهده نتایج معنادار از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. سطح معناداری05/0>P بود.نتایج: نتایج نشان داد مسابقه بوکس باعث افزایش معنادار CRP ،100-B و لکوسیت ها شد (000/0-P)نتیجه گیری: در مجموع یافته های پژوهش حاضر نشان داد که یک وهله رقابت بوکس و ضربات مکانیکی وارده بر ورزشکار باعث افزایش عوامل التهابی CRP،S100-B و لکوسیت ها بلافاصله پس از مسابقه بوکس شده و به نظر می رسد اندازه گیری این شاخصها بتواند ابزار سودمندی در تشخیص التهاب و پایش آسیب های ناشی از ضربات مکرر به سر در بوکسورها باشد.
غفور غفاری؛ اصغر توقیقی؛ صابر ساعد موچشی
دوره 4، شماره 2 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف: التهاب نقش مهمی را در تمام مراحل آترواسکلروز بازی میکند. هموسیستئین و فیبرینوژن دو مارکر التهابی پیشگوی خطر آترواسکلروز میباشند. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین منظم هوازی و مصرف مکمل امگا-3 بر سطوح هموسیستئین و فیبرینوژن سرم در زنان سالمند چاق بود. روششناسی: در یک مطالعه دو سویه کور، 40 زن چاق (30 BMI≥) با میانگین ...
بیشتر
هدف: التهاب نقش مهمی را در تمام مراحل آترواسکلروز بازی میکند. هموسیستئین و فیبرینوژن دو مارکر التهابی پیشگوی خطر آترواسکلروز میباشند. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین منظم هوازی و مصرف مکمل امگا-3 بر سطوح هموسیستئین و فیبرینوژن سرم در زنان سالمند چاق بود. روششناسی: در یک مطالعه دو سویه کور، 40 زن چاق (30 BMI≥) با میانگین سنی 42/7±65/61 سال به صورت نمونهی در دسترس انتخابشده و به طور تصادفی در 4 گروه 10 نفری تمرین، مکمل، تمرین ـ مکمل (ترکیبی) و دارونما (کنترل) قرار گرفتند. آزمودنیهای گروههای مکمل و ترکیبی روزانه 2080 میلیگرم امگا-3 ، و آزمودنیهای گروه کنترل نیز از شبه داروی روغن آفتابگردان تولیدی شرکت زکریا به مدت 8 هفته مصرف کردند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی با شدت 45 تا 55 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 8 هفته، 40 دقیقه و 3 جلسه در هفته بود. نمونههای خونی آزمودنیها قبل از شروع دوره در وضعیت ناشتا و 24 ساعت پس از اتمام تمرینات جمعآوری شد. تحلیل دادهها توسط آزمون تی همبسته و آنالیز واریانس دو راهه با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی 16 انجام گردید. نتایج: نتایج آزمون آماری نشان داد که در گروههای تمرین، مکمل و ترکیبی میزان هموسیستئین و فیبرینوژن سرم به شکل معناداری کاهش یافت و مداخلهی توأمان تمرین- مکمل اثر هم افزایی بر کاهش این متغیر ها داشت (05/0P
مریم نورشاهی؛ هادی زاهدی؛ مهدی هدایتی؛ عسل رجاییان
دوره 4، شماره 1 ، اردیبهشت 1390
چکیده
سابقه و هدف: تمرین فزاینده در شرایط طبیعی از طریق افزایش در تولید رادیکال های آزاد منجر به ایجاد فشارهای اکسایشی می شود. این افزایش اثرات منفی روی تولید انرژی در هنگام تمرین گذاشته و موجب خستگی زودرس می شود. به طور کلی نتایج تاثیر یک جلسه فعالیت متوسط هوازی انجام شده در شرایط کمبود اکسیژنی در فشار طبیعی بر روی تولید رادیکال های آزاد، ...
بیشتر
سابقه و هدف: تمرین فزاینده در شرایط طبیعی از طریق افزایش در تولید رادیکال های آزاد منجر به ایجاد فشارهای اکسایشی می شود. این افزایش اثرات منفی روی تولید انرژی در هنگام تمرین گذاشته و موجب خستگی زودرس می شود. به طور کلی نتایج تاثیر یک جلسه فعالیت متوسط هوازی انجام شده در شرایط کمبود اکسیژنی در فشار طبیعی بر روی تولید رادیکال های آزاد، پراکسیداسیون چربی و قابلیت تام آنتی اکسیدانی(TAC)همچنان متناقض می باشد. در این تحقیق ما به دنبال تاثیر مکمل دهی حاد ویتامین ث در پاسخ به فاکتور های اکسایشی پس از ورزش زیر بیشینه در شرایط هیپوکسی در فشار طبیعی خواهیم بود.مواد و روش ها: برای آزمودن این مسئله 11 مرد ورزشکار (بامیانگین سنی 18/2±18/22 سال و میانگین شاخص توده بدن 24/1±99//21 کیلو گرم برمتر مربع) برای فعالیت با شدت 55% VO2max به مدت 35 دقیقه در شرایط کمبود اکسیژن (ارتفاع 3500 متری((o2=5.13-14% استفاده ش د به فعالی ت پرداختند. به آزمودنی ها اسید اسکوربیک خوراکی داده شد ( 1000 میلی گرم / دو ساعت قبل از دوره فعالیت). نمونه گی ری خو نی، قبل از فعا لی ت در حالت ناشتا و بلافاصله بعد از آزمون جمع آوری شد. قابلیت تام آنتی اکسیدانی (TAC)مالون دی آلدیید محصول پراکسیداسیون چربی ها و اسید اوریک با استفاده از روش های تشخیصی HPLC و فتومتریک اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس دو سویه با اندازه گیری های مکرر و از مجموعه نرم افزاری SPSS16 و در صورت معناداری از آزمون تعقیبی کلموگروف-اسمیرنوف استفاده شد.سطح معنی داری(P≤0/05)منظور گردید. یافته ها: یافته های اصلی نشان می دهند که فعالیت متوسط در وضع یت هایپوکس یا موجب افزایش معنادار در غلظت پلاسمایی تعدیل شده (39/0±04/11 و 33/0±19/13) و اسید اوریک ( میزان استراحتی در مقایسه با فعالیت به ترتیب:40/0±09/7 و 19/0±59/8 (P≤0/05) شده است. همچنین مکمل دهی ویتامین ث به طور معنادار ی غلظت مالون دی آلدئید(MDA) گروه مکمل نسبت به گروه دارونما کاهش داده است به ترتیب از(07/0±39/3 به 09/0±09/3)(05/0≥P) این مشاهدات گویای این مطلب است که یک جلسه فعالیت هوازی با شدت متوسط در شرایط نرماباریک هایپوکسیا موجب افزایش اکسیدان ها در فشارهای اکسایشی می شود و مکمل دهی ویتامین ث عاملی مهارکننده و تاثیرگذار که پیشتر از اکسیداسیون چربی ها (بتا اکسیداسیون) در قابل اکسایش ناشی از کمبود اکسیژن حمایت می کند به طور کلی مکمل دهی حاد ویتامین ث موجب عدم افزایش در MDA و در نتیجه کاهش پراکسیداسیون چربی (LPO) شده است. بحث: این مشاهدات پیشنهاد می کند، یک جلسه فعا لیت هواز ی با شدت متوسط در شرایط کمبود اکسیژنی طبیعی (نورموباریک هایپوکسیا) نشانه های آنتی اکسیدانی را در شرایط فشاره ای اکسایشی افزایش می دهد و مکمل دهی ویتامین ث یک عامل مهارکننده بود که از عوامل اکسیداسیونی (بتااکسیداسیون) در مقابل پراکسیداسیون چربی ناشی از کبود اکسیژن حمایت می کرد.
منصور قاسمی کرم؛ علیرضا سلیمی آوانسرا؛ سجاد احمدی زاد
دوره 4، شماره 2 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT)، تمرین تداومی آهسته (MCT) و یک هفته ریکاوری متعاقب آن بر شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن میباشد. روششناسی: بیست و چهار مرد دارای اضافهوزن با سن، 6/0±4/25 سال بر اساس شاخص تودهی بدنی به سه گروه 8 نفره تقسیم شدند. آزمودنیهای دو گروه تمرین سه روز در هفته و ...
بیشتر
هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT)، تمرین تداومی آهسته (MCT) و یک هفته ریکاوری متعاقب آن بر شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن میباشد. روششناسی: بیست و چهار مرد دارای اضافهوزن با سن، 6/0±4/25 سال بر اساس شاخص تودهی بدنی به سه گروه 8 نفره تقسیم شدند. آزمودنیهای دو گروه تمرین سه روز در هفته و به میزان 6 هفته به تمرین HIIT یا MCT و یک هفته ریکاوری بعد آن پرداختند. خون گیری به منظور ارزیابی سطوح پلاسمایی انسولین و گلوکز در حالت ناشتا از ورید بازویی جمعآوری شد و آنالیز واریانس مکرر (ANOVA) نیز برای مقایسه دادهها در سه گروه بکار برده شد. نتایج: مقاومت به انسولین به طور معناداری در هر دو گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (05/0p
رامین امیر ساسان؛ علی ضرغامی؛ مقصود نبیل پور
دوره 4، شماره 1 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف تحقیق: کراتین مونوهیدرات به عنوان یکی از پرمصرف ترین مکم لهای تغذی های در افزایش عملکرد ورزشی، بین ورزشکاران محبوبیت گسترده ای دارد. با این حال، اخیراً نگران یهایی درباره ی برخی از اثرات نامطلوب مصرف کوتاه و بلند مدت کراتین بر شاخصهای سلامت وجود دارد. از این رو، تحقیق حاضر به منظور تعیین اثرات مکمل سازی کوتاه مدت کراتین مونوهیدرات ...
بیشتر
هدف تحقیق: کراتین مونوهیدرات به عنوان یکی از پرمصرف ترین مکم لهای تغذی های در افزایش عملکرد ورزشی، بین ورزشکاران محبوبیت گسترده ای دارد. با این حال، اخیراً نگران یهایی درباره ی برخی از اثرات نامطلوب مصرف کوتاه و بلند مدت کراتین بر شاخصهای سلامت وجود دارد. از این رو، تحقیق حاضر به منظور تعیین اثرات مکمل سازی کوتاه مدت کراتین مونوهیدرات بر تغییرات برخی از شاخص های آسیب سلولی (کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز تام سرم) در مردان کشتی گیر متعاقب انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی انجام شد. روش تحقیق: 18 مرد کشتی گیر جوان دانشگاهی داوطلب (با میانگین سنی 13/1±11/21 سال ، درصد چربی 84/1±67/12% و شاخص توده بدن 70/0±96/21 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب یک طرح نیمه تجربی دوسویه کور به-طور تصادفی در دو گروه همگن مکمل و شبه دارو جایگزین شدند .
آزمودنی ها پس از دوره ی شش روزه ی مکم لدهی ( 300 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن روزانه کراتین یا دکستروز)، در یک قرارداد فعالیت مقاومتی دایره ای باوزنه (با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه در سه نوبت با تکرارهای شش تایی) شامل شش ایستگاه شرکت کردند. تغییرات شاخص های آسیب سلولی طی سه مرحله (قبل از شروع مکمل سازی، پس از اتمام دور هی مکمل سازی و 24 ساعت پس از اجرای قرارداد فعالیت مقاومتی) انداز ه گیری شد. داده های حاصله بوسیله ی آزمو نهای تحلیل واریانس مکرر، پس تعقیبی بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی داری05/0 بررسی شد. نتایج: اثر مکمل سازی کوتاه مدت کراتین در حالت پایه تنها بر تغییرات کراتین کیناز تام سرم معنی دار بود(05/0>P) با این حال، میزان فعالیت شاخص های آسیب سلولی 24 ساعته در گروه دریافت کننده ی مکمل به طور غیرمعنی داری کمتر از گروه شبه دارو بود(05/0
مینا سهامی؛ مظفر یکتایار؛ شیرکو احمدی
دوره 4، شماره 2 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر تمرینات هوازی موزون بر نیمرخ وضعیت خلقی و آلفا آمیلاز بزاقی در دانشجویان دختر و پسر بود. روششناسی: 80 دانشجو غیر ورزشکار (40 دختر؛ سن:2±21، وزن: 8±58، قد:5±163 و 40 پسر؛ سن:2±21، وزن:10±68، قد: 5±176)که از لحاظ جسمانی در سلامت کامل به سر برده و سابقه بیماری یا مصرف دارو را نداشتند انتخاب شدند و بر اساس نمرات ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر تمرینات هوازی موزون بر نیمرخ وضعیت خلقی و آلفا آمیلاز بزاقی در دانشجویان دختر و پسر بود. روششناسی: 80 دانشجو غیر ورزشکار (40 دختر؛ سن:2±21، وزن: 8±58، قد:5±163 و 40 پسر؛ سن:2±21، وزن:10±68، قد: 5±176)که از لحاظ جسمانی در سلامت کامل به سر برده و سابقه بیماری یا مصرف دارو را نداشتند انتخاب شدند و بر اساس نمرات خلق و خو در پیش آزمون به صورت بلوکبندی تصادفی به دو گروه کنترل (20 دختر و 20 پسر) و تمرینی (20 دختر و 20 پسر) تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت 10 هفته به انجام تمرینات هوازی موزون پرداخت. گروه کنترل در طول پژوهش در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. در طی 10 هفته، 5 مرتبه نمونهگیری بزاق و 5 مرتبه تکمیل پرسشنامه خلق و خوی برونل (BRUMS) قبل از تمرین انجام گرفت .جهت تجزیه و تحلیل آماری دادهها از تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که خلق و خوی هر دو گروه دختر و پسر بعد از 10 هفته تمرین بهبود معنیداری یافت (دختران،007/0p=، 50/62F=، 1و 19df=؛ پسران،008/0p=، 50/62F=، 1و19df=). همچنین میزان آلفاآمیلاز بزاقی (دختران، 021/0p=، 37/65F=، 1و 19df= و پسران، 019/0p=، 89/61F=، 1و 19df=) متعاقب 10 هفته تمرین هوازی موزون کاهش یافت. بحث و نتیجهگیری: به طور کلی گنجاندن تمرینات هوازی موزون، به دلیل ماهیت خاص و ویژهاش، در برنامه سلامت افراد جامعه توصیه و پیشنهاد میگردد.
فریبرز هوانلو؛ فریدون ذبیحی؛ حمید رجبی؛ سمانه دامن پاک
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر سه نوع برنامه گرم کردن باحرکات پویا، کشش پویا و ماساژ بر توان انفجاری دوندگان مرد سرعتی نخبه بود. روش تحقیق: تعداد 18 نفر از دوندگان مرد سرعتی نخبه(100،200،400متر)با میانگین و انحراف معیار سنی 20/3±30/21 سال ،قدی 30/5 ±5/177 سانتی متر و وزنی 5/6 ±8/67کیلو گرم داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند.آنها بر اساس رکورد ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر سه نوع برنامه گرم کردن باحرکات پویا، کشش پویا و ماساژ بر توان انفجاری دوندگان مرد سرعتی نخبه بود. روش تحقیق: تعداد 18 نفر از دوندگان مرد سرعتی نخبه(100،200،400متر)با میانگین و انحراف معیار سنی 20/3±30/21 سال ،قدی 30/5 ±5/177 سانتی متر و وزنی 5/6 ±8/67کیلو گرم داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند.آنها بر اساس رکورد مرحله پیش آزمون به صورت تصادفی، به سه گروه همگن 6 نفره(حرکات پویا، کشش پویا و ماساژ ورزشی)تقسیم شدند.از آزمون پله مارگاریا کالامن برای اندازه گیری توان انفجاری مرحله پیش آزمون و پس آزمون دقایق1و10 استفاده شد. از شاخص های میانگین و انحراف معیار برای آمار توصیفی و آزمون های تحلیل واریانس عاملی مرکب با ارزشیابی مکرر و تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه تغییرات میانگین گروهی و بین گروهی توان انفجاری در سطح معنی داری 05/0>P و 017/0-a استفاده شد. نتایج گروهی نشان داد که توان انفجاری یک دقیقه بعد از گرم کردن در هر سه گروه و در دقیقه 10 بعد از گرم کردن تنها درگروه ماساژ ورزشی افزایش داشت(010/0-P)در مقایسه دو به دو در دقیقه 10 بعد از گرم کردن، گروه ها دارای اختلاف معنی داری نبودند05/0
نجمه رضائیان؛ نیکو خسروی؛ رحمن سوری
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: آثار فعالیت بدنی در تعدیل شرایط التهابی ناشی از چاقی و روند پیری مشخص شده است. مطالعه حاضر تاثیر 10 هفته تمرین استقامتی شنا بر سطح ویسفاتین سرم، شاخص مقاومت به انسولین(HOMA-IR)و نیمرخ لیپیدی خون را در زنان چاق مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق: 16 زن چاق یائسۀ غیرفعال (شاخص توده بدنی 15/1±62/30 کیلو گرم بر متر مربع و میانگین سنی 9/3±25/54 ...
بیشتر
هدف تحقیق: آثار فعالیت بدنی در تعدیل شرایط التهابی ناشی از چاقی و روند پیری مشخص شده است. مطالعه حاضر تاثیر 10 هفته تمرین استقامتی شنا بر سطح ویسفاتین سرم، شاخص مقاومت به انسولین(HOMA-IR)و نیمرخ لیپیدی خون را در زنان چاق مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق: 16 زن چاق یائسۀ غیرفعال (شاخص توده بدنی 15/1±62/30 کیلو گرم بر متر مربع و میانگین سنی 9/3±25/54 سال) به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل ئر 10 هفته برنامه تمرینات استقامتی شنا( 60-50%ضربان قلب بیشینه) سه جلسه در هفته شرکت کردند. سطح سرمی ویسفاتین،HOMA-IR نیمرخ لیپیدی و شاخص های آنتروپومتری ک قبل و 48 ساعت بعد از تمرین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تی زوجی و مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری05/0>P انجام گرفت.نتایج: اجرای 10 هفته تمرین استقامتی ضمن کاهش معنی دار سطح ویسفاتین (5/28%،45%-P) و شاخص مقاومت به انسولین ( 85/34%، 05%-P)بهبود نیمرخ لیپیدی و شاخص های آنتروپومتریک را به همراه داشت(05/0>P) بنابر نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون، علیرغم وجود رابطه معنی دار بین سطوح ابتدایی ویسفاتین سرم با سطوح ابتدایی تری گلیسرید( 720/0-r،44%-P) و HDL-C و (750/0-r،32%-P) بین تغییرات غلظت ویسفاتین با تغییرات هیچ یک از متغیرهای مورد بررسی رابطه معنی داری مشاهده نشد ) (05/0
ولی اله دبیدی روشن؛ معصومه حیدری فیروزجایی
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: برای مطالعه پاسخ فاز حاد و ظرفیت ضد اکسایشی پس از 8 هفته تمرین استقامتی و 4 هفته بی تمرینی و ارتباط بین آنها، 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 3 ماهه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی و زیرگرو ه های مربوطه تقسیم شدند. روش تحقیق: پروتکل تمرینی ابتدا به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته با سرعت 15 تا 22 متر در دقیقه و مدت 25 تا 64 دقیقه ...
بیشتر
هدف تحقیق: برای مطالعه پاسخ فاز حاد و ظرفیت ضد اکسایشی پس از 8 هفته تمرین استقامتی و 4 هفته بی تمرینی و ارتباط بین آنها، 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 3 ماهه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی و زیرگرو ه های مربوطه تقسیم شدند. روش تحقیق: پروتکل تمرینی ابتدا به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته با سرعت 15 تا 22 متر در دقیقه و مدت 25 تا 64 دقیقه اجرا شد. آنگاه پروتکل بی تمرینی به مدت 4 هفته اعمال شد.خون گیری به دنبال 12 ساعت ناشتایی و در پایان هفته های 8 و 12 با شرایط کاملا مشابه انجام شد. ظرفیت ضداکسایشی تام به روش FRAP و a1 آنتی تریپسین به روش نفلومتری اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس در اندازه گیر یهای مکرر و ضریب همبستگی پیرسون در سطح05/0>P تحلیل شد.نتایج: نتایج نشان داد 8 هفته تمرین باعث افزایش معنی دار ظرفیت ضداکسایشی تام(001/0=P) و کاهش معنی دار a1 آنتی تریپسین (001/0=P)و بی تمرینی منجر به کاهش معنی دار ظرفیت ضداکسایشی تام(003/0=P)) و افزایش معنی دار a1 آنتی تریپسین (002/0=P) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شد. به علاوه، بین این شاخ صها ارتباط منفی معنی داری وجود دارد(05/0>P ) نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها می توان گفت تمرین منظم ورزشی باعث سازگاری در پاس خهای التهابی می شود که ممکن است با تغییرات تعادل اکسایشی/ ضد اکسایشی به نفع عوامل ضد اکسایشی مرتبط باشد. به علاوه، بی تمرینی م یتواند اثرات ناش ی از تمرین استقامتی را بر شاخ صهای مرتبط با مرحله حاد معکوس نماید.
علی اصغر فلاحی؛ مصطفی نجاتیان؛ عباسعلی گائینی؛ محمدرضا کردی
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی و مقایسه اثر این دو تمر ین بر HRR بیماران بعد از CABG است. بدین منظور 33 بیمار POST CABG (سی مرد و سه زن )با میانگین سنی 50/9±33/58 سال و میانگین BMI: 55/3±05/27 کیلوگرم بر متر مربع گزینش شدند در 3 گروه تمرین هوازی تداومی با شدت 70تا 85 درصد ضربان قلب اوج، و برنامه گروه تمرین تناوبی شامل ...
بیشتر
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی و مقایسه اثر این دو تمر ین بر HRR بیماران بعد از CABG است. بدین منظور 33 بیمار POST CABG (سی مرد و سه زن )با میانگین سنی 50/9±33/58 سال و میانگین BMI: 55/3±05/27 کیلوگرم بر متر مربع گزینش شدند در 3 گروه تمرین هوازی تداومی با شدت 70تا 85 درصد ضربان قلب اوج، و برنامه گروه تمرین تناوبی شامل 27 تا 44( با 3 تناوب 9 تا 15 دقیقه ای ) با شدت 75 تا 90 درصد ضربان قلب اوج بود. یافته ها نشان داد. هر دو برنامه ورزشی در مقایسه با گروه کنترل اثرات مثبت معنی داری بر ضربان قلب بازیافت( تداومی قبل: 45/8±58/13،بعد: 92/5±17/18،49%=P) ( تناوبی قبل: 16/12±66/14، بعد: 59/8±33/22،33%=P) و کنترل قبل:76/4±9/11، بعد87/13±50/12،279/0=P) به همراه داشتند. در مقایسه گروه ها تفاوت معنی داری بین HRR گروه ها بعد از انجام برنامه (30/0=P) بین گروه های تمرین تناوبی و کنترل (008/0=P) و تفاوت غیر معنی داری بین گروه های تمرینی تداومی و تناوبی(207/0=P) و تداومی و کنترل(115/0=P) را نشان داد نتایج: به صورت خلاصه این پژوهش نشان داد هر دو تمرین ورزشی تداومی و تناوبی HRR را در بیماران بعد از CABG بهبود بخشیدند و در مقایسه با تمرین تداومی تمرین تناوبی تاثیر بهتری بر HRR1 زنان و مردان با جراحی بایپس عروق کرونری داشت
حمید اراضی؛ مهدی قهرمانی مقدم؛ سید مهدی محمدی
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر دو روش تمرین موازی (پیوسته و گسسته) بر ترکیب بدن، توان هوازی و استقامت عضلانی دانشجویان مرد غیر ورزشکار بود. روش تحقیق: به همین منظور، 42 دانشجوی غیر ورزشکار داوطلب (سن 91/1±2-/22 سال ،قدی 88/5 ±83/175 سانتی متر و وزن 27/8 ±01/69کیلو گرم ، درصد چربی،33/3±71/13درصد)برای شرکت در این پژوهش به صورت تصادفی به سه گروه مقاومتی ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر دو روش تمرین موازی (پیوسته و گسسته) بر ترکیب بدن، توان هوازی و استقامت عضلانی دانشجویان مرد غیر ورزشکار بود. روش تحقیق: به همین منظور، 42 دانشجوی غیر ورزشکار داوطلب (سن 91/1±2-/22 سال ،قدی 88/5 ±83/175 سانتی متر و وزن 27/8 ±01/69کیلو گرم ، درصد چربی،33/3±71/13درصد)برای شرکت در این پژوهش به صورت تصادفی به سه گروه مقاومتی استقامتی گسسته(14-n) و کنترل(14-n )تقسیم شدند. شش نوع تمرین قدرتی برای عضلات بالا و پایین تنه با 2 تا 3 دقیقه استراحت بین نوبتها و تمرینات مختلف، و در محدوده زمانی 30 تا 45 دقیقه انجام شدند. این تمرینات با دو نوبت 10 تکراری و 60 یک تکرار بیشینه آغاز شد و با سه نوبت 4 تکراری و 90 % یک تکرار بیشینه پس از دوازده هفته به پایان رسید. تمرینات هوازی نیز در قالب دوهای تناوبی و استفاده از مسافتهای کوتاه و بلند، به مدت 20 دقیقه با 70 % حداکثر ضربان قلب آغاز شد و با 45 دقیقه دویدن با 95 % حداکثر ضربان قلب در هفته دوازدهم به پایان رسید. تمرینات موازی به دو صورت استقامتی- مقاومتی گسسته و استقامتی- مقاومتی پیوسته و دو جلسه تمرینی در هفته اجرا شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی، از پیشآزمون تا پسآزمون از آزمونt همبسته و برای بررسی تغییرات بین گروهها از روش آماری تحلیل واریانس (ANOVA)و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری(05/0>P )استفاده شد.نتایج: درصد چربی دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل بطور معنیداری کمتر بود(05/0>P )استقامت عضلانی و توان هوازی(VO2max)نیز در گروههای تمرینی بطور معنیداری بالاتر از گروه کنترل بود و استقامت عضلانی ناحیه شکم در گروه استقامتی- مقاومتی پیوسته بطور معنیداری بالاتر از گروه استقامتی- مقاومتی گسسته بود(05/0>P )نتیجهگیری: به نظر میرسد برای کسب توان هوازی بالاتر، انجام تمرین استقامتی گسسته از تمرین مقاومتی در مقایسه با تمرین پیوسته مطلوبتر باشد. اما در مورد ترکیب بدن و استقامت عضلانی، ممکن است تمرین پیوسته نسبت به تمرین استقامتی - مقاومتی گسسته اثرات بهتری داشته باشد.
محسن ثالثی؛ هما شیخانی شاهین؛ بیتا گرامی زاده؛ نادر تنیده
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
مقدمه: تحقیقات در انسان و حیوان نشان داده است که فعالیت های ورزشی باعث فشار و کشیدگی بیش از حد در بافت، رهاساز ی مواد التهابی و عوامل رشدی و در نهایت منجر به فعالیت و تکثیر سلول های ماهواره ای م یشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته فعالیت ورزشی و مکمل استروژن بر تعداد سلول های ماهواره ای در مو شهای صحرایی بود. روش تحقیق: تعداد 38 سر ...
بیشتر
مقدمه: تحقیقات در انسان و حیوان نشان داده است که فعالیت های ورزشی باعث فشار و کشیدگی بیش از حد در بافت، رهاساز ی مواد التهابی و عوامل رشدی و در نهایت منجر به فعالیت و تکثیر سلول های ماهواره ای م یشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته فعالیت ورزشی و مکمل استروژن بر تعداد سلول های ماهواره ای در مو شهای صحرایی بود. روش تحقیق: تعداد 38 سر موش صحرایی انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه فعالیت ورزشی، مکمل استروژن، مکمل استروژن به همراه فعالیت ورزشی و کنترل تقسیم شدند. سپس دو گروه فعالیت ورزشی هوازی و فعالیت ورزشی هوازی همراه با مکمل استروژن به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرین هوازی پرداختند. گروه مکمل استروژن و مکمل استروژن و فعالیت ورزشی هوازی نیز در ابتدای هر هفته به مقدار6/0 میلی لیتر استروژن را به صورت زیرجلد ی دریافت می نمودند. در پایان هفته هشتم عضله نعلی از ابتدا و انتها خارج گردید، در فرمالین 10 درصد قرارداده و به آزمایشگاه پاتولوژ ی دانشگاه علوم پزشکی شیراز فرستاده شد. در آزمایشگاه از طریق رنگ آمیزی هماتوکسین ائوزین و ایمنو هیستوکمیستری و میکروسکوپ های نوری تعداد سلول های ماهواره ای شمارش و ثبت گردید. نتایج: نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که میزان سلول های ماهواره ای در گرو ههای تحقیق متفاوت است به طوری که فعالیت ورزشی موجب یک افزایش 16 درصدی (83/0±8/2 به 21/1±25/3) در تعداد سلول های ماهواره ای در رت ها می گردد در حالیکه در گروهی که فعالیت ورزشی طولانی مدت را به همراه مکمل استروژن در یافت می نمودند یک کاهش 71 درصدی(83±8/2 به 6/0±81/0) در تعداد سلول ها مشاهده گردید. همچنین نتیجه تحقیق حاضر یک افزایش 5 برابری را در تعداد سلو لهای ماهواره ای در گروهی که مکمل استروژن دریافت می نمودند، نشان داد.
محمد فرامرزی؛ اکبر اعظمیان جزی؛ سمیه بهرامی
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره مسابقات لیگ دسته یک بسکتبال بر برخی عوامل س یستم ایمن ی در دختران بسکتبالیست زبده بود روش تحقیق: بدین منظور 20 بازیکن بسکتبال با میانگین سنی 3±23 سال .وزن 50/9±1/62 کیلوگرم.قد04/5±5/167 سانتیمتر.BMI .09/2±03/22 و اکسیژن مصرفی بیشینه:5/11±70/41 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه مورد مطالعه قرار گرفتند. ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره مسابقات لیگ دسته یک بسکتبال بر برخی عوامل س یستم ایمن ی در دختران بسکتبالیست زبده بود روش تحقیق: بدین منظور 20 بازیکن بسکتبال با میانگین سنی 3±23 سال .وزن 50/9±1/62 کیلوگرم.قد04/5±5/167 سانتیمتر.BMI .09/2±03/22 و اکسیژن مصرفی بیشینه:5/11±70/41 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمودنی ها به دو گروه تجربی ( 10 نفر از بازیکنان منتخب که به عنوان نفرات اص لی در مسابقات لیگ حضور فعالی داشتند) و کنترل ( 10 نفر از بازیکنان بسکتبال دسته یک که در مسابقات شرکت نکردند ولی به تمرینات روزانه خود 5 روز1 ساعت در روز می پرداختند) تقسیم شدند. برنامه مسابقات به این صورت بود که در هفته اول سه مسابقه و پس از یک هفته / در هفته، 5 فاصله، مجدداً در هفته سوم چهار مسابقه بصورت متناوب برگزار شد. 24 ساعت قبل از اولین مسابقه و 24 ساعت بعد از آخرین مسابقه خون گیری جهت سنجش شاخ صهای ایمونوگلوبولین های سرم(IgG ،IgM ،IgA))با استفاده از روش نفلومتری و کیت تخصص ی انجام شد. از آزمون های آماریt همبسته و t مستقل به ترتیب جهت بررس ی تغیی رات درون گروه ی و ب ین گروه ی در سطح معن ی داری05/0>P استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد یک دوره رقابت فشرده لیگ دسته یک بسکتبال باعث افزایش معنی دار سطوح استراحتی IgA و IgG سرم بازیکنان بسکتبال زبده شد. همچنین IgM نیز افزایش یافت ولی افز ایش آن معن ی دار نبود 05/0>P نتیجه گیری: بطور کلی به نظر می رسد که سیستم ایمنی بسکتبالیست ها در پایان ی ک دوره مسابقات احتمالاً در اثر استرس و فشاره ای جسمانی و روانی تحت تأثیر قرار گرفته و باعث فراخوانی شاخص های ایمنی به گردش خون می شود و در نهایت ممکن است این پدی ده، ورزشکاران را در معرض ابتلاء به بیماری های مجاری تنفسی فوقانی قرار دهد.
مهران کارگر؛ حمید معرفتی؛ محمدرضا امیر سیف الدینی؛ علیرضا سلیمی
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: تمرینات پلایومتریک موجب افزایش قدرت و قابلیت انفجاری در ورزشکاران رشته های مختلف می شود. فعالیت انفجاری در آب نیز به طور برجسته اثرات سودمندی دارد. به هر حال تحقیقات کمی تمرینات پلایومتریک در آب و خشکی را از نظر عملکردی و کوفتگی عضلانی با هم مقایسه کرده است. هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات برنامه تمرینی پلایومتریک در خشکی ...
بیشتر
هدف تحقیق: تمرینات پلایومتریک موجب افزایش قدرت و قابلیت انفجاری در ورزشکاران رشته های مختلف می شود. فعالیت انفجاری در آب نیز به طور برجسته اثرات سودمندی دارد. به هر حال تحقیقات کمی تمرینات پلایومتریک در آب و خشکی را از نظر عملکردی و کوفتگی عضلانی با هم مقایسه کرده است. هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات برنامه تمرینی پلایومتریک در خشکی و آب برتوان، چابکی، تعادل وکوفتگی عضلانی است. روش تحقیق: 33 بسکتبالیست(سن 99/0±39/19 سال،وزن:4/9±36/82 کیلوگرم و شاخص توده بدنی:kg/m2 و 17/2±16/22)به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند، که بر اساس پرش عمودی و سابقه تمرینی همسان سازی و به صورت تصادفی به سه گروه تمرین در آب، خشکی و کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی یک برنامه تمرینی ویژه را به مدت 6 هفته و هر هفته 2 جلسه اجرا کردند. قسمت اصلی این برنامه تمرینی را جه شها و پرش ها به جلو، عقب و طرفین تشکیل م یداد. از طرح عاملی با مدل3×3 برای آزمون های توان و چابکی در گروه های تجربی و کنترل، و از طرح عاملی بامدل 4 ×2 برای کوفتگی عضلانی در گروه های تجربی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که، افزایش معن یداری در میزان توان عضلانی در گروه های تمرین در آب و خشکی نسبت به گروه کنترل وجود داشت(05/0≥P)اما، اختلاف معنی داری در میزان چابکی و تعادل پویا در بین سه گروه وجود نداشت(05/0≤P)برای شاخص کوفتگی عضلانی تاخیری اختلاف معنی داری بین گروه آب و خشکی در جلسات اول(05/0≥P)و آخر(05/0≥P) وجود داشت. نتیجه اینکه، تمرینات پلایومتریک درآب و خشکی اثرات مشابهی بر اجرا دارند. همچنین ویژگ یهای آب باعث کاهش کوفتگی عضلانی به دنبال فعالیت می شود.
فاطمه شریفی؛ نیکو خسروی؛ علی اصغر رواسی
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: هدف تحقیق حاضر تعیین اثر شدت فعالیت بدنی بر سلول های بنیادی خونساز + 34CD و ارتباط آن با برخی عوامل خطرزای قلبی - عروقی در زنان جوان سالم بود. روش تحقیق: 14 دانشجوی دختر از بین داوطلبان شرکت در پژوهش (گروه1:میانگین سن 2±22 سال . شاخص توده بدن 9/1±8/20 کیلوگرم بر متر مربع. تعداد 7 نفر. گروه 2: میانگین سن 2±21 سال. شاخص توده بدن 7/1±4/20 کیلوگرم ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف تحقیق حاضر تعیین اثر شدت فعالیت بدنی بر سلول های بنیادی خونساز + 34CD و ارتباط آن با برخی عوامل خطرزای قلبی - عروقی در زنان جوان سالم بود. روش تحقیق: 14 دانشجوی دختر از بین داوطلبان شرکت در پژوهش (گروه1:میانگین سن 2±22 سال . شاخص توده بدن 9/1±8/20 کیلوگرم بر متر مربع. تعداد 7 نفر. گروه 2: میانگین سن 2±21 سال. شاخص توده بدن 7/1±4/20 کیلوگرم بر متر مربع. تعداد 7نفر)از طریق پرسشنامه به طور تصادفی انتخاب شدند و هر گروه به مدت 30 دقیقه در شدت فعالیت مربوط به خود ( 60 و 75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) روی نوارگردان دویدند. نمونه های خونی برای اندازه گیری سلول های بنیادی خونساز+ 34CD و ایزوتوپ کنترل آن (Isotype control)نسبت LDL/HDL و Ch/HDL و تری گلیسرید قبل و 10دقیقه پس از انجام آزمون از همه آزمودنی ها گرفته شد. برای مقایس ههای درون گروهی از آزمونt وابسته (زوجی)، برای مقایسه متغیر ها در بین دو گروه از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و برای تعیین ارتباط بین متغی ر ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنی داری05/0>P در نظر گرفته شد. نتایج: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که هر دو شدت فعالیت بدنی باعث افزایش معنی دار تعداد سلول های + 34CD و نسبت Ch/HDL و LDL/HDL و تری گلیسرید دیده نشد 05/0>P نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان بیان کرد که فعالیت بدنی با شدت 60 و 75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی می تواند موجب افزایش بازسازی عروق شود که احتمالا ناشی از بسیج+ 34CD است.
هادی قائدی؛ محمد فرامرزی؛ علی خازنی؛ غلامرضا امانی؛ احسان امیرحسینی
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف پژوهش: هدف اصلی این مطالعه مقایسه تاثیر مکم لهای کربوهیدرات و کربوهیدرات-پروتئین بر عملکرد و برخی از شاخص های ایمنی طی فعالیت های تناوبی فوتبال بود. روش شناسی: 24 فوتبالیست مرد منتخب باشگاهی (میانگین سنی7/4±20سال قد1/7±5/165 سانتی متر،وزن8/6±66/65 کیلوگرم،شاخص توده بدن68/1±77/20کیلوگرم مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 62/4±4/63 میلی لیتر /کیلوگرم/دقیقه) ...
بیشتر
هدف پژوهش: هدف اصلی این مطالعه مقایسه تاثیر مکم لهای کربوهیدرات و کربوهیدرات-پروتئین بر عملکرد و برخی از شاخص های ایمنی طی فعالیت های تناوبی فوتبال بود. روش شناسی: 24 فوتبالیست مرد منتخب باشگاهی (میانگین سنی7/4±20سال قد1/7±5/165 سانتی متر،وزن8/6±66/65 کیلوگرم،شاخص توده بدن68/1±77/20کیلوگرم مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 62/4±4/63 میلی لیتر /کیلوگرم/دقیقه) بصورت هدفمند انتخاب و بطور مساوی در سه گروه نوشیدنی کربوهیدراتی(CHO)،نوشیدنی کربوهیدرات-پروتئین (CHO-PRO)و دارونما(P)تقسیم شدند. فعالیت های تناوبی شامل 24 وهله آزمون تعدیل شده اکبلوم یا فعالیت های تناوبی شبیه ساز فوتبالبود که به دو نیمه تقسیم شد. در انتهای هر وهله فعالیت از پرسشنامه درک فشار(RPE) بورگ و ضربان قلب جهت بررسی شدت فعالیت استفاده شد. آزمودنیها پیش، در حین و 1 ساعت پس از فعالیت های تناوبی نوشیدنی مصرف کردند. گروه CHO گرم 60 کربوهیدارت، گروه CHO-PRO گرم 60 کربوهیدارت+ 18 گرم پروتئین و گروهP آسپارتام در یک لیترآب مصرف کردند. پیش از فعالیت، بلافاصله،1و 24 ساعت پس از فعالیت های تناوبی شبیه ساز خون گیری وریدی بعمل آمد و تعداد سلول های ایمنی، هورمون کورتیزول CRP و اینترلوکین- 6 خون اندازه گیری شد. نتایج: یافته ها نشان دهنده اختلاف معنادار در RPE انتهای نیمه دوم،،IL-6 لکوسیت ها و نوتروفیل های نمونه خون بلافاصله و 1 ساعت پس از فعالیت های تناوبی گروه های نوشیدنی CHO و CHO-PRO نسبت به P بود. (05/0≥P)در حالی که تفاوت معنی داری بین گروه های نوشیدنی Cho و Pro-Cho بدست نیامد. همچنین افزایش معنادار در،IL-6 کورتیزول، لکوسیت ها، نوتروفیل ها و لنفوسیت های نمونه خون بلافاصله و 1 ساعت پس از فعالیت های تناوبی وCRP نمونه خون 24 ساعت فعالیت های تناوبی گروه های نوشیدنی CHO ،CHO-PRO و P نسبت به پیش از فعالیت یا مرحله استراحت مشاهده شد(05/0≥P)نتیجه گیری: نتیجه این که مصرف یک وهله ای ترکیب کربوهیدرات با پروتئین پیش، در حین و 1 ساعت پس از فعالیت، تاثیر معنی داری برRPE و شاخص های ایمنی ناشی از فعالیت های تناو بی شبیه ساز فوتبال نسب به مصرف کربوهیدرات بتنهایی ندارد، اگرچه هر دو گروه مکمل نسبت به گروه دارونما، کاهش در RPE و تغییر مثبت در برخی از شاخص های ایمنی را نشان داد.
اکبر اعظمیان جزی؛ محمد فرامرزی؛ فهیمه صفاری فارسانی
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: خطر ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی را به طور معمول با اندازه گیری نیمرخ لیپیدی برآورد می کنند. اما در بعضی افراد دارای نیمرخ لیپیدی طبیعی نیز بیماری های قلبی – عروقی دیده می شود. از این رو، محققان در پی یافتن شاخ ص های حساس تری از قبیل مولکول چسبان سلولی هستند. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثرات 8 هفته تمرین هوازی ...
بیشتر
هدف تحقیق: خطر ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی را به طور معمول با اندازه گیری نیمرخ لیپیدی برآورد می کنند. اما در بعضی افراد دارای نیمرخ لیپیدی طبیعی نیز بیماری های قلبی – عروقی دیده می شود. از این رو، محققان در پی یافتن شاخ ص های حساس تری از قبیل مولکول چسبان سلولی هستند. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثرات 8 هفته تمرین هوازی بر1-sICAM ونیمرخ لیپیدی در زنان سالمند ایرانی دارای اضافه وزن تعیین شد. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 نفر زن سالمند دارای اضافه وزن که هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی کنترل7/64±25/70 سال و تجربی 7/39±73/65 سال) تقسیم شدند. از همه آزمودنی ها در قبل و بعد از 8 هفته تمرین هوازی در حالت ناشتاخون گیری به عمل آمد. تمرین ها با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام شد . آزمون کلموگروف اسمیرونوف نشان داد که توزیع داد ها نرمال است، بنابراین، برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه ازآزمون t هم بسته و برای مقایسه ی تغییرات بین گروهی از آزمونt مستقل در سطح معنی داری 05/0>P استفاده شد. نتایج : پس از 8 هفته تمرین هوازی، سطوح،LDL-C ،TC ،TG BMI و sICAM-1 در گروه تجربی به طور معنی داری کاهش و HDL-C آنها افزایش غیر معنی داری داشت 05/0>P اما در سطوح TC و HDL-C تغییر معنی داری مشاهده نشد05/0>P نتیجه گیری: تمرین هوازی با کاهش سطوح شاخص التهابی ،1-sICAM ممکن است نقش به سزایی در پیش گیری و کنترل بیماری های قلبی – عروقی سالمندان داشته باشد. همچنین، با توجه به این حقیقت که1- sICAM شاخصی حساس تر از نیمرخ لیپیدی است ، اندازه گیری آن برای ارزیابی دقیق تر احتمال بروز بیماری های قلبی– عروقی منطقی به نظر می رسد.
شیما غلامعلی شاهی؛ اسکندر رحیمی؛ رضا نوری؛ مهرزاد مقدسی؛ عبدالرسول طالعی؛ صدیقه طهماسبی
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: بررسی اثر 12 هفته پیاده روی بر شاخص های التهابی زنان یائسه مبتلا به سرطان سینه بود. روش تحقیق: 19 زن یائسه ی مبتلا به سرطان سینه بادامنه سنی 50 تا 65 سال(7/2±05/55)که جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی را انجام داده وتحت هورمون درمانی با لتروزول قرارداشتند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند؛ 11 نفر گروه آزمایش و 8 نفر گروه کنترل. گروه آزمایش ...
بیشتر
هدف تحقیق: بررسی اثر 12 هفته پیاده روی بر شاخص های التهابی زنان یائسه مبتلا به سرطان سینه بود. روش تحقیق: 19 زن یائسه ی مبتلا به سرطان سینه بادامنه سنی 50 تا 65 سال(7/2±05/55)که جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی را انجام داده وتحت هورمون درمانی با لتروزول قرارداشتند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند؛ 11 نفر گروه آزمایش و 8 نفر گروه کنترل. گروه آزمایش برنامه تمرینی شامل،25 تا 45 دقیقه پیاده روی با شدت 45 تا 65 درصد ضربان قلب هدف، 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجر ا نمودند . از گروه کنترل درخواست گردید طی این مدت در فعالیت ورزشی شرکت نکنند. پیش و پس از 12 هفته TNF-α ,IL-6 ،CRP شاخص های آنتروپومتریک(وزن بدنWC و WHR ،BMI)درصد چربی بدن وVO2peak آزمودنی ها اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون تحلیل کوواریانسANCOVA ) مستقل و وابسته تجزیه و تحلیل شد. سطح معن یداری در این پژوهش(05/0≥P) بود.نتایج تحقیق: نتایج این پژوهش نشان دادVO2peak وزن بدن و BMI بین گروه کنترل و آزمایش بعد از 12 هفته به طور معنی دار تفاوت داشت(05/0≥P)با این حال،سطوح IL-6 در گروه آزمایش7/11 درصد و در گروه کنترل 1درصد کاهش یافت. وزن بدن و BMI در گروه آزمایش به ترتیب 3/3 و 2/3 درصد کاهش و در گروه کنترل به ترتیب 2/0 و 1 درصد افزایشVO2peak در گروه آزمایش افزایش و در گروه کنترل کاهش یافت. بحث و نتیجه گیری: از این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که پیاده روی بر شاخص های التهابی زنان یائسه ی مبتلا به سرطان سینه اثر ندارد، اما باعث بهبود VO2peak وزن بدن و BMI می شود
مژگان احمدی؛ حمید آقاعلی نژاد؛ زهیر حسن؛ مقصود پیری
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: بین دستگاه های ایمنی و عصبی هورمونی تعامل زیادی وجود دارد، به گون های که در برخی مولکول های پیام رسان مانند سایتوکاین ها مشترک هستند و هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک وهله ورزش هوازی شدید در محیط سرد بر عوامل ایمنی و هورمونی در زنان فعال بود. روش تحقیق: 16 دانشجوی تربیت بدنی با میانگین سن 93/0±25/20 سال،حداکثر اکسیژن مصرفی 81/9±14/42 ...
بیشتر
هدف تحقیق: بین دستگاه های ایمنی و عصبی هورمونی تعامل زیادی وجود دارد، به گون های که در برخی مولکول های پیام رسان مانند سایتوکاین ها مشترک هستند و هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک وهله ورزش هوازی شدید در محیط سرد بر عوامل ایمنی و هورمونی در زنان فعال بود. روش تحقیق: 16 دانشجوی تربیت بدنی با میانگین سن 93/0±25/20 سال،حداکثر اکسیژن مصرفی 81/9±14/42 میلی لیتر بر کیلو گرم بر دقیقه و توده بدنی 66/2±11/22 کیلوگرم بر متر مربع به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 60 دقیقه با 75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی روی چرخ کارسنج رکاب زدند و گروه کنترل در طول آزمون هیچگونه فعالیتی نداشتند. در طی آزمون، دمای محیط در سطح 4 درجه ی سانتی گراد و رطوبت 40 درصد ثابت نگه داشته شد. نمونههای خونی برای اندازهگیری سطوح10 -TNFα، ،CRP،،IL کورتیزول و اپی نفرین در سه مقطع پیش، بلافاصله و دو ساعت پس از پایان فعالیت از آزمودنیها گرفتهشد. نتایج: تفاوت معناداری بین گروه های کنترل و تجربی در غلظت های10- TNFα، ،CRP،،IL و اپی نفرین به هنگام فعالیت در محیط سرد دیده نشد(05/0
عبدالحسین طاهری کلانی؛ محمود نیک سرشت
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: افزایش سایتوکاین های ضدالتهابی از طریق تمرین ورزشی یکی از روش های پیشنهاد شده برای کاهش التهاب مزمن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر سایتوکاین های ضدالتهابی و رابطه تغییرات آنها با هورمون تستوسترون وترکیب بدنی در مردان جوان انجام شد. روش تحقیق: 20 مرد غیرفعال30-20 سال برای شرکت در این پژوهش داوطلب ...
بیشتر
هدف تحقیق: افزایش سایتوکاین های ضدالتهابی از طریق تمرین ورزشی یکی از روش های پیشنهاد شده برای کاهش التهاب مزمن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر سایتوکاین های ضدالتهابی و رابطه تغییرات آنها با هورمون تستوسترون وترکیب بدنی در مردان جوان انجام شد. روش تحقیق: 20 مرد غیرفعال30-20 سال برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترلn=9 و تمرین هوازی (n=11) تقسیم بندی شدند. در شرایط پایه و پس از هفته های پنجم و دهم تمرین غلظت پلاسمایی IL-10 ،IL-4 و تستوسترون به روش الایزا و درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن WHR )و شاخص تودة بدن (BMI ) اندازه گیری شد. برنامه ی تمرین هوازی شامل 30 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود که به صورت فزاینده به 50 دقیقه با شدت 80 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته دهم رسید. نتایج: تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری مکرر نشان داد تمرین هوازی شدید باعث افزایش VO2max و( 00/0-p)و کاهش درصد چربی بدن و(04/0-p)می شود در حالی که غلظت پلاسمای IL-4 و(37/0-P)و IL-10 و (34/0-P)تستوسترون87/40-P)و WHR و (44/0-P)و BMI و (71/0-P)تغییری را نشان نداد. همبستگی دومتغیره نشان داد بین تغییراتIL-4 با تستوسترون(50/0-=R)درصد چربی بدن(48/0=R)وWHRو (41/0-=R) و BMI و(37/0=R) و نیز تغییرات IL-10 با تستوسترون(10/0=R)درصد چربی بدن(55/0=R)و WHR و (32/0-=R) و BMI و (52/0=R)متعاقب تمرین هوازی شدید رابطۀ معنی داری وجود ندارد (05/0